Wijnschrijvers, wat doen die lui eigenlijk behalve hun alcoholisme camoufleren en sublimeren? Het is een vraag die menigeen zich stelt. En terecht. Lang uitslapen, snoepreisjes maken, aan en in zwembaden liggen, dagelijks gratis sterrenmaaltijden genieten, openen van enveloppen met inhoud? De werkelijkheid is genuanceerder.
Zelfverklaarde volksvrienden proeven zich suf aan middelmaat om die met geforceerde humor in hun gidsjes te kunnen aanprijzen, anderen sluiten zich ondergronds op om daar de uitslag van zogenaamde concoursen te bepalen en weer anderen laten voor van alles en nog wat strikken om maar aan centjes te komen. De ware wijnschrijver werpt zich echter op het Echte Leven voor, inderdaad, ‘een stukje beleving’. Hoe dat in de praktijk toegaat, mag blijken uit het onderstaand fel realistisch weekoverzicht.
Maandag – Studieuze terroirdag
Op uitnodiging van Joep Speet naar de Terroirdag van Pallas Wines in het landelijke buitengebied van Maartensdijk. In de uitspanning Mauritshoeve aldaar, volgens de eigen website gespecialiseerd in begrafenispartijtjes. Dat heeft in ieder geval iets met bodems te maken. Gastsprekers waren Jean-Michel Deiss (Domaine Marcel Deiss) uit de Elzas, Philipp Wittmann (Weingut Wittmann) uit Rheinhessen en Jean-Nicolas Méo (Domaine Méo-Camuzet) uit de Bourgogne. Als moderator trad niemand minder dan expert Lars Daniëls MV op, de man die overal verstand van heeft. Na de introductie door Joep, die zelf ook MV wil worden maar dan voortaan wat op Wikipedia moet leunen, bleken de sprekers allemaal zo hun eigen opvattingen te hebben zonder tevoren tot overeenstemming te zijn gekomen waar dat magische begrip terroir nu eigenlijk voor staat. Gevolg: langs elkaar heen praten. Deiss oreert in prachtig poëtisch Frans, maar het onverbeterlijke enfant terrible met extremistische opvattingen ontmaskert zichzelf te vaak als inconsistent om nog serieus te nemen. Je vraagt je daarom af wat zijn aantrekkelijke partner Marie-Hélène in deze querulant ziet. Wat zijn trouwens veel van zijn wijnen zoet. Dat komt de terroirexpressie bepaald niet ten goede. Geef ons maar liever de nuchtere Wittmann voor wie geldt: geen woorden, maar daden! Méo leekt het allemaal maar matig te interesseren. Vervolgens een buitenproeverij die in het teken stond van innemen, want het was een zeer warme dag. Aardige mondvermaakjes erbij. We spraken o.a. met Joris Snelten, CEO van Delta Wines, en Cees de Niet, ook al jaren een vaste waarde binnen die club.
En toen zagen we plots iemand in geëxalteerde toestand een filmcamera toespreken, bij wijze van langdurig selfie. Het bleek te gaan om wijnvlogger Niek Beute van Vinoniek, het platform waarop die ‘zijn geheel eigen geluid’ over wijn laat horen. Goed om te weten voor regenachtige achternamiddagen. Kort samengevat: weinig nieuws gehoord, maar de zon scheen en de meeste drank was dik in orde. En ach, welk normaal mens is nu eigenlijk echt in terroir geïnteresseerd?
Dinsdag – Redactievergadering
Eens per kwartaal en uiteraard altijd weer een hoogtepunt in het leven van de redactieleden. Thuis bij de Hoofdredacteur, alias de Grote & Geliefde Leider. Het ontbreekt er nog net aan dat die redactieleden à la Noord-Koreanen hun notitieboekjes in de aanslag hebben om diens wijze woorden vast te leggen. Weliswaar gaan zulke vergaderingen voorspelbaar gepaard met veel oeverloos geouwehoer, maar ook altijd met decente champagne bij de belegde boterham na. En daar is het natuurlijk allemaal om begonnen.
Woensdag – Liquide zakenlunch
We hadden in de rubriek Andermans Woorden op deze prachtsite een lichtjes badinerend kanttekening geplaatst bij de mededeling dat Wijn Verlinden zich voortaan Verlinden Drink and Discover wenst te noemen. Waarop algemeen directeur Floris Verlinden ons vroeg of hij een en ander misschien mocht toelichten onder het genoegen van een decente middagmaaltijd op zijn kosten. En of hij dan ook wijnen van zijn nieuwe aanwinst Jean-Luc Colombo mocht laten proeven. Dat mocht, want we kennen hem als iemand met een uitstekend ontwikkelde lunchtechniek. It takes one to know one, zeggen we dan in functioneel Engels. We begrepen dat het nieuwe bedrijfsconcept met de nadruk op horeca, zonder verkoop aan particulieren en zonder voorverkoop Bordeaux, revolutionair en veelbelovend is. Fijn. Ook vernamen we dat de Mont Ventoux op fietsen in zijn kringen tegenwoordig het ‘nieuwe golf’ is. Het is maar een weet. Een en ander werd gecommuniceerd tijdens een uitstekende lunch op het zonovergoten terras van Kasteel Maurick in Vught dat aan een veelbelovende tweede jeugd begonnen is.
De door de wijnen van Colombo en nog wat ander liquide lekkers begeleide creaties van chef Niek van Lieverloo smaakten in ieder geval opperbest. ML ♥♥. Dat Kasteel Maurick op zijn site nog steeds van Wijn Verlinden (!) spreekt, bedekken we dan maar met de mantel der liefde.
Donderdag – Diplomatieke tapasreceptie
Uiteraard zijn wij als vertegenwoordiger van Nederlands Enige Echte Wijnblad een graag geziene gast in diplomatieke kringen. Op bezoek derhalve bij de Spaanse ambassadeur in Nederland, Fernando Arias. Voor een informatieve receptiebijeenkomst in zijn residentie aan de Lange Voorhout. Nette man, die tussen onderhandelingen over chemische wapens in Syrië en een partijtje van zijn Russische collega graag nog iets echt leuks wilde doen: de blijde boodschap inzake tapas verspreiden. Met daarbij in het glas ondermeer een speciaal voor hem gemaakte geheime cava die ons zo waar nog goed smaakte ook. We verkeerden in klein, maar daarom niet per se gekwalificeerd gezelschap. Want wat te denken van de vertegenwoordiger van de krant voor ‘wakker Nederland’ die nog nooit gehoord bleek te hebben van etablissement Zarzo te Eindhoven? Pijnlijk, al te pijnlijk. Het thema was dus tapas dus en geen ‘shapas’ – horribile dictu –, die wangedrochten die de sherrypromotie ons probeert op te dringen, net als ‘sherrycocktails’. Hoe diep wil je zinken? Zowel de ambassadeur als zijn hoofd economische zaken Eulalia Ortiz konden hun spontaan opwellende weerzin nauwelijks verbergen toen deze term viel. Maar goed, mevrouw Ortiz was op grond van de informatie die ze op voorhand over ons ontvangen had van de helaas zelf niet aanwezige Alicia Martinez Rolland van Vinos de España wel merkbaar opgewonden om eindelijk eens de meest begeerde vrijgezel van Nederwijnland te kunnen ontmoeten. Waarvan akte. Ambassadeur Arias, voor de tweede keer gestationeerd in den Haag, is trouwens een man naar ons hart, want hij vertrouwde ons toe net als ML van puros te houden. Lees: dure Cubaanse sigaren die in ons geval bij voorkeur uit andermans kistje geoffreerd worden. Dus als hij weer eens een partijtje organiseert… Dat de vermeend Spaanse tapas soms toch wel een beetje Nederlands aandeden zien we dan graag door de vingers. Het was namelijk gewoon een stijlvolle bijeenkomst op niveau, zoals we die graag zien.
Vrijdag – Bourgogneborrel
Evenals de Hoofdredacteur is ook medeoprichter van Perswijn en Bourgogne-expert par excellence Karel de Graaf door de Franse Republiek geëerd met een fijne onderscheiding. Door ambassadeur Philippe Lalliot kreeg hij de Ordre du Mérite Agricole uitgereikt in de rang van Officier. Dus ook gelijk 2 sterren in plaas van 1! Terecht natuurlijk, want Charlemagne volgens de een, Bokito van de Bourgogne volgens de ander, had dat natuurlijk dik verdiend. Samen met het gegeven dat hij dit voorjaar ook zijn 70e verjaardag kon vieren én het 25-jarig bestaan van zijn Bourgogneagentschap een perfect alibi voor een partijtje in waarlijk grootste stijl. In de vorm van een ‘aangeklede borrel’ die wat mocht kosten, in zijn favoriete restaurant Halvemaan en voor een select gezelschap. Op en top Bourgondisch! En dus nogal in contrast met het kader van de UGCB proeverij met vreugdeloze Bordeaux 2013 en onduidelijke zoutjes waarin de Hoofdredacteur geëerd werd. Champagnes van Regnault, superieure jerez van La Goya voor bij de haring en natuurlijk heel veel witte en rode bourgognes van de betere soort, inclusief 7 jaargangen van Karels eigen Meursault Les Narvaux. Zo ziet iedereen dat graag! Net als de kraakverse haring en mondstrelende hapjes met foie en kreeft à volonté. ML ♥♥♥!
Aanwezig: veel schoon volk, met de aantekening dat de gemiddelde leeftijd van de aanwezige dames substantieel lager leek te liggen dan die van de heren. Nog een compliment voor de gastheer. Onder die dames Sharon van Minden van WineLife die al weer vroeg wegging omdat ze bij het Bacchus ‘Wijnfestival’ een proeverij met meelwormen ging doen. Tja, hoe hip Amsterdams wil je zijn?
Gelukkig bleven de ravissante Deborah Schilperoort van wijnhandel Au Paradis te 020 en de verrukkelijke Heleen Boom van restaurant Bouwkunde in Deventer en vicevoorzitter NGS wel tot het einde. Uit de Bourgogne waren de manager van Karels andere favoriete restaurant Le Montrachet in Puligny en négociant Richard Bos (JanotsBos) overgekomen. Uit Nederland coryfeeën als smaakprofessor dr. Peter Klosse, een door het vele golfen zichtbaar gebruinde Frank Jacobs ML die ons met nauwelijks verholen trots liet weten zijn handicap weer verder verlaagd te hebben, evenals mr. Ruud Wallast Groenewoud en mr. Hans Burghoorn, respectievelijk de voormalige en de huidige secretaris der KVNW. Machtige mannen. Wie doet dit na? We aarzelen daarom niet om dit partijtje te kwalificeren als hét Wine Societyevenement van het eerste halfjaar, zo niet van heel 2016!
Zaterdag – Rust- en pakdag
Even bijkomen van alle emoties, maar ook de koffer inpakken voor een vijfdaagse van topwijnen proeven en in sterrenzaken eten in de Elzas. Weer een week van keihard werken in het vooruitzicht dus.
René van Heusden ML
