Eigenlijk waren wij helemaal niet van plan om naar de proeverij van de Union des Grands Crus de Bordeaux (UGCB) van dit jaar te gaan. Niet omdat wij a priori iets tegen grands crus zouden hebben, maar omdat het gepresenteerde jaar 2013 bij ons weinig enthousiasme teweegbrengt. Totdat wij een discreet bericht ontvingen dat bij deze gelegenheid de Grote en Geliefde Leider, Gids en Roerganger van Perswijn, Hoofdredacteur Ronald de Groot, een prestigieuze onderscheiding in ontvangst zou mogen nemen. Dan zet je dus direct alles om wat je al in je agenda had staan en neem je al die meuk uit Bordeaux voor lief.
Een lintje dus. Toen ex-Wijnschrijver des Vaderlands Hubrecht Duijker ergens in zijn 20e-eeuwse gloriejaren een terecht verdiend Spaans lintje kreeg uitgereikt, leverde hem dat in het destijds nogal recalcitrante Perswijn een cynische commentaar op: ‘het zal je maar gebeuren’. De tijdgeest van toen, zullen we maar zeggen. Maar het kan verkeren, want anno 2016 heeft de Hoofdredacteur van datzelfde prachtblad Perswijn zich zonder protest een medaille laten opspelden wegens bewezen verdiensten voor de Franse boerensector, de Ordre du Mérite Agricole. Uiteraard stond Wine Society op de voorste rij om van deze voor de Nederlandse wijnwereld historische gebeurtenis zonder weerga getuige te zijn. En om vast te stellen dat zo’n lintje toch ook bij een normaliter gereserveerde koele kikker wel iets losmaakt. Of die het nu leuk vindt of niet.
O, o, Bordeaux
De ceremonie vond plaats in een afgeladen Wintertuin van Hotel Krasnapolsky te 020, waar die middag ook de proeverij van de Union des Grands Crus de Bordeaux gehouden werd. Voor de Hoofdredacteur is dat op zichzelf al feest, want zijn bij vlagen aandoenlijk naïeve verknochtheid aan Bordeaux kent geen grenzen. Dat hem ten overstaan van zijn Bordeauxvriendjes die fijne Franse medaille uitgereikt zou worden, was tot het laatst voor hem geheim gehouden. Knap, want heel Nederwijnland wist al wel wat er die middag te gebeuren stond. Niettemin verscheen het feestvarken voor zijn doen redelijk netjes gekleed ten tonele. Jammer genoeg was ambassadeur Laurent Pic zelf verhinderd om de lofrede te houden en de versierselen op te spelden, maar dat mocht de pret niet drukken.
O ja, de Bordelais hadden ermee ingestemd dat hun evenement als decor zou dienen, op voorwaarde dat de huldiging direct aan het begin zou plaatsvinden en niet ergens halverwege. Fijnzinnig is anders. En dat nog wel bij iemand die hun zaak zo is toegedaan. Dit echter terzijde. De vreugdevolle dag was er niet minder om.
Officier
Het zal je maar gebeuren! De Mérite overhandigd krijgen en dan ook nog eens direct in de rang van Officier! Dat moet je zien als een nieuw restaurant dat van Michelin direct 2 sterren krijgt in plaats van de gebruikelijke 1. Een zeldzaamheid. Maar ja, we hebben het wel over de Hoofdredacteur. Die trouwens ooit als arts voor Defensie werkte, waardoor de officiersrang dubbel passend is. Zo iemand slechts tot Chevalier benoemen is even banaal als hem introniseren in een jurkengenootschap. Officier dus, wat voor een buitenlander zo’n beetje het hoogst haalbare is.
De toprang van Commandeur, zeg maar Superboer, is natuurlijk alleen voor Fransen weggelegd. Verschil moet er zijn.In de laudatio van de zaakgelastigde aan het adres van de nieuwe officier werd uiteraard gewag gemaakt van diens talloze verdiensten voor de wijn in het algemeen, de Franse in het bijzonder en nog meer die uit Bordeaux – zijn grote liefde. En van zijn bijdragen aan het dagblad voor Wakker Nederland, De Telegraaf. Tja, umme, daar zitten we toch wat verlegen mee. Maar in Amsterdams ‘progressieve’ kringen – denk nog even terug aan die recalcitrante periode van Perswijn – ligt dergelijke collaboratie kennelijk allemaal wat minder principieel. Ook dit echter geheel en al terzijde.
Fine fleur
Het in de media zo overbelichte Boekenbal is niets vergeleken bij de verzameling
schoon volk dat voor de Hoofdredacteur en wellicht ook een beetje voor Bordeaux naar Krasnapolsky was gekomen. Wij aarzelen niet om in dit verband de term ‘fine fleur van Nederwijnland’ te bezigen! Goed voor een societygebeuren van jewelste.Zo signaleerden we Jan van Lissum met dochter Kyra namens het sinds kort niet meer verschijnende Proefschrift, het blad waar ook de Hoofdredacteur ooit zijn schrijf- en proefcarrière begon. Verder drie MV’s in de persoon van Tjitske Brouwer, zelf draagster van de Mérite, Jan Vegter en Ibert van der Waal.
Topsommeliers als Noël Vanwittenbergh (Ciel Bleu), Ronald ‘Don Juan’ Opten (La Rive) en Peter ‘Pierre’ Bruins (De Bokkedoorns). Bijna vanzelfsprekend aanwezig: gestaalde Nederlandse bordeauxkaders als Xavier Kat (Okhuysen) – tegenwoordig met een gedistingeerd grijzende kinbegroeiing, David Bolomey (Bolomey), Ruud Heuvelmans (Colaris) en, ja wel, Franz Lampe (De Wijnbeurs, ooit de club van de ‘Grand Cru Expertise’!). Al evenmin te missen: grote spelers als Henk Bart (Bart) en Joris Snelten (Delta) en het duo Claudia van Dongen en Berry Schapendonk (Sligro).
Cherchez la femme
Verblijdend veel vrouwvolk ook. Heel veel zelfs, en zo zien wij dat graag. We noemen na de hierboven al opgevoerde dames om te beginnen Fieke Lamoraal Wichers, de wederhelft van de Hoofdredacteur. Klein, maar fijn. Verder onder meer de zoals altijd va va ogende Petri Houweling (acquisitie Perswijn), Floor van Eede (Brasserie Van Baerle), de zeer geleerde Eindredacteur van Perswijn Dr. Anda Schippers, Jolande Vos van I Love Food & Wine, ambitieuze jonge sommelières als Priscilla van der Voort (Rijsel) en Richelle van Gemert (Cordial), wine director Lotte Wolf (The Grand), Jacqueline Snoeker (ex-Albert Heijn), promodames als Ghislaine Melman (Melman Communications), Michèle Lainé (Sopexa) en, nog zo’n va va verschijning, Alicia Martinez Rolland (Vinos de España).
K
ers op de taart: de bijdehandjes van jongedamesproefgroep Wine Witches. Aankomende vinologes die Margaux en Pauillac soms nog door elkaar halen, maar daar doen we natuurlijk niet moeilijk over. Proeverijbezoeksters als deze vormen immers de toekomst. Kortom, we hadden een ware field day zoals we die slechts hoogst zelden hebben mogen meemaken! ML: ♥♥♥♥♥.
Schoonheidsfoutjes
Tja, Bordeaux. Dat Nederland eindelijk op de agenda van de UGCB staat is mooi, maar de Bordelais zouden er voortaan goed aan doen om, gelet op de gegarandeerd grote opkomst, niet pas om 3 uur beginnen, maar om 1 uur. Gewoon een vlucht eerder nemen en misschien eens nadenken over een zaal die al wat eerder ingericht kan worden, lees: niet pas na afloop van het hotelontbijt om 12 uur. Nu was het veel te druk om fatsoenlijk te kunnen proeven.
Ook zou het wel prettig zijn wanneer voortaan wat meer leden van de Union acte de présence zouden geven. Tal van Médocains lijken zich daar namelijk al een poosje te goed voor te voelen, ook wanneer het om lastig verkoopbare jaren als 2012, 2013 en volgende keer 2014 gaat. Een mooie taak voor UGCB-voorzitter Olivier Bernard (Domaine de Chevalier) om eens wat daaraan te doen.Viel er nog wat vasts te nuttigen? Ja, er waren beschaafde knabbeltjes op de proeftafels en wat door diensters uitgedragen non-descripte hapjes, evenals vlammetjes. Volgens een van de Franse schenkdames deden die het niet onaardig bij de vieve witte, maar over de combineerbaarheid met het nogal tanninerijke rood wenste ze zich liever niet uit te laten. Daar was wel iets voor te zeggen.
Tot besluit
Uit ervaring kunnen wij melden dat ontvangers van de Mérite doorgaans een leuk partijtje organiseren voor hun intimi, vrienden en goede collega’s. Op eigen kosten. Aangezien een publieke proeverij met ongenaakbare jonge bordeaux niet onder deze categorie partijtjes valt, wachten wij vol spanning af wat de Hoofdredacteur in dit opzicht nog in petto heeft. Maar ja, die staat niet echt bekend als extravagant man. Zelfs een toespraakje kon er niet af, al had dat misschien te maken met overweldiging door grote emotie. Want het zal je maar gebeuren! Wanneer hij zich die kosten voor een partijtje kan besparen, zou hij wellicht eens kunnen overwegen zijn toegewijde redactieleden genereus te trakteren op een welverdiende bonus. Het zou ons toch eens gebeuren…
