In het pand waar jarenlang het bekende Rotterdamse etablissement La Enoteca gevestigd was, heeft tegenwoordig een ander wijnrestaurant zijn domicilie, Vineum. Die naam doet al iets vermoeden. En inderdaad, eigenaar David van Steenderen richt zich met zijn zaak bewust richt op eters met een meer dan gemiddelde belangstelling voor wijn. Hij importeert zelf trouwens ook.
Vineum is gehuisvest in een statig pand dat naar Rotterdamse normen behoorlijk oud genoemd mag worden. Via een vervaarlijk steile trap – zo steil dat er paradoxaal genoeg nooit iemand vanaf valt – kom je in de eetzaal op de eerste verdieping. Probeer voor de lunch of voor een vroeg diner een tafel aan het raam te reserveren vanwege het uitzicht. Al zullen wijnfreaks misschien juist weer liever zo dicht mogelijk bij geklimatiseerde wijnruimte zitten om verlekkerd naar de flessen achter het glas te kijken. ’s Zomers is het ook mogelijk om het binnenterras aan de achterkant te eten. Uit eigen ervaring kan ik verzekeren dat het daar goed toeven is.
Wijnatlaskaart
Recentelijk at ik tweemaal binnen een paar weken tijd bij Vineum. Een keer op een drukke zaterdagavond en een keer op een rustige vrijdagmiddag. Met de ene keer wijnen van de kaart en de andere keer per glas op aanraden van de bediening. Goed voor enkele memorabele flessen.Ook al zou je geen zin hebben om van de wijnkaart te kiezen, toch moet je die wel even gezien hebben. Het gaat namelijk om een stukje huisvlijt van de eerste orde. Op een enkel spelfoutje als viños in plaats van vinos is er op de redactie daarom weinig aan te merken. Van elk gebied waarvan wijnen zijn opgenomen is een gedetailleerde kaart afgedrukt. Alsof je de beroemde Wijnatlas voor je hebt!Eveneens een compliment waard is dat op die kaart de nodige wijnen staan die een paar jaar rijping hebben gehad, iets wat helaas nog maar weinig voorkomt. Want let wel, gerijpt is iets heel anders dan (te) oud! Vineum doet hiermee zijn pretentie als wijnrestaurant alle eer aan.
Voor ieder wat wils
En de prijzen? Van de in totaal een kleine 200 droge wijnen op standaardfles kosten er circa 80 maximaal 50 euro, met verder nog eens zo’n 80 andere tussen de 50 en 100 euro. Als je wilt, kun je in een enkel geval al voor onder de 20 euro een flesje op de kop tikken, terwijl je ruim het tienvoudige kunt besteden aan trofeewijnen uit de daarvoor welbekende gebieden en ruim het dertigvoudige aan de duurste wijn op de kaart, de Yquem 1990. Per glas zijn rond de 25 wijnen verkrijgbaar. Ze staan niet apart vermeld, wat misschien wel handig zou zijn. Dat maakt de keuze er niet minder om. Huischampagne is de Brut van André Jacquart uit Vertus voor 9,50 per glas.Bij de producenten veel ‘klassieke’ namen, maar je komt er ook tegen die laten zien dat Van Steenderen een neus heeft voor producenten die voorlopig nog namen voor insiders zijn. Een goed voorbeeld daarvan zijn de wijnen van de Sloveen Simcic in Goriska Brda. Aan de andere kant van de grens voelt hij zich kennelijk ook thuis, want de sectie Noord-Italië is een van de meest indrukwekkende op de kaart.
Eten dient de wijn
Wat krijg je op je bord? De keuken van Vineum lijkt in dienst te staan van de wijn, met een aanbod van niet al te complexe gerechten die de wijn alle ruimte geven – een enkele spannende uitzondering als de combinatie van coquille en bouillon van gerookte paling daargelaten. Gewoon degelijke kost waar je geen hoofdprijs voor hoeft te betalen. Alleen moeten er dan geen vermijdbare fouten worden gemaakt zoals bij de lunch.Die begon uitstekend dankzij de even attente als enthousiaste bediening. Op mijn vraag of hij me ofwel een fino ofwel een manzanilla kon serveren, stelde de kelner voor om van allebei een klein glas te serveren. Bravo! Beide varianten smaakten ook nog eens uitstekend bij de oesters. Ook de carpaccio bood volop reden tot tevredenheid. Maar toen de tagliatelle met ‘verse’ truffel. Het pastadeel van het gerecht bleek kleverig, te lang gekookt. En waar was de beloofde truffel? Daar viel immers bijzonder weinig van te ruiken en te proeven. Na enigszins suggestief doorvragen bleek er geen serieuze wintertruffel uit Piemonte te zijn gebruikt, maar zomertruffel uit de Marken. Zonder kraak of smaak. De daarbij geschonken Barolo 2005 van Bocchino, op zich een mooie keuze, had beter verdiend.Dit missertje werd enigszins goedgemaakt door er aan tafel wat van bij de kabeljauw te schaven. Jammer alleen dat vis niet helemaal meer op temperatuur was. Herkenbaar voor iedere thuiskok, maar op professioneel niveau mag dat toch niet. Had de chef zijn dag niet? Of was hij er misschien helemaal niet? Ook hier wel weer een wijnkeuze om blij van te worden in de vorm van de Spätburgunder van Salwey. (Om van andere wijnen nog te zwijgen, want er werd en passant heel wat om te proeven ingeschonken.)
Klein of groot
Het goede eetnieuws dan. Bij de meeste gerechten op de per seizoen wisselende, qua omvang beknopte menukaart kun je à la carte kiezen tussen kleine of grote porties die in prijs variëren van 7 tot 30 euro. Ook bestaat de mogelijkheid om te kiezen voor een aantal vaste menu’s. Dat van 3 gangen komt op 32,50 euro, dat van 4op 39,50 en dat van 5 op 49,50. Mocht je grote trek hebben, dan kan een en ander uitgebreid worden tot zelf wel 8 gangen à 79,50 euro. Nette prijzen dus, maar wel graag wat scherper letten op de details. Wat de wijn betreft: bravo!
Vineum
Eendrachtsweg 23, Rotterdam (Metro: Eendrachtsplein)
Open voor lunch en diner, tevens wijnbar
Gesloten op woensdag, zondag en lunch op zaterdag.
010-7200966
