Wine Society – We mogen weer!

Om met het immer inspirerende 'Ten Geleide' in lifestylemagazine Proef& van de op dat moment dienstdoende algemeen directeur van Gall&Gall te spreken: hoera, het is weer herfst! Net zoals die directeuren daar ook altijd overmatig enthousiast doen over winter, lente, zomer en ‘feestdagen’, maar dit terzijde. Dat hoort nu eenmaal bij lifestyle, nietwaar?

Hoera, de herfst komt er dus weer aan. En het wijnseizoen is weer in alle hevigheid geopend. Niet dat wij nu allerhande drankjes zoals ‘burenwijnen’ gaan aanbevelen die zo goed bij dat borrelseizoen zouden passen en, zoals door Proef& geadviseerd, ineens met de buren genuttigd zouden worden om ‘vrienden’ te maken. Heremijntijd, de gedachte alleen al doet ons bijna spontaan in braken uitbarsten! Moesten we een maand geleden ook al niet ineens aan een straat-BBQ doen? Help! Lasciate ogni speranza, voi ch’entrate! Voor eventuele slechts partieel geschoolde lezers: kijk maar even op Google wat dit betekent. Een onsterfelijke regel van Dante, zij het niet van de voetbalspeler met die naam. Om hem te parafraseren met een al even beroemde en treffende regel van Sartre: L’enfer, c’est les autres. Jammer voor Jamie en diens kekke ‘vriendenkring’, maar wij willen helemaal geen vrienden!

Kaapse klasse

Ter zake nu. Het herfstseizoen in Nederwijnland ging gewoontegetrouw vals van start, want op maandag 7 september meende iedereen ineens zo nodig iets te moeten organiseren. We hebben inmiddels de hoop opgegeven dat daar ooit nog verandering in komt. We zijn zelf naar het partijtje van Mister Zuid-Afrikaanse wijn Udo Göebel MV geweest, ooit het gezicht van nota bene Gall&Gall!Voor de vierde keer organiseerde die een proeverij van veilingwijnen van het Kaapse Wynmakersgilde. Ditmaal in The Grand te 020. Een nette gelegenheid en daarmee een oase van beschaving in een verder door wiet, friet, bier, seks en plat toeristenvolk gedomineerde omgeving vol verderf. Wat een contrast met het fijnbesnaarde proefpubliek, waaronder wij ook moeder overste van het NGS Heleen Boom (foto rechts onder) mochten ontwaren. Mooi bly!, zeggen we dan op ons Afrikaans.

Verder waren ondermeer topsommelier Job Seuren van De Librije en Librijes Zusje en onze welhaast onvermijdelijke confrater Frank Jacobs ML aanwezig. Kortom, louter nette mensen. Die Kaapse proeverij van Udo heeft sowieso altijd een intiem en exclusief karakter, want alleen op persoonlijke uitnodiging mag je er aan deelnemen. Geen massaal gedoe dus. Zo zien wij dat graag. Aardig om te weten voor zelfverklaarde Pinotagehaters: de Kanonkop CWG Pinotage 2008 was voor ons de mooiste wijn van de proeverij. Opvallend genoeg niet eens de duurste. Dat overkomt ons niet vaak…

Goud!

Wijnen van een iets ander kaliber worden geproduceerd in Nederland. Daar vond recentelijk de Wijnkeuring van de Lage Landen plaats. De belangrijkste uitkomst ervan is dat Stan Beurskens, Mister Nederlandse wijn, na jaren van tevergeefs proberen, nu eindelijk zijn gouden medaille te pakken heeft. Hoera! Naar wij uit bronnen binnen de jury vernamen, is die medaille eigenlijk naar een 'verkeerde' wijn gegaan en niet naar de wijn die hem wellicht meer verdiend zou hebben, maar dat zal de pret in Vijlen waarschijnlijk niet drukken. Over de kundigheid van de proevers doen wij liever geen uitspraken. Wel geeft het te denken dat die het allemaal heel normaal lijken vinden om gratis hand- en spandiensten te verlenen. Een beetje vreemd voor een concours dat zichzelf zo graag serieus neemt. Dit echter terzijde.In kringen van Wijngaardeniers is men zoals te doen gebruikelijk erg blij met alle vergaarde diploma’s en medailles, want er schijnen weer records gebroken te zijn. Ga zo door! Hoeveel waarde je in de echte grotemensenwereld aan die Nederlandse medailles mag hechten? Tja, umme, wat zullen we zeggen? Voor de ontvangers ervan zal het best een hele eer zijn, maar als consument heb je er weinig aan zolang niet gecommuniceerd wordt hoeveel flessen van zo’n bekroonde wijn beschikbaar zijn. Wij vrezen in dat opzicht het ergste.

Lunchconcepten

Hoewel de eerste officiële lunches op het moment van schrijven nog heel even op zich laten wachten, hebben we ons als ML de afgelopen zomerweken bepaald niet onbetuigd gelaten. Temeer omdat vermeend gezellige straat-BBQ’s aan ons niet besteed zijn. Wel hebben we, bij wijze van hoge uitzondering, met naaste familie geluncht omdat er iets heel bijzonders te vieren viel. Op een zonnige zondagmiddag, op het terras van de Bokkedoorns, met good old maître Peter Bruins (foto rechts) weer eens in topvorm. Idem de keuken. Wat is dat toch een prachtzaak. Deze perfecte julilunch, gewaardeerd met ML ♥♥♥, is daarom voorlopig genomineerd als Lunch van het Jaar.

Voor een andere heel mooie warme middagmaaltijd, maar dan in werksfeer, begaven we ons naar Venlo om nader te vernemen over het nieuwe menuconcept van Valuas. Normaliter hebben we het niet zo op ‘concepten’, al helemaal niet in horecaland,  maar in dit geval bleek alles dik in orde. Gastheren waren de broers Eric en Marcel Swaghoven aan wie het goede leven om zo te zeggen valt af te lezen. We waren te Venlo overigens in het exclusieve gezelschap van culicoryfeeën als Astrid Schreuders (horeca-pr Astrid’s Taste), Cees Helder (voorzitter van Les Patrons Cuisiniers), Iens Boswijk (Iens) en Will Jansen (Bouillon, foto links). Om een even een idee te geven dat het een serieuze bijeenkomst was. En laten we ook de zeldzaam frivole Fred Nijhuis niet vergeten, die overigens nadrukkelijk liet weten niet namens Gault Millau te zijn gekomen. Waarvan akte. We kregen er heel veel lekkers te eten en nog meer te drinken. Ook hier: ML ♥♥♥. Een buitengewoon fijn concept derhalve daar in Venlo.

Veertig jaar VVN

Naar het schijnt vieren de Verenigde Vinologen Nederland (VVN) dezer dagen hun 40e verjaardag. Een proficiat aan het adres van de club en zijn grote roerganger Cees van Casteren MW is dus wel op zijn plaats, want we waren bijna vergeten dat de VVN nog bestaat. We vragen ons alleen wel af wat voor wijnbelevingswereld die brave vinologen er op nahouden. We lazen namelijk dat hun galapartijtje volledig in het teken zal staan van Bordeaux. Eerlijk nogal gedateerd 20e-eeuws. Of zou het dan toch waar zijn dat vinoloog zijn in essentie om châteautje raden draait?