Ook thuis valt genoeg te genieten, ontdekt de Master of Lunch. Vanachter zijn pc stelt hij zich op de hoogte van alle feestjes ter lancering van diverse restaurantgidsen. Wat valt op? Wat valt tegen?
Hoe zei de te ´s Gravenhage residerende mevrouw B.W.A. van Oranje-Nassau enz. enz. enz. het ooit? De leugen regeert. Het ging toen om de in haar ogen wat confronterende berichtgeving door ´de media´ rond haar eigen familie met die fijne neus voor foute vriendjes en dubieuze financiële constructies. Ook maar een mening, zeggen we dan, maar de uitspraak is er niet minder mooi om. Ze had hem kunnen gebruiken om het wereldje van wijn en gastronomie mee te typeren. Want als er nu ergens wantrouwen ten aanzien van de berichtgeving geboden is… Rozige zelfenscenering wil nu eenmaal wel eens op gespannen voet staan met de werkelijkheid.
Denken we maar aan die fijne egopersberichten. Van lieden die prijzen winnen of anderszins geweldige successen boeken. Enige waarheidsgetrouwheid en voorzichtigheid van de kant van potentiële afzenders kan in dezen overigens geen kwaad. Herinneren we ons nog die ietwat overmoedige mededeling uit september vorig van onze landgenoot die suggereerde het MW-schap verworven te hebben? Nu ja, op een kleinigheidje na. Daarna niets meer vernomen. Pijnlijk, al te pijnlijk. Nog pijnlijker echter is het gedrag van al die types die zich autoriteit en invloed wensen aan te meten. De afgelopen weken kregen we in ieder geval weer een verpletterende hoeveelheid ongein te verwerken. Maar goed, gebakken lucht behoort nu eenmaal onlosmakelijk tot de Nederlandse gastronomie, evenals holle vaten bij de vaderlandse wijnduiding.
Promofilmpjes
Wat een valse opwinding altijd weer wanneer de restaurantgidsen uitkomen. Sommige van die gidsen organiseren zelf glamourpartijtjes om hun boodschap te communiceren. Aandoenlijk wel. Aangezien wij voor dit soort partijtjes nooit uitgenodigd worden – gelukkig maar, gelet op het kleffe gehalte van deze bijeenkomsten -, hebben wij ons tevreden gesteld met het bekijken van de filmpjes die beide organiserende gidsenuitgevers van hun bijeenkomsten hebben laten maken. Wij kunnen de lezer verzekeren dat dit cinematografische werkjes van de boeiende en leerzame soort zijn. Wat droeg de onvermijdelijke Thérèse? En met wie danste Margot? Laten we direct maar onze conclusie geven: GaultMillau wint het qua show op alle fronten van Lekker!
Fashion statement
De eerste club hield zijn feestje in het Scheveningse Circustheater. Inderdaad, een toepasselijker locatie is er niet voor denkbaar. Twee opmerkelijke details wat betreft kleding verdienen aandacht. Grote Roerganger & Briljante Kameraad Jan van Lissum droeg dit jaar weer een das in plaats van een sjaal. Wij geven hem daar twee punten en een extra puntmuts voor, ook al deed zijn outfit als geheel wellicht enigszins Zuid-Italiaans aan. Maar dat kan een kwestie van perceptie zijn. Zeer bezienswaardig vonden wij ook de twee jongejuffrouwen die als podiumpoezen optraden. Ze zijn ook te bewonderen in het recente nummer van de Proefkrant, dat grotendeels gewijd is aan prijzenfestivals. Die bevallige jongedames dus. Gekleed in een soort 19eeeuwse lingerie en met minuscule hoofddekseltjes op. Apart, en dat is terughoudend uitgedrukt.
Verder getuigt het filmpje vooral van de onvoorstelbare emoties die alle 73 Awards bij de winnaars losmaakten. En hoe collegiaal men in horecaland wel niet met elkaar omgaat. Je krijgt er als kijker spontaan warme tranen van in de ogen. Ook de Nederlandse varkens in nood en de Haagse wethouder van stadspromotie bleken ten diepste geroerd door al het fijns van GaultMillau.
Op de boerderij
Daarna was het de beurt aan Lekker, dat altijd wat relnichterige blad dat meent verschil te kunnen maken tussen een nummer 47 en 48 en tussen alle andere nummers tussen 1 en 100. Lijstjes scoren, maar om nu te zeggen dat dit cijfergegoochel enige relevantie heef? Men leze er maar eens de even vermakelijke als messcherpe analyse van Will Jansen op de site van Bouillon! op na. Conclusie: je reinste belazerij. Dit echter terzijde.
Het filmpje op de site van Lekker over het eigen feestje toont ons de SS Rotterdam, dat nogal duur verbouwde schip dat tegenwoordig op de kop van Katendrecht ligt. Mooie locatie. Vroeger wel dé hoerenbuurt van Rotjeknor. Onbedoeld symbolisch?
En wie zien we in een vluchtig shot bij de ontvangstbalie? Weer die juffrouwen met die rare hoedjes! Hoe origineel. Maar dan.
Makkie Mulder, die ons als hoofdredacteur van Lekker aangekondigd wordt, houdt een toespraakje. En presteert het om aan Manoir Interscaldes te refereren als ´deze boerderij´. Boer-de-rij!? Dat verzinnen we niet, maar horen het keer op keer bij het herbekijken van het filmpje. Tja, umme, hoe valt zo veel onbenul nog goed te praten? Wat mag je verwachten van een gids waarvan de hoofdredacteur kennelijk nog nooit in het bewuste Kruiningse etablissement op bezoek geweest? De nummer 2 nog wel.
Sterren
Michelin had geen filmpje met schaars geklede juffrouwen en stoomboten nodig om het Nederlandse volk te laten dat er weer een nieuwe uitgave van de rode gids is. Je kunt je geld immers beter besteden aan serieuze inspecties. Door onderlegde inspecteurs die verstand van keukentechnieken en productkennis hebben. Michelin is eindelijk ontdekt door Hilversum. Met op de grote dag live coverage op Radio 1 vanuit het nieuw besterde De Groene Lantaren van Jarno Eggen en Cindy Borger. Dik verdiend, maar er was kennelijk wel sprake van enige voorkennis In toeval geloven wij namelijk niet.
Wat ons persoonlijk veel genoegen deed, was het gegeven dat Michelin aan Chris Naylor en Vermeer zijn ster weer heeft teruggegeven. Dat was in onze optiek hoog tijd, hetgeen in deze rubriek meermaals duidelijk is gemaakt. Wat ons als ML natuurlijk ook opviel, was de ster voor restaurant ML te Haarlem! De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat wij deze eetgelegenheid nog niet kenden. En dat er in het ´wereldje´ nogal wat verbazing heerst over deze onderscheiding. Maar ja, je zult er zelf maar ´naast´ gezeten hebben en een neerbuigend toontje hebben aangeslagen…
´Topkok´ en ´topwijnmaker´ in Hilversum
Nog meer filmpjes. En wel over wijn. Op de commerciële tv van RTL. Wat zeggen we? Wereldwijnen. Van grote volksvriend Lidl. Erg leerzaam, die uitzendingen op zondag met als presentator ´topkok´ Ramon Beuk. Ach ja, weten ze daar in Hilversum veel? (Nee dus.) Sympathieke vent, daar niet van, maar hij deed ons in de eerste uitzending, gewijd aan Duitsland, denken aan onze vroegere Brasschaatse dorpsgenoot Jean-Marie Pfaff. Wat zei die ook al weer na zijn eerste wedstrijd voor Bayern München waarbij hij een strafschop stopte? Ich bin in die hoeke gedoken. Ook Ramon bleek het Nederduits perfect te beheersen door de vraag te stellen: Wie ist es mit das proeven? Hoe hij Frans, Spaans en Italiaans spreekt, hebben we liever niet willen ervaren. Maar de Henken en Ingrids van deze wereld vonden het ongetwijfeld prachtig.
Radio nu. Op de jongerenzender BNN mocht het fenomeen Ilja Gort, zelfverklaard ´topwijnmaker´ te Bordeaux, zijn zegje doen over Beaujolais Primeur. Ha, ha, was ons dat weer eens lachen geblazen. Maar niet echt. Het was niets dan Duboeuf bashing, gelardeerd met pijnlijke onkunde, platte verdachtmakingen en aperte leugens. En reclame voor ´s mans eigen, recentelijk bijgekleurde rosé. En dat soort piassen zou jongeren lekker moeten maken voor wijn???
Oesters van Wijn
Weinig partijtjes, laat staan fijne gratis maaltijden door partijen die een belangwekkende boodschap wensten te communiceren. De langverwachte Bollingerlunch bij Vermeer moest wegens familiale narigheid in Aÿ afgelast worden. Maar we hadden wel een heel mooi wijnspijsevenement in het Oude Noorden van Rotterdam. Daar vierde de Oestercompagnie van Matijn Wijn de opening van een prachtig nieuw onderkomen. In grootse stijl, het mag gezegd. Met als bebaarde opperschenker Ruben van Dam (Hosman Schiedam). En met minister van Homeland Security Ivo Opstelten, ervaringsdeskundige op het gebied van feestjes met oesters, als eregast om de opening te verrichten. Veel schoon volk daar in de grote havenstad, onder wie de aimabele chef in ruste (?) Cees Helder. En uiteraard wijn-pr-koningin Anneke Tot, even een poosje thuis tussen expedities in Namibië en Oman. In het gezelschap van chef Roberto van de Kralingse Robertahoeve. Een beetje The Stig van restaurantland, in geen enkele gids te vinden, want inspecteurs – echt of nep – komen daar gewoon niet binnen. En nee, die hoeve is ook al geen boerderij.
René van Heusden ML
Op de foto, van boven naar beneden en van links naar rechts: Jan van Lissum, Ruben van Dam, verse oesters, Thérèse Boer, Sergio Herman (iedereens nummer één), Jonnie Boer, Jacob Jan Boerma (nummer drie in Lekker), Edger Groeneveld (Gault Millau Sommelier van het jaar), Bollinger uitgesteld en Anneke Tot met stijlvolle chapeau.
