Lars Daniëls was een van de paneldeelnemers die zijn geluk – en de wijn – in de Rhône ging beproeven. Hij maakte nauwgezet aantekeningen over de producenten, die ter aanvulling op het artikel in Perswijn 7 op deze site te lezen zijn.
Georges Vernay (Condrieu):
Georges Vernay is zo’n beetje de grondlegger van Condrieu zoals wij het nu kennen. Hij richtte zijn bedrijf op in 1953, met maar 1,5 hectare aan wijngaard op de prachtige Coteau de Vernon, toen Condrieu in zijn geheel slechts 6 hectare telde. Tegenwoordig hebben zijn kinderen Luc, chef de culture, en Christine, wijnmaakster, de leiding over het wijngoed, dat nu zo’n 16 hectare telt, waarvan 7 hectare in Condrieu en 3 in Côte-Rôtie. Christine’s man Paul Amsellem, die ons voortreffelijk ontving, behartigt de commerciële zaken. Domaine Georges Vernay staat vooral bekend om hun in barrique opgevoedde topcuvées van Condrieu, van oude stokken: Les Chaillées de l’Enfer -‘de terrassen van de hel’-, en Coteau de Vernon. Het mooie is dat dat nieuwe hout nauwelijks opvalt en zeker niets afdoet aan de enorme terroirtypiciteit van de wijnen. Die danken hun opmerkelijke zoutige afdronk aan het typische donkere graniet van het noorden van Condrieu, waarin het mineraal biotiet domineert: granite à biotite. Beste wijn: Condrieu Coteau du Vernon.
André Perret (Chavanay):
Een vrij klein familiedomein in Chavanay, een paar kilometer zuidelijk van Condrieu. André heeft het vanaf 1982 langzaam vergroot tot een bezit van 8 hectare, met percelen in Condrieu, Saint-Joseph en ook wat voor Vin de Pays des Collines Rhodaniennes. Van die percelen zijn verreweg de belangrijkste Clos de Chanson, op de helling Chanson, waar wij met Perret hebben geproefd, en die op de ‘Grand Cru’-helling Chéry. De wijnen van Chanson, gelegen bij Chavanay en met een bodem van graniet met muscoviet, halen het qua mineraliteit en spanning niet bij die van Chéry, dat bij Condrieu ligt, waar het graniet met biotiet wijnen met grote persoonlijkheid geeft. Beste wijn: Perret’s Condrieu Chéry 2009, van een perceel met stokken die zijn aangeplant in 1945: Condrieu non plus ultra!
Guigal (Ampuis):
Etienne (vader) en Marcel (zoon) Guigal hebben met het in 1946 opgerichtte domein vanaf het begin van de jaren ’80 Côte-Rôtie op de wereldkaart gezet en daar profiteert nu iedereen van. Zij introduceerden er de élevage en barriques neuves en wijnen van afkomstig uit een enkele wijngaard, hetgeen veel navolging heeft gehad. Guigal is ondermeer groot geworden door de aankoop van Vidal-Fleury in 1984 en Domaine Jean-Louis Grippat (Saint-Joseph) in 2000. Maar Guigal maakt vrijwel overal in de Rhône wijn, sterker nog, de helft van de productie (± 3.000.000 flessen) komt op rekening van hun Côtes du Rhône générique, die ze en vrac kopen en slechts bottelen en labellen. De beroemde topcuvées van Côte-Rôtie, de zogenaamde ‘La-La-wines’ (La Mouline, La Turque en La Landonne), rijpen maar liefst 42 maanden in nieuwe barriques, en ook andere cuvées krijgen een serieuze opvoeding in barriques. Vandaar dat de toch omvangrijke kelder er tot de nok toch mee vol ligt: ± 5000 barriques is standaard! Beste wijn? Vooruit, Côte-Rôtie La Turque, jaartal minder belangrijk.
Pierre Gaillard (Malleval):
Pierre Gaillard studeerde wijnbouw in Beaune en in Montpellier en was chef de culture (verantwoordelijk voor het wijngaardbeheer) bij Guigal. Gaillard is snel groot geworden en bezit tegenwoordig zo’n 15,3 hectare wijngaard, in Côte-Rôtie (3,3 ha, met spectaculaire percelen op de Côte Rozier), Condrieu (1,5 ha), Saint-Joseph (7 ha), Côtes du Rhône (1,5 ha) en nog eens 2 ha en Vin de Pays. Hij is ook eigenaar van een domein in Banyuls-sur-Mer en in Faugères. En daarbij heeft hij samen met François Villard en Yves Cuilleron ook nog het handelshuis ‘Les Vins de Vienne’. Qua opvoeding van de wijnen is Gaillard duidelijk beïnvloed door Guigal (gebruik van barriques), maar opvallend is ook zijn liefde voor koude inweking bij syrah, ter bevordering van aroma- en kleurextractie. Zijn wijnen zijn vol en genereus; een mooi voorbeeld daarvan is de Saint-Joseph Les Pierres 2007.
Domaine du Colombier (Tain-l’Hermitage):
Een oud familiebedrijf, dat tot 1992 vooral druiven aan Guigal verkocht. Maar tegenwoordig maakt de boomlange Florent Viale alle wijnen zelf. Hij heeft prachtige bezittingen in de AC Crozes-Hermitage (13 ha vooral bij Mercurol), maar ‘the icing on the cake’ zijn percelen op de Hermitage-heuvel: 1,6 ha in de climat Beaumes voor rood en nog eens 1,9 ha beplant met marsanne, in Maison Blanche en vooral op de meest oostelijke helling van Hermitage, genaamd Torras et les Garennes. Wij waren zeer onder de indruk van het niveau hier. Beste wijn: moeilijk, alles was overtuigend, maar Viale’s witte Hermitage 2008 van echt oude stokken is subliem!
Domaine des Hauts Chassis (La Roche-de-Glun):
Frank Faugier nam in 1998 het 12 ha grote familiedomein over en besloot vanaf 2003 de druiven niet meer aan de coöperatie te verkopen maar er zelf voor te gaan. En dat met groot succes. De meeste van Faugier’s wijngaarden liggen op het plateau des Chassis, dat een goed drainerende bodem heeft: galets (rolkeien) op zand en ijzerhoudende leem, uniek in de noordelijke Rhône en alleen voorkomend in het zuiden van de AC Crozes-Hermitage. Dit geeft rijke wijnen, die soms meer doen denken aan de zuidelijke Rhône. Beste wijn: Crozes-Hermitage Les Chassis 2007.
Domaine du Tunnel (Saint-Péray):
Stephane Robert is een zeer symphatieke jonge kerel die in 1994 begon met niets en nu een van de opkomende sterren in de noordelijke Rhône is. Hij heeft wijngaarden in Cornas (3 ha), in Saint-Joseph (2,5 ha) en in Saint-Péray (2 ha). Zijn rode wijnen zijn heel puur, met als summum de Cornas ‘Vin Noir’ van 100 jaar oude syrahstokken! Ook bijzonder zijn twee monocépage cuvées uit Saint-Péray: Cuvée Roussanne en Cuvée Marsanne. Mooiste wijn: Cornas 1999, betoverend mooi qua bouquet en zeer vitaal qua smaak. Ook leuk: in zijn proeflokaal staat een flipperkast!
Thierry Allemand (Cornas):
Self-made man, enfant terrible, genie, het slaat allemaal op Thierry Allemand, een ongekend gepassioneerd en overtuigd man, die een paar van de boeiendste wijnen van de noordelijke Rhône maakt. Op zijn slechts 5 hectare aan wijngaarden, die bijna allemaal in de AC Cornas liggen, werken maar liefst 12 mensen, die zo’n beetje alles met de hand doen. De mooiste van die wijngaarden is een steile graniethelling ten westen van Cornas, waar zijn topcuvée Cornas Reynard vandaan komt en die hij ons met trots liet zien. Allemand maakte feitelijk biologische wijnen, die hij met minimale sulfiettoevoeging afvult. Beste wijn: Cornas Reynard, sowieso, en qua jaartal dan maar 2007. Dit was een onvergetelijk bezoek.
Jasmin (Ampuis):
Patrick en zijn vrouw vormen de 4e generatie van dit charmante familiedomein in Ampuis. Ze bezitten 5,5 hectare in de AC Côte-Rôtie, verdeeld over maar liefst 11 verschillende percelen, waarvan ze slechts één Grand Vin Côte-Rôtie maken, per jaar gemiddeld zo’n 24.000 flessen. Het aandeel viognier (5%) dat Jasmin gebruikt staat aangeplant tussen de syrah, zoals vroeger. Handig, want de viognier moet volgens de richtlijnen van de AOC samen met syrah gevinifieerd worden. Jasmin maakt, anders dan zijn robuuste uiterlijk doet vermoeden, elegante, vrouwelijke Côte-Rôtie, ook door zijn beschaafde gebruik van nieuwe barriques per jaar. Beste wijn: Côte-Rôtie 2009, geproefd van het vat en volgens Jasmin het mooiste jaar ooit!
Yves Cuilleron(Chavanay-Verlieu):
Yves is een van de grote namen van de noordelijke Rhône. Hij heeft het domein in 1987 overgenomen van zijn oom en volop gebruik gemaakt van de opleving van Condrieu en Côte-Rôtie vanaf het eind van de jaren ’70. Inmiddels bezit hij en domaine maar liefst 52 hectare, verdeeld over bijna alle AOC’s van de noordelijke Rhône, die een productie geven van zo’n 300.000 flessen per jaar. Daarvan is bijna de helft wit, een opvallend hoog aandeel voor de regio. Sinds 1996 heeft hij samen met vrienden Gaillard en Villard het handelshuis Les Vins de Vienne, dat ondermeer de verdwenen wijngaarden van Seyssuel op de linkeroever van de Rhône, die al in de Romeinse tijd beroemd waren, weer in ere heeft hersteld.
Zijn faam heeft hij vooral vergaard met zijn prachtige wijnen van Condrieu, hetgeen duidelijk werd tijdens een razende proeverij van maar liefst 22 van zijn wijnen. Mooiste wijn, ondanks een geweldige Cornas Les Vires 2008: Condrieu Vertige 2008, afkomstig van de beroemde Coteau du Vernon.
