Mensen lijken maar moeilijk te kunnen genieten van het leven. Altijd zijn we bang voor straf. Zo drinken we maar al te graag wijn, maar zijn we tegelijk benauwd dat het slecht is voor onze gezondheid. Daarom willen we exact weten hoeveel we wanneer waarbij mogen drinken (en met wie). En we kijken naar onze wijnschrijvers om ons het antwoord op deze levensvragen te geven.
Mensen lijken maar moeilijk te kunnen genieten van het leven. Altijd zijn we bang voor straf. Zo drinken we maar al te graag wijn, maar zijn we tegelijk benauwd dat het slecht is voor onze gezondheid. Daarom willen we exact weten hoeveel we wanneer waarbij mogen drinken (en met wie). En we kijken naar onze wijnschrijvers om ons het antwoord op deze levensvragen te geven.
In haar autobiografie Tasting Pleasure. Confessions of a Wine Lover schrijft Jancis Robinson over de grootste fout die ze tot dan toe ooit in een van haar boeken gemaakt had. Ze had eind jaren tachtig in navolging van de officiële Britse gezondheidsvoorschriften beweerd dat voor je gezondheid beter was om een paar dagen per week geen alcohol te drinken. Later hoorde ze van een leverspecialist dat zo’n korte periode van onthouding geen enkel medisch effect had en dus zinloos was – en dat het hele idee ontsproten was aan het brein van de anti-alcohollobby. Ze voelde zich very guilty over het feit dat door haar schuld een deel van haar lezers onnodig had afgezien van het plezier van wijn drinken.
Onderweg door Harold
Wij Nederlanders hebben Harold Hamersma, en we mogen hem wel dankbaar zijn. Hij dook voor ons in al die eindeloze onderzoeken die wel/niet aantonen dat wijn drinken goed/slecht voor je gezondheid is en schreef er een boek over: Wijnreis door mijn lichaam. Over de positieve effecten van wijn drinken. Onderweg door Harolds lichaam doen we allerlei bezienswaardigheden aan, zoals hoofd en hersenen, mond en tanden, hart en bloedvaten, maag en slokdarm, lever, prostaat enzovoort.
Hamersma volgde tien jaar lang de onderzoeken die op het gebied van wijn en gezondheid gedaan werden, en er lijkt maar één conclusie mogelijk: wijnconsumptie is goed voor de mens. Resveratrol schijnt nog steeds het toverwoord te zijn: deze flavonoïde doet zijn goede werken in het lijf zo’n beetje van top tot teen. Overigens zijn wetenschappers het natuurlijk niet volledig eens met elkaar over dit onderwerp. Misschien kun je zelfs wel een boek schrijven dat met net zoveel overtuiging aantoont dat wijn heel slecht voor je gezondheid is. Maar wij wijnliefhebbers lezen liever dit boek.
Voor sommige lezers zal het mogelijk een teleurstelling zijn dat het woord ‘matig’ voortdurend opduikt (al varieert de invulling van dat begrip van één glas per dag tot – maar dat was in een Italiaans onderzoek – één fles per dag). En voor vrouwen is het al helemaal matig: zij mogen per definitie niet zoveel drinken als mannen. (Maar dat kan natuurlijk ook best een samenzwering zijn om ons eronder te houden.)
Ook voor pubers en zwangeren
Hamersma legt op begrijpelijke, onderhoudende en persoonlijke wijze uit hoe wijn – nogmaals, in (regel)matige hoeveelheden – precies bijdraagt aan je gezondheid. Ook draagt hij onderzoeken en uitspraken van deskundigen aan waaruit blijkt dat we niet al te spastisch hoeven te doen over de gevaren van af en toe een glas wijn voor pubers of zwangere vrouwen. Een regime van drie tot zes glazen wijn per week voor dames in blijde verwachting lijkt zelfs te resulteren in kinderen die iets minder gedragsproblemen hebben én op cognitief vlak een tikje beter presteren dan kinderen van geheelonthoudende moeders!
Het boek sluit af met een begrippenlijst, een degelijke literatuurlijst (per hoofdstuk, dus handig) en een uitgebreide index, waarin je al je (bestaande dan wel gevreesde) kwalen en ziekten snel terug kunt vinden. Dat maakt Wijnreis door mijn lichaam ook nog eens tot een naslagwerkje, waarin je snel even kunt opzoeken hoe het bijvoorbeeld zit met wijn en voetschimmel, of met wijnconsumptie en maagkanker.
Tegengeluid
Met deze reis langs zijn organen wil Hamersma niet alleen laten zien dat wijn echt goed voor je is, maar ook een tegengeluid laten horen: “Behalve uit nieuwsgierige bezorgdheid heb ik dit boek ook uit een soort knorrigheid geschreven. Ik constateer in Nederland de ontkieming van een ware klopjacht op wie nog alcohol drinkt vanuit de overheid en aanpalende instanties (…). Na het roken lijkt nu de drank aan de beurt voor overheidsbemoeienis.” De auteur wil de gevaren van alcoholmisbruik niet bagatelliseren, maar pleit wel voor het gebruik van gezond verstand bij de bestrijding ervan. Dat lijkt me iets waar de meeste wijnliefhebbers het volledig mee eens kunnen zijn.
Wijnreis door mijn lichaam. Over de positieve effecen van wijn drinken
Harold Hamersma
Nieuw Amsterdam, € 17,50.
Anda Schippers
