Het was een raar jaar, 2003. In de Champagne zorgde hagel in de lente voor een kleine oogst, de hete zomer voor heel rijpe druiven met relatief weinig zuren. Dit was natuurlijk niet alleen in Frankrijk het geval, maar in zo’n beetje alle Europese wijnproducerende gebieden. Tijdens deze warme zomer was ik na mijn werk bijna dagelijks op het strand te vinden en feestte ik er vrolijk op los als jonge vrijgezel.
Het was een raar jaar, 2003. In de Champagne zorgde hagel in de lente voor een kleine oogst, de hete zomer voor heel rijpe druiven met relatief weinig zuren. Dit was natuurlijk niet alleen in Frankrijk het geval, maar in zo’n beetje alle Europese wijnproducerende gebieden.
Tijdens deze warme zomer was ik na mijn werk bijna dagelijks op het strand te vinden en feestte ik er vrolijk op los als jonge vrijgezel. Ik solliciteerde bij het Comité Interprofessionnel du Vin de Champagne (CIVC) en werd aangenomen. In november ging ik – ter voorbereiding op mijn nieuwe baan als champagneambassadrice – naar Champagne aan Zee en viel als een blok voor de charmante ‘ober’ die me tijdens de lunch voortdurend van champagne voorzag.
Ook in de Champagne is 2003 nog steeds een veelbesproken jaar. Het maken van een goede assemblage met 2003 als basis was niet eenvoudig: de wijn bevat veel minder zuren, rijpt hierdoor anders en oudert sneller.
Maar weinig producenten hebben van dit rare jaar een millésimé gemaakt, simpelweg omdat er niet genoeg druiven waren. Een deel van de oogst van een groot champagnehuis is zelfs gejat, zo hectisch ging het er aan toe. Maar de producenten die het zich konden veroorloven om van dit vreemde goedje een aparte fles uit te brengen, probeerden dat wel, al was het alleen maar bij wijze van experiment. Veel huizen laten een millésimé veel langer rijpen dan de verplichte drie jaar. Zo zijn 1998, 2000 en 2002 op dit moment gangbare jaartalchampagnes. Omdat 2003 zich zo anders ontwikkelt, zijn er wel al een paar te vinden. De wijn rijpt sneller omdat er door het warme weer veel minder zuren in de druiven zaten en veel meer suikers. Hierdoor komt de wijn soms belegen over. De 2003 is daarom een wijn die niet heel lang bewaard kan worden en eerder op de markt komt.
Afgelopen voorjaar was ik met een groep sommeliers in de Champagne. Ik raakte in de ban dit veelbesproken jaar! In Reims holde ik winkel in, winkel uit. Hier vond ik zelfs een rosé 2003! En in Epernay heb ik al mijn charmes in de strijd moeten gooien om bij een restauranteigenaar zijn laatste fles 2003 los te peuteren. De groep kreeg mijn hartstochtelijke passie voor 2003 in de gaten en er werd weer flink geschaterd als een van de producenten over dat jaar begon. Handig, want ik had er ineens een heel stel speurneuzen bij die me hielpen sjouwen als ik weer eens een winkel had geplunderd en meer had gekocht dan ik kon dragen. Zelfs een importeur kreeg lucht van mijn 2003-zucht en stuurde me een fles!
Mijn mooie Champagne 2003 collectie, waarvoor ik me suf geshopt heb, mijn armen uit mijn lijf heb lopen sjouwen en zelfs een bus sommeliers heb ingezet, is al verdwenen. Helemaal op. Begin juli 2008 – de dag dat net zo tropisch warm was als in 2003 – trouwde ik met mijn droomober in het Amsterdamse Vondelpark en hebben we ze met vijf man en twee hond sterk lekker opgedronken. Op naar de volgende collectie…
Stephanie Dumoulin – van Rantwijk
