Oogst in Oost-Zwitserland

Oost-Zwitserland, Graubünden, is een relatief onbekend wijngebied. Zeventig kleinschalige wijnbedrijven werken er met druiven als blauburgunder (pinot noir) en rivaner. Freelance journalist Arnoud van de Ridder woont tussen al dit moois en doet verslag. In het laatste deel van de serie: hoe verliep de oogst dit jaar?

Oost-Zwitserland, Graubünden, is een relatief onbekend wijngebied. Zeventig kleinschalige wijnbedrijven werken er met druiven als blauburgunder (pinot noir) en rivaner. Freelance journalist Arnoud van de Ridder woont tussen al dit moois en doet verslag. In deel 3 van de serie: hoe verliep de oogst dit jaar?

Een heerlijke rode wijn is de ‘blauburgunder barrique’, vernoemd naar de eikenhouten vaten waar de rode wijn zeker 12 tot 16 maanden in heeft gerijpt, voordat het op de fles gaat. In 2007 zijn de wijnvelden en kelders weer goed bezocht in afwachting van de oogst, die dit jaar toch weer goed uitpakt. Nog nooit was april zo mooi en warm. “Eind mei stonden de druiven al in bloei en dat was heel vroeg,” vertelt wijnboer Paul Komminoth uit Maienfeld. “Tel daar 110 dagen bij op en de oogst zou ergens half september starten. Helaas was de zomer wisselvallig en minder warm.”

Volop bezig
Rond 23 september werden de eerste rivaner geoogst, een paar dagen later was de eerste pinot noir aan de beurt. De kou en zonloze dagen eind september vertraagden de oogst, maar rond 2 en 3 oktober waren de meeste wijnboeren volop bezig. “Het gaat prima met dit weer,” vertelt Martin Enderlin uit Maienfeld. “Met de gewurtstraminer zijn we vandaag zeker klaar en het restant van de vier hectare blauburgunder zal eind deze week worden geoogst.” Daarna stapt hij op zijn trekker om de gevulde wijnvaten weg te rijden. In een rustig moment vertelt Martin dat hij ruim vier hectare wijn heeft, naast wat vee en akkerbouw. “Ik maak al mijn hele leven wijn. Dit jaar is het goed. We oogsten ongeveer 9.000 kilo druiven van de blauburgunder, dat wordt ongeveer 6.300 liter wijn. En dat is goed. Misschien wordt het zelfs iets meer.”

Familiefeest
In de wijngaard werken plukkers van alle leeftijden. Brigitte Enderlin staat op de kar en ‘leest’ de druiven, door de slechte bessen eruit te halen. “Het is een groot familie- en vriendenfeest. Als oogsttijd is, doet de hele familie mee, worden vriendjes opgetrommeld en gaan zelfs opa en oma nog mee met de knipschaar. Inhuren van seizoenarbeiders zoals Portugezen en Polen doen wij niet. De oogst duurt te kort. Met een week zijn we klaar en dan zijn we in oktober nog wel bezig, maar dat kunnen we allemaal zelf.”

Tussen de plukkers lopen een paar mannen met een grote plastic rugtas die de druiven verzamelen. “Ze hebben ongeveer zestig kilo op hun rug. Dat is hard doorwerken. Als je hier en daar ‘volla’ hoort, Zwitsers voor vol, dan moeten ze aan de bak om de emmers te legen,” legt Martin uit. Volgens hem zijn de kleine verdroogde druifjes in de trossen prima voor het suikergehalte en de volle druiven voor het sap. Hij is tevreden: “Mooi hè, dat het elkaar zo aanvult.”