In de Diploma Course van dit jaar werd er nog lacherig over gesproken, de eerste light-wijnen. Inmiddels is de realiteit een feit. De Volkskrant zette er een proefpanel aan, waarbij Qool van Ilja Gort opvallend genoeg als eerste eindigde. Er is een toekomst voor light-wijnen, meent het panel. Is dat zo?
In de Diploma Course van dit jaar werd er nog lacherig over gesproken, de eerste light-wijnen. Inmiddels is de realiteit een feit. Na een relletje in de vakpers over de Qool wijn van Ilja Gort, besteedt de landelijke pers nu ook aandacht aan dit onderwerp. De Volkskrant zette er een proefpanel aan, waarbij Qool opvallend genoeg als eerste eindigde. De wijn werd als eerste geproefd en viel tegen. Maar wat daarna werd geproefd bleek minder goed, vandaar deze eerste plaats. Toch is er een toekomst voor light-wijnen, meent het panel.
Is dat zo?
Tegenwoordig is er van alles in light versies te krijgen, zelfs jonge jenever. Kennelijk komt de consument niet op het idee in plaats van een light versie iets minder van het origineel te nemen. Dan maar een Jonge light.
Ook wijn bevat steeds meer alcohol, in sommige gevallen meer dan 15 procent. Niet iedereen vindt dat even prettig, de wijn wordt daardoor zwaarder en calorierijker.
Alcohol is wél van wezenlijk belang voor de smaak van wijn. In het vocht gebeuren allerlei chemische verbintenissen tussen smaken en alcohol die elkaar versterken. Haal je de alcohol eruit dan haal je ook de smaak eruit.
De behoefte aan lichtere wijnen is reëel. Je kunt je wel afvragen of dit moet gebeuren door de alcohol, na de productie van de wijn, uit het product te halen.
Afgezien dat door het weghalen van de alcohol de smaak verandert, waarom zou je een product wat al door de eeuwen heen meer dan tien procent alcohol heeft gehad, gaan forceren tot een slap aftreksel van het origineel?
Terwijl er echt wel iets in de handel is wat niet te zwaar is, smakelijk en met diepgang. En het is wijn met zijn natuurlijke alcoholpercentage.
De chasselasdruif is een druif die voorkomt onder verschillende namen, in Duitsland heet deze druif gutedel en in Wallis (Zwitserland) fendant. De wijnen die van deze druif komen zijn zacht, met niet veel zuren, en licht. Ze kunnen vlak zijn, door de hoge opbrengsten, maar niet als ze van de juiste grond komen. Langs de oevers van de Rhône, in het gebied Vaud (Zwitserland), bestaat de bodem uit oergesteente. Dat geeft wat extra’s aan de wijn, enige mineraliteit. Een slok blijft langer hangen, zogezegd. Het glas heeft een beetje een bite, een lichte sprankeling. Er worden mooie wijnen gemaakt, in dit deel van Zwitserland. Zoals de Chant des Resses uit Yvorne. Een heerlijk, fris, makkelijk drinkbaar glas, met de complexiteit die een goede wijn nodig heeft.
Deze wijn heeft 12 procent alcohol.
Jammer is alleen dat die Zwitsers alles zelf opdrinken (52 liter gemiddeld p.p. per jaar in tegenstelling tot onze 22 liter) en slechts een paar procent exporteren. Hier in Nederland is het een beetje zoeken. De Vrienden van de Goede Wijn verkopen eens in de twee jaar een redelijke Fendant van een coöperatie uit Wallis en de meeste wijnvakhandels hebben ook wel iets in hun aanbod. Het is zeker de moeite waard.
Licht dus, geen light.
Charlotte van Zummeren
Charlotte is vinoloog en afgestudeerd sommelier
aan de Academie voor Gastronomie van Peter Klosse.
Op dit moment volgt zij de Diploma Course.
