Columniste Charlotte van Zummeren herinnert zich uit haar studententijd mislukte versierpogingen van een vriendje. Een killing diner en desastreuze wijnen hadden niet de gewenste uitwerking. Terwijl verleiden met wijn toch zo geraffineerd eenvoudig kan zijn…
Jaren geleden, ik studeerde nog, werd ik uitgenodigd om bij een kennis te komen eten. Al snel maakte mijn gastheer in woord en gebaar duidelijk hoe de avond wat hem betreft zou eindigen: in zijn kleine slaapkamertje. Maar eerst moest er natuurlijk gegeten en gedronken worden, want daarvoor was ik tenslotte uitgenodigd.
Het menu, waar hij de hele dag mee in touw moet zijn geweest, begon met gevulde tomaten uit de oven gevolgd door gegratineerde uiensoep. Het hoofdgerecht was pasta uit de oven met vlees en kaas, vergezeld door een salade met aardappelen, spek en ei. Het was zwaar, heel erg zwaar. Nog vóór de Irish Coffee, verrassend samengesteld uit Vieux, Klop Klop en Nescafé, lag ik voor pampus. Niet in staat tot wat dan ook en zeker niet tot beantwoording van de amoureuze toenadering van mijn gastheer. Het diner was killing en laten we het maar niet over de geschonken wijn hebben. Ik ben uiteindelijk naar huis gestrompeld en van de snode plannen van de gastheer is niet veel terechtgekomen.
Terwijl er zoveel verleidelijke wijnen op de markt zijn om een aanstaande geliefde in de juiste stemming te brengen. Natuurlijk beginnen we met een Prosecco als aperitief, bijvoorbeeld van Loredan Gasparini. Een milde, zachte mousse, lichte peersmaak en een acceptabel alcohol percentage van 11 procent, zodat je de wijn kunt blijven doordrinken en de avond met een rozige blik tegemoet gaat zien.
Daarna, bij een voorgerecht, komt een Rioja Muga perfect uit. Deze rosé bestaat uit grenache, tempranillo en viura en heeft korte tijd gelagerd op oud hout. Dat maakt deze fruitige wijn zacht en vriendelijk en als je deze wijn drinkt, word je dat vanzelf ook.
Bij het hoofdgerecht een cabernet franc uit de Loire, een St. Nicolas de Bourgueil. St. Nicolas is een klein gebied van 750 hectare in de Loire met een omzet van 40.000 hectoliters. Door het milde klimaat worden de druiven laat geoogst en is de wijn geconcentreerd. Cabernet franc brengt fruit én diepgang mee, maar is niet zo zwaar als een cabernet sauvignon. De wijn kan het best licht gekoeld gedronken worden en heeft iets aards en boersigs. Frederic Mabileau noemt deze wijn een product van zijn liefde voor het vak en dat is te merken. Verliefd zul je worden, op deze wijn of op de vriend(in) die het glas inschenkt.
Brachetto is bij uitstek geschikt voor bij het nagerecht. Deze rode lichtmousserende wijn heeft maar 6 procent alcohol en past bij fruitige desserts. Vooral aardbeien voelen zich thuis bij deze wijn. Het restje kan, als de avond naar wens verloopt, bij het fruitontbijt de volgende ochtend genuttigd worden. Fruit staat bekend als ‘wine-killer’, de zuren slaan iedere wijn plat. Dit gebeurt niet bij Brachetto; een perfecte match met rood fruit. Deze Grapoli Rosso is een D.O.C. uit Piemonte. En wat ze precies aten? Ach, dat doet er niet zoveel toe.
De Prosecco van Loredan Gasparini en de St. Nicolas de Bourgeuil worden geïmporteerd door Les Genereux en de Rioja Muga en Brachetto Grapoli Rosso door wijnimport J. Bart.
Charlotte van Zummeren
Charlotte is vinoloog en afgestudeerd sommelier
aan de Academie voor Gastronomie van Peter Klosse.
Op dit moment volgt zij de Diploma Course.
