Dit is een heerlijke plek om te schrijven over bijzondere wijnvoorvallen, persoonlijke ergernissen en mooie belevenissen. Maar op de een of andere manier is het in de huidige situatie lastig een ‘leuk’ stukje over wijn te schrijven. Het is allemaal nogal onzeker en serieus wat er om ons heen gebeurt. Een week geleden kwamen we terug uit Zuid-Afrika, gek genoeg ‘gewoon’ met onze geplande thuisvlucht. Om hier terecht te komen in een Nederland waarvan we niet wisten dat het zelfs maar kón bestaan. We werden van te voren van alle kanten gewaarschuwd dat het flink wennen zou zijn aan dit ‘andere’ Nederland. Gek genoeg is dat voor mijzelf niet eens zo moeilijk. In de krant lees ik allemaal tips om thuis te werken, hoe dat moet en wat de beste aanpak zou zijn. Maar ik ben niet anders gewend eigenlijk. Mijn redacteuren, mijn onvolprezen eindredacteur en de vormgever, iedereen is gewend om vanuit zijn eigen plek te werken. Dus dat loopt ‘gewoon’ door. Maar ik ben dit weekend niet in Bordeaux, waar ik de wijnen van 2019 zou proeven. Voor de 31e keer.
Wel mis ik het gezelschap van mijn directe medewerkers, die ook vanuit huis moeten werken. En ook het proefpanel, dat al zo’n dertig jaar vrijwel elke dinsdag komt proeven, is tot nader order op non-actief gezet. Heel bevreemdend. Je mist een soort familiegevoel. En we hebben even geen video’s over onze proeverijen. Ik had me eerlijk gezegd nooit voorgesteld dat dit zou kunnen gebeuren. Gelukkig hoef ik geen wijn te hamsteren om de dagen hier door te komen. Dat scheelt. Ook heel gek om de kinderen en de kleinkinderen zo lang niet te kunnen zien, behalve via een videoverbinding. Vandaag is een van mijn kleindochters jarig, maar het wordt een verjaardag zonder bezoek.
Fantastisch om nu internet te hebben, en zo toch nog enigszins te kunnen communiceren en te blijven functioneren. En een middel om te blijven schrijven en ons blad te blijven maken. Ik zit vol met verhalen over Zuid-Afrika, dat zelf afgelopen donderdag in lockdown ging. De angst voor de townships was voor ons vertrek voelbaar. Bij het inleveren van onze huurauto vertelde de medewerker dat er geen plekken genoeg waren om alle eerder teruggebrachte auto’s te kunnen stallen. Voor het toerisme in Zuid-Afrika is dit een regelrechte ramp.
Hoe het voor de wijnbedrijven gaat uitpakken, is de grote vraag. Er zijn berichten dat de online wijnverkoop in veel landen een grote vlucht neemt, en dat zou voor een deel van de wijnbranche in elk geval een beetje goed nieuws zijn tussen een hoop slecht nieuws. Dat degenen die nu gedwongen thuis zitten zin hebben in een glas wijn, kan ik me heel goed voorstellen.
De verhalen over de mooie wijnen uit Zuid-Afrika en de nieuwste ontwikkelingen houdt u van me tegoed. Ik hoop vooral dat de wijnindustrie daar en elders door kan gaan met het realiseren van alle ambities. Maar dat zal er met deze enorme, wereldwijde crisis niet gemakkelijker op worden, want je moet wel geld verdienen om te kunnen investeren. Ik houd mijn hart vast.
Ronald de Groot
