Elke dag van het jaar kun je tegenwoordig wel iets vieren. Voor sommige vieringen staat zelfs een week ingepland, zoiets als ‘de week van…’. Ik weet niet hoe het met u zit, maar de meeste vieringen laat ik eerlijk gezegd aan me voorbij gaan. Dat zou normaal gesproken ook het geval zijn met World Malbec Day, donderdag 17 april a.s. Maar uiteindelijk was er een producent van Malbec die mijn aandacht vroeg voor deze dag: Laura Catena. Ik was op zich wel benieuwd naar de achtergrond, mede omdat ik een maand geleden in Mendoza was en daar Malbec in al zijn verschijningsvormen mocht proeven.
Afgelopen vrijdag had ik een gesprek met Laura over deze jaarlijkse gebeurtenis. Ze vertelde me dat deze dag voor haar en voor Argentinië een belangrijk moment was. Alleen al vanwege het feit dat malbec de bekendste druif is van de ‘nieuwe’ wijnlanden, buiten de internationale rassen die overal staan aangeplant. En dat voor een druif met een heel lange traditie, al aangeplant in het Franse Zuidwesten, Cahors, voor de tijd dat Bordeaux tot grote ontwikkeling kwam.
De traditie om deze dag te vieren is naar haar zeggen al jaren oud. Wereldwijd spannen Argentijnse ambassades zich in om deze dag te vieren en zo extra cachet te geven. Gek, want hier in Nederland merk ik daar toch heel weinig van. Even googelen, zolang dat van big tech nog mag. Het enige wat ik kan vinden is een viering van World Malbec Day in 2017, in Rotterdam. De website van de Argentijnse ambassade hier te lande is niet te bereiken, omdat firefox deze blokkeert wegens een veiligheidsrisico. Dus dat maar even niet.
Ik vraag aan Laura Catena hoe het precies zit met de promotie van deze dag. ‘De Argentijnse overheid heeft heel weinig geld voor promotie. De V.S. is onze belangrijkste markt. En daarvoor is een budget van niet meer dan $100.000. Een druppel op de gloeiende plaat. Andere landen besteden daar veel meer geld aan. Kijk naar Australië, Europa, zelfs Wines California. Allemaal hebben ze veel grotere budgetten. Er zijn wel landen waar aan deze dag veel aandacht wordt besteed. Zoals in Engeland, of bijvoorbeeld Colombia. Puur door het werk van ambassades en vrijwilligers. In Argentinië zelf geeft niemand er om, daar wordt malbec als een gegeven beschouwd.’
Is Cahors, de bakermat van de malbec, bij dit initiatief betrokken? ‘Nee, mij is geen betrokkenheid van Cahors bekend. Maar op zich zou ik dat zeker ook verwelkomen.’ Kennelijk leeft het daar niet zo. ‘Het is natuurlijk ook zo dat het in Cahors anders is. Daar worden ook andere druiven gebruikt. En wijnen worden niet verkocht als “Malbec”, maar als Cahors.’
Tijdens de reis die ik onlangs maakte naar Mendoza, in de eerste week van maart, was goed te zien hoe de wijnen van de malbec zich hier de afgelopen jaren hebben ontwikkeld. Net als elders zijn ze onder het juk van de Amerikaanse critici vandaan gekomen. Dus geen krachtige, houtgerijpte monsters meer, maar wijnen met prachtig fruit en pure elegantie. De volgende stap is, als de ontwikkelingen zo doorgaan, naar het verder benadrukken van de herkomst, van het terroir waar de Malbecs vandaan komen. Zo beschouwd zijn de wijnen op basis van malbec nog lang niet uitontwikkeld. Misschien daarom is deze dag wellicht wel het vieren waard.
Geen zin? Dan is misschien het wachten op World Chardonnay Day? Die is op 21 mei. Of wellicht moeten we de wijn elke dag wel vieren, ongeacht de druif. Ooit reisde ik in Australië met een Finse journalist – inmiddels overleden – die als motto had ‘a day without port, is a wasted day’. Hij nam overigens ook genoegen met de Australische versie van port. Hij liet zich zijn eerste glas al voor de lunch inschenken. Een bijzonder, zij het ietwat ongezonde manier om de wijn elke dag te vieren. Maar gelukkig doen we dat allemaal op onze eigen manier.
Ronald de Groot
politiek. De politiek heeft invloed op wijn en de wijn invloed op politiek.){kind=link}