Het gebruik – en misbruik – van sociale media is een van dé discussiepunten van de laatste tijd. Maar als we alle complottheorieën en politieke boodschappen even laten voor wat ze zijn, dan blijft er een bijzonder, volledig ‘nieuw’ en leuk medium over. Vooral een bron van vele nieuwe mogelijkheden. En dan bedoel ik niet alleen de mogelijkheid om tegenwoordig te videobellen met de kleinkinderen, iets wat ik me decennia geleden nooit had kunnen voorstellen. Prachtig hoor.
Nee, een van de grappigste fenomenen van de sociale media is de levendige handel die het oplevert. Het is nu elke dag Koningsdag, zeg maar. Iedereen wil van alles kwijt, en kan op die manier iemand vinden die hem of haar verlost van iets overbodigs. Het leukste vind ik zelf de ruilhandel. Je staat er versteld van wat je allemaal kunt ruilen tegen een fles wijn, of een paar flessen – daar zijn er hier in de kelder gelukkig voldoende van. We ruilen op die manier van alles, van keukengerei tot iets eetbaars, zoals kastanjes of zelfs truffels. En als we iets gaan ruilen voor een fles, is mijn eerste vraag natuurlijk: ‘wat wil je graag hebben?’ Het antwoord wisselt, maar ligt wel vaak in dezelfde lijn. ‘Een fles Sauvignon blanc graag.’ ‘Doe ons maar een fles Merlot’. ‘Ik heb liefst een Tempranillo.’ Die laatste is de meest avontuurlijke, maar de rode draad is dat iedereen vraagt om eendruifswijnen. Als ik er over nadenk, is dat een ontwikkeling die snel is gegaan. De tijd dat iemand je vroeg om een Bordeaux, een Beaujolais, een Rioja of een Chianti is blijkbaar definitief voorbij.
De ‘ouderwetse’ liefhebber die ik toch een beetje ben, vindt dat jammer. Tegelijk wil ik benadrukken dat ik het ook wel begrijp, want het lijkt een soort duidelijkheid te geven. In mijn ogen een soort schijnduidelijkheid, want de ene Merlot is de andere niet – om maar een voorbeeld te noemen. Wat geldt voor al deze wijnen op basis van één druif.
Bij zulke wijnen wordt zodanig de nadruk op de druif gelegd, dat de herkomst niet van belang lijkt. Merlot moet zacht en rond zijn. Sauvignon blanc exotisch en een beetje grassig. Cabernet sauvignon stevig en een beetje stoer. In feite karikaturen. Een Sauvignon blanc uit Bordeaux smaakt heel anders dan een uit Sancerre of Steiermark. Bij Chardonnay zijn de verschillen nog veel groter. Nogal een verschil of hij uit de Chablis komt of de binnenlanden van Californië.
Juist de relatie tussen wijn en terroir maakt wijn zo interessant, of de combinatie van verschillende druiven in één wijn, zoals merlot met cabernet of sauvignon blanc met sémillon. Maar hoe is dat toch uit te leggen? Je moet tot de conclusie komen dat wijn een prachtig product is, maar ook heel ingewikkeld. En dat het kopen van iets vertrouwds en bekends domweg het meest voor de hand ligt en ook iets geruststellends heeft. Daar is ook helemaal niets tegen. Het belangrijkste is dat er wijn wordt gedronken, en dat iedereen er van geniet op zijn eigen manier.
En die Merlot? Tja, die had ik zo gauw niet bij de hand. Maar de fles rode Rhône die ik er voor in de plaats gaf, viel ook prima in de smaak. Als wijn maar lekker is, dan is het altijd goed. Daar gaat het uiteindelijk om.
Ronald de Groot
