De huidige covid-19 crisis heeft een forse impact op ons koopgedrag -noodgedwongen. Even een boodschapje doen is er niet meer bij. Maar wat we toch vooral missen, in ons geval, is dat we niet meer naar een van de fijne restaurants in de buurt kunnen. Even genieten van een ontspannen avond, goed gezelschap, een sommelier die je een verrassend glas inschenkt. Dat doet wel pijn.
Voor de wijnhandel moet dit consequenties hebben. Sommeliers vormen de voorhoede in wijnen die een stapje verder gaan, die nét even anders dan anders zijn. En van die functie maakt de wijnhandel natuurlijk ook gebruik. Het lijkt er dan ook op dat het wegvallen van de horeca, tot een verschuiving leidt in het karakter van de wijnverkopen.
In dat verband stond er afgelopen vrijdag een veelzeggend interview in de Volkskrant met prosecco-producent Massimo Collavo. Deze meldde dat de klap voor hem veel harder aankomt dan voor grote producenten van industriële prosecco. Hij levert aan wijnspeciaalzaken en de betere restaurants, en die liggen plat. De groten leveren aan de supermarkten, waar iedereen nu gedwongen zijn boodschappen doet. Bovendien hebben veel kleinere producenten belang bij het toerisme, voor verkoop aan de deur of door agriturismo, gasten op de boerderij. En dat ligt ook stil.
We moeten voorzichtig concluderen dat de sluiting van de horeca de wijnconsumptie niet laat dalen, maar laat verschuiven. Geen consumptie in cafés, pubs of restaurants, maar thuis. Onder andere uit Engeland komen berichten dat de online aankopen van wijn direct na het begin van de lockdown omhoog schoten. Ook uit de V.S. komen dezelfde berichten. Daar is in maart een enorme hoeveelheid wijn verkocht, overigens ook bij wijnwinkels, toen dat nog kon. Het lijkt er zelfs op dat er ‘liefhebbers’ zijn die wat extra inslaan omdat de wijn, of de alcohol, de gevolgen van de lockdown iets verzacht. De WHO is zelfs bang dat alcohol wordt gebruikt als ‘unhelpful coping strategy’. Tja.
Het ligt voor de hand dat bij de aankopen in supermarkten en online door consumenten meer op safe wordt gespeeld. Dus valt te vrezen dat Massimo Collavo gelijk heeft. De huidige crisis lijkt inderdaad in het voordeel te zijn van grootschalig geproduceerde wijnen. En, begrijp me goed, ik heb niets tegen deze wijnen. Sterker, er zijn tegenwoordig uitstekende exemplaren verkrijgbaar, voor een keurige prijs. Alleen ontvangen boeren niet altijd een goede prijs voor hun druiven, en kan deze ontwikkeling ten koste gaan van de diversiteit van het wijnaanbod. Maar vooral kan het kleine boeren, die op een eerlijke manier hun geld verdienen, uiteindelijk de kop kosten. En dat zou een heel slechte uitkomst van deze crisis zijn.
Ronald de Groot
Beste Ronald en andere wijngenieters,
Inderdaad stille tijden voor de kleine boer en hun importeurs en speciale wijnwinkels.
In de Bourgogne is het erg stil. Er mag nog wel in de wijngaarden gewerkt worden, maar slechts 1 persoon per auto. Het is erg droog en nieuw aangeplante wijngaarden moeten begieterd worden. Een geluk is dat (rode) wijnen een stabielere belegging vormen dan aandelen.
Veel groeten en houdt ons bezig met je overpeinzingen.