Zo, de eerste reis van dit jaar zit er weer op. De eerste volle week van januari is altijd gewijd aan de proeverij in Bordeaux van de laatste jaargang die daar op fles is gebracht, in dit geval dus 2017. Die is bij de meeste châteaux voor de zomer van vorig jaar gebotteld en nu dus helemaal tot rust gekomen. Een ideaal moment dus, ver voorbij de gekte van de primeurproeverijen, die natuurlijk altijd veel te vroeg komen. In blinde proeverijen per gemeente is het mogelijk tot een meer afgewogen oordeel te komen, hoewel uiteraard nooit definitief. Jaren blijven zich altijd ontwikkelen, in positieve of in negatieve zin. Tijdens de week krijgen we bij de lunches en diners vaak oudere jaren te proeven, dus dan is dat mooi te zien. 2010 is zo’n jaar dat zich in positieve zin blijft onderscheiden. 2005 ontwikkelt zich prachtig, met rijpe wijnen die nog vol in hun fruit zitten. Op Domaine de Chevalier kregen we van de immer gulle Olivier Bernard een viertal witte Pessac-Léognan uit 1990 te proeven. Bijzonder hoe goed deze kunnen rijpen, zoals de zeer verrassende Couhins-Lurton en de nog frisse Domaine de Chevalier. Klapstuk daar was een Giscours 1920 in een perfecte conditie.
2017 is tussen alle topjaren en goede jaren van na de eeuwwisseling geen opvallend goed jaar. Bovendien werd de oogst op sommige plekken flink gedecimeerd door voorjaarsvorst. Maar als je de wijnen proeft, is het goed te beseffen dat zo’n jaargang in de jaren zeventig of tachtig gewoon een van de betere jaren zou zijn geweest. Denk aan jaren als 1979 of 1978. Jaren waarin de wijnen misschien niet perfect rijp zijn, met een vleugje paprika. En de betere wijnen zijn nu zelfs rijp, met goed fruit. Omdat 2017 een lichter jaar is, hoef je er minder lang op te wachten. De wijnen zijn relatief soepel en toegankelijk, nu eigenlijk al. Ander voordeel is het vrij lage alcoholgehalte. Een wijn als Lafite-Rothschild komt niet verder dan 12,5%. Ongekend in deze tijd. En een voordeel nu iedereen het over hoge alcoholgehaltes heeft. Voor de witte wijnen en de Sauternes pakte 2017 goed uit. Wit is nog heel jong, met een lange toekomst voor zich. De Sauternes die we kregen, had een uitgesproken karakter van edele rotting, met hoge suikergehaltes. Heel mooi.
Omdat de omstandigheden voor iedereen anders waren, zijn de wijnen wel verschillend van kwaliteit. Goede reden om de wijnen zelf te komen proeven, op onze proeverij op 17 februari in de Beurs van Berlage. Niets beter dan een eigen selectie te bepalen. De een vindt een vleugje paprika niet erg -klassieke Bordeaux, zou René van Heusden hebben gezegd. De ander vindt een rijpere stijl prettiger. Ervaar het zelf, zou ik zeggen.
Ronald de Groot
Reserveer hier een ticket voor PERSWIJN proeverij Union des Grands Crus de Bordeaux.
