Vandaag is het een bijzondere dag. Hij is helemaal gewijd aan champagne, een van onze favoriete wijnen. In de loop der jaren ga je ontdekken hoe fijn het is om goede champagne te (mogen) drinken. Een van de fascinerende aspecten van champagne is dat het zo’n beetje de meest ‘gemanipuleerde’ wijn is die er bestaat. Eerst wordt een basiswijn gemaakt. Die gaat op fles met suiker en gist, om een tweede gisting te ondergaan. Na (liefst) een aantal jaren gaat de kroonkurk er af die voor de tweede gisting is gebruikt en krijgt hij zijn definitieve kurk. Daarbij wordt vaak nog wat suiker toegevoegd, tenzij hij ongedoseerd (zéro dosage) op de markt komt, maar dat is een zeldzaamheid. Wij maken ons druk dat er tegenwoordig aan rode wijnen zoveel ‘restsuiker’ wordt toegevoegd, maar bij champagne is 8 gram per liter extra suiker de normaalste zaak van de wereld. En dan is hij nog lekker ook.
Het maken van dit soort wijnen is, door zijn complexiteit, de hogeschool van het wijnmaken. Iemand die bewezen heeft dit vak perfect te beheersen, is Mathieu Kauffmann, afkomstig uit de Elzas. Hij verliet in 2013 Champagne Bollinger om bij Reichsrat van Bühl in Duitsland te gaan werken. Door wisseling van de leiding bij Bollinger zat hij meer tussen de paperassen dan in de kelder, vertelde hij.
Zijn visie op grote mousserende wijnen is dat je moet werken met veel reservewijn, basiswijnen die lang op vat liggen om te rijpen voordat ze de tweede gisting op fles ondergaan. Daarvoor moeten de voorraden groot zijn –dat kost geld. Blijkbaar was er bij de eigenaar van Von Bühl, de weduwe Jana Seeger, niet zoveel geduld. Of misschien waren anderen binnen het bedrijf wel jaloers op het succes en de bekendheid van Kauffmann, zoals boze tongen beweerden. Hoe dan ook, zijn bevoegdheden om stille wijnen te maken –ook daarvoor was hij verantwoordelijk – werden hem onlangs ontnomen. De wijnen moesten ‘toegankelijker’ worden. Kauffmann had juist met zijn vrouw een mooi huis gekocht om zich hier definitief te vestigen. Hij was door Falstaff uitgeroepen tot ‘Winzer des Jahres 2019’ en hij had de verkoop van mousserend met 200.000 flessen opgevoerd. Wellicht werd gedacht dat hij wel zou blijven, maar Kauffmann trok de consequenties en meldde de leiding dat hij zou vertrekken. Het persbericht sprak van ‘onoverbrugbare verschillen van mening over verantwoordelijkheden en wijnstijlen’. Heel spijtig. Gelukkig liggen er nog zo’n 700.000 flessen in de kelder die door hem zijn ‘gemaakt’. Dat is het voordeel van goede mousserende wijnen…
Ronald de Groot
Inderdaad heel spijtig, dit gebeurt bij mensen die denken dat ze kunnen manager zijn (of spelen) maar de capaciteiten niet hebben om het waar te maken. Een veel gezien verhaal in diverse sectoren vandaag de dag.
Zo herkenbaar en jammer voor de ontwikkeling bij Reichsrat von Bühl 😢
Inmiddels onderdak gevonden bij Weingut Christmann in Gimmledingen