Het is confronterend te moeten constateren dat ik dit jaar voor de 30ste keer meedoe aan de
‘primeur’-proeverij in Bordeaux. Mijn ‘eerste’ jaargang was 1988, nu is 2018 aan de beurt. Nou ja,
confronterend, het heeft ook wel wat. En er valt veel te klagen over dit ‘circus’, maar je wilt het ook
niet missen.
De tijd gaat snel, maar tegelijk heeft het je ook de gelegenheid gegeven de nodige ervaring op te
doen, zodat je het een en ander kunt relativeren. Er zijn media die rond deze tijd al luidruchtig via
hun website verkondigen dat ze de eerste wijnen van de nieuwe jaargang met 100 punten hebben
bedeeld. Terwijl iedereen weet dat deze media in het verleden meerdere jaargangen iets te positief
hebben beoordeeld. Maar goed, ieder zijn meug. Als er journalisten zijn die graag direct dit soort
scores willen uitdelen, laten ze dat lekker doen. Maar misschien doen ze het meer voor hun eigen
publiciteit dan voor de betreffende wijn.
Iedereen die een tijdje meeloopt in dit circus, weet dat je met de nodige voorzichtigheid over de
wijnen moet oordelen. Want laten we wel wezen. De wijnen liggen nog op vat. Meestal gaat het
helemaal niet om de definitieve samenstelling. Zo wordt er voor de wijnen vaak perswijn gebruikt,
maar die is nu nog niet ‘klaar’. Die wordt pas later toegevoegd, wat de wijn een ander karakter geeft.
Je hoort het ook van de producenten. Iemand noemt de invloed van barriques, waar de wijn op ligt.
‘Ik heb de wijnen van de associatie afgelopen week geproefd, en het viel me op dat de tannine van
het hout in het algemeen vrij geprononceerd was. Dat moet je je wel realiseren als je schrijft dat
de wijnen harde tannine hebben. Want dit effect gaat straks weer verdwijnen, dan komen de wijnen
beter in balans.’ Zo lacht Alexandre de Thienpont van Vieux Chateau Certan als we vragen of de wijn
al klaar is. ‘Ha ha, dat is hij misschien in juni. Maar ja, niemand komt de wijn in juni proeven. De
traditie om hem nu te proeven kan niemand doorbreken.’ Dat is de reden dat ik met sterren werk.
Dan kun je binnen de jaargang aangeven welke wijnen je als beste beoordeelt. Dat kan dan later, als
de wijnen op fles zijn, nog met punten worden aangescherpt.
Ondertussen puzzel ik vooral op de kwaliteit en het karakter van de jaargang. De producenten
roepen dat het fantastisch is. Natuurlijk. Maar is dat zo, na die stortvloed van regen en problemen
met meeldauw in het voorjaar? En die extreme droogte die daarop volgde? Ik leg de puzzelstukjes
rustig neer, je moet overal luisteren en vooral goed nadenken. Niet te snel oordelen. Want iedere
producent is er ook anders mee omgegaan. Met het bestrijden van de meeldauw. Met de plukdatum.
Met het wijnmaken. Dus eenduidig is het zeker niet. Het voorlopige oordeel over 2018 rood is
voorzichtig positief. Maar… ik puzzel nog even rustig door.
Ronald de Groot
