Veel wijnliefhebbers, maar ook veel producenten, realiseren zich niet dat de Nederlandse wijnmarkt tot de top tien van grootste wijnmarkten van de wereld behoort. Met een import in 2016 van meer dan een miljard dollar aan wijn neemt Nederland op de mondiale ranglijst de negende plaats in, boven België, Frankrijk, Rusland en Zweden, en direct onder Japan en Zwitserland. Tegelijk is het een markt die heel open van karakter is, omdat hier wijnen van zo’n beetje overal ter wereld in de schappen staan. Chauvinistisch hoeven we niet te zijn –onze ‘eigen’ wijnproductie is op deze grote plas te verwaarlozen.
Dat betekent automatisch dat je altijd moet knokken voor een plekje in deze markt. Aanwaaien komt het je niet. Producenten kunnen dan ook wel een steuntje in de rug gebruiken. Onlangs was ik op een proeverij van Australische wijnen in Londen. Meerdere producenten klaagden dat Wine of Australia ze niet hielp op markten als de Nederlandse. De kaarten zijn jaren geleden op Azië gezet, met China als belangrijkste doel. ‘Chinezen houden niet van de wijnen die wij maken. Die zijn veel geschikter voor de Europese smaak.’ Shiraz is inderdaad een wijn die niet erg in de Aziatische keuken past. Maar zeker in Australië maken de grote bedrijven de dienst uit, dus ook waaraan de promotiegelden worden besteed. Dat de verkoop van Australische wijnen flink is weggezakt en veelal alleen grote merken als Lindemans en Penfolds nog een positie hebben in de supermarkt, het zal ze verder worst wezen. Jammer. Australië is veel meer dan alleen maar grote merken. Het lijkt een beetje de waan van de dag. Ik ben benieuwd wanneer wordt ingezien dat een vechtmarkt ook een interessante markt kan zijn. In mijn ogen is deze eenzijdige budgetverschuiving in elk geval een gemiste kans.
Ronald de Groot
dank u wel voor het medeleven