Zo, ik schenk mezelf nog eens een glaasje melk in. Alleen op wijn leven, en dan ook nog artikelen schrijven, dat is (helaas) niet mogelijk. En niet gezond. Mijn favoriete melk is Boerenlandmelk. Heel lekker, maar helaas ook schreeuwend duur. Ik troost me met de gedachte dat de boeren ook wat meer krijgen en de koeien in de wei lopen.
Heuvels met druiven voor de prosecco (Foto: idiaridellalambretta.com)
Dat de supermarkt zich bij dit soort producten op zijn hebberigst toont –en misschien wel meer aan het pak verdient dat de boer- neem ik dan maar voor lief. Gelukkig blijkt mijn keuze ook nog politiek correct. De Nederlandse milieu-organisaties gaan hun aandacht, na de de plofkip, nu richten op melk, zo werd zaterdag aangekondigd in dagblad Trouw. De supermarkt zou de boeren minimaal 43 cent per liter moeten geven en de koeien moeten een bepaalde tijd in de wei hebben vertoefd. En het voer moet niet van gekapte oerwouden komen: ‘oerwoudvrij’ zijn. Zo, dat is nogal wat. Het betekent in de praktijk dat een melk-boer veel meer voor een liter krijgt dan een wijnboer op de Spaanse hoogvlakte voor een liter wijn. Ik weet het, de vergelijking gaat mank –de wijnboer hoeft geen koeien te eten te geven- maar toch. Kan milieudefensie zich ook niet eens richten op ‘plofwijn’? Bijvoorbeeld die verschrikkelijke Prosecco, waarvoor in Noord-Italië bossen worden gekapt en wijngaarden met oude stokken met bijzondere druiven rücksichtslos worden gerooid? Op wijnen uit Zuid-Afrika zie je nog wel eens een ‘fair trade’ logo, maar veel boeren in Europa krijgen ook geen faire prijs voor hun wijn. Dus, milieu-organisaties, trek nu ook eens ten strijde tegen de plofwijn! Mijn zegen hebben jullie.
Ronald de Groot
