Wine Society – Meesterschap

We beginnen deze aflevering van Wine Society in restaurant Parkheuvel in Rotterdam; al jarenlang een van onze favoriete bestemmingen. Niet alleen omdat je er dankzij de kookkunst van patron-cuisinier Erik van Loo vorstelijk eet, maar ook omdat er mensen in de bediening lopen die precies weten hoe ze het een champagneminnende Master of Lunch extra naar de zin kunnen maken.

Waaruit dat blijkt? Uit anticiperende dienstverlening. Zoals? Decente champagne schenken voor de aanvang van een Italiaanse getinte themalunch waarbij officieel prosecco op het programma staat. Een mooie Goede Vrijdaglunch overigens, georganiseerd door René Persoon voor nette relaties van Hosman Frères in Vlaardingen. Een Master of Lunch drinkt nu eenmaal geen prosecco, maar is natuurlijk wel gecharmeerd van champagne van een gunstig bekendstaand Pol Roger. Vandaar.

Wijnmeester

Het edele vocht van Pol Roger vloeide ook rijkelijk bij de inauguratie van Parkheuvels sommelier Remon van de Kerkhof tot SVH Wijnmeester. Want zoiets moet uiteraard met een passend partijtje gevierd worden. En een passend partijtje werd het zeker, want we signaleerden een hoeveelheid schoon volk om stil van te worden. Alleen al het lijstje met de SVH-examinatoren klinkt als een klok: Nic van Lokven (Het Savarijn), Noël Vanwittenbergh (Ciel Bleu) en Roy Pelgrim (Cordial). De heren hadden zich tijdens de ‘praktijkdag’ van het examen trouwens aardig laten fêteren, zo bleek. Om als ML een tikje jaloers op te worden.

Schoon volk

Onder de prominente aanwezigen ook Cees Helder, onder wie Remon eerder ook al als sommelier bij Parkheuvel werkte, evenals de toenmalige maître Harry Baas die, zo begrepen we, wel eens flessen Grange kapot liet vallen. Na zijn afscheid van Amarone is die nu een beetje zoekende, dus mocht iemand een leuk project voor hem hebben waarbij hij geen peperdure flessen hoeft vast te houden…

Uit Eindhoven was culitovenaar Adrian Zarzo gekomen, uit Alkmaar de ambitieuze Lidlwijnexpert Jan-Willem van der Hek – erop gebeten om eind mei weer eens Nederlands kampioen sommelier te worden – samen met zijn partner Laura Poorter, en van Texel de immer charmante Nadine Mögling en haar ruig ogende maar zachtaardige wederhelft Jef Schuur van de culinaire verwennerij op dat eiland. We waren ooit bij die twee voor een legendarisch partijtje met Comtes de Champagne à volonté om nooit te vergeten!

Over champagne gesproken: we hadden ook het genoegen de ravissante Champagneambassadeur

Hinke de Jong tegen te komen, in het gezelschap van Zuid-Afrika-ambassadeur en wijnhandelaar Udo Göebel MV, die ooit beweerde nooit aan restaurants te zullen leveren. Tja. In dit duo schuilt naar onze mening een societykoppel met groot potentieel, maar dit terzijde. Nog een markant figuur: marketingman Jaap Sonnemans, net als Remon verknocht aan Australië. Op zijn instigatie voeren we ooit mee op de Castelboot tijdens de Canal Parade, net als de veerboot naar Texel een tochtje om niet snel te vergeten.

Krasse knarren

Bij de groep gouwe ouwe zagen we oud NGS-voorzitter Cees Vos, Wijnmeester Coen Pollaert die Nederlands sommeliers ooit kennis liet maken met de ‘onbewogen spiegel’, maître Peter Bruins van De Bokkedoorns en zijn dame Loes, evenals KVNW-voorzitter Peter van Houtert, tevens importeur van Pol Roger. Vanaf deze plaats sterkte aan Peter, want hij ondergaat binnenkort een maagoperatie. Hij verzekerde ons dat de verantwoordelijke medicijnman hem had laten weten dat hij daarna gewoon door zal kunnen blijven drinken. Dat moet een hele geruststelling geweest zijn.

Meesterkok Erik van Loo leek daarentegen lichtelijk ongerust te worden toen zijn schenker in diens dankwoord de wens te kennen gaf in Rotterdam hetzelfde na te streven als wat hij meegemaakt had in Sydney: de beschikking hebben over een wijnkelder ter waarde van 1,5 miljoen. Remon, get real please!

Magister Vini

Nederland heeft er ook weer een Magister bij. Een Magister Vini om precies te zijn. De tiende in de rij is Dirk Vanhorenbeeck. Proficiat! Die kersverse MV verdiepte zich voor zijn scriptie in Chinese wijn. Een verslag van zijn bevindingen is binnenkort te lezen in Perswijn. Dirk had als man van actie geen zin om maanden te wachten vooraleer er een promotiepartijtje met eventuele andere kandidaten gevierd zou kunnen worden in een voormalige boerderij bij een golfbaan onder Utrecht, maar had besloten om de opvoering van het bewuste toneelstukje naar het bedrijf waarvoor hij werkt op een industrieterrein in Ede te halen. Aparte locatie, zeggen we dan. Weinig sfeervol, wel functioneel.Ook hier uiteraard een gezelschap om u tegen te zeggen, zoals Hans Burghoorn, de discretie zelve, maar wel bij zo ongeveer alles betrokken en daarmee de invloedrijkste man in Nederwijnland, Frank Jacobs ML, die geen introductie behoeft, en rectrix magnifica Klazien Vermeer van de Wijnacademie in lentestemming. Wat wil je dan nog meer? De geschonken champagne was weliswaar niet bijzonder, maar bij gratis verstrekking doen we daar niet al te moeilijk over. De broodjeslunch kunnen we kwalificeren als alleszins decent, zij het een tikje Hollands voor een Belg als Vanhorenbeeck. Zo zien we waar al te enthousiaste inburgering toe kan leiden…

The White Room

In tijden waarin Sergio Herman mede-eigenaar wordt van frietbakker Frites Atelier Amsterdam, die zijn eerste vestiging volgen een concept met ‘extra beleving’ overigens opent in Den Haag (!), is ook Jacob Jan Boerma van *** De Leest bezig met verdere uitbreiding van zijn zakelijk imperium. Op een iets ander niveau dan wel. Meer in lijn met wat collega Jonnie Boer een jaar of wat geleden al deed met Librije’s Zusje: de vestiging van een prestigieus hoofdstedelijk filiaal in een hotel. Het ene hotel in 020 lijkt in dat opzicht tegenwoordig niet meer te willen onderdoen voor het andere. Aangezien wij al van begin af aan een bewonderaar zijn geweest van JJB’s kwaliteiten als chef en daar in deze kolommen nooit een geheim van hebben gemaakt, waren wij vanzelfsprekend gevraagd om aan te zitten aan de perslunch voor de opening van zijn nieuwe restaurant The White Room in het Amsterdamse NH Collection Krasnapolsky Hotel. Wat anders dan de dark rooms waaraan Sodom aan de Amstel een deel van zijn internationale faam dankt, maar deze observatie geheel en al terzijde.

Subtiele keuken, attente service

Een oase van stijl in die door toerisme van extreem deprimerend kaliber geteisterde omgeving van Dam en Warmoesstraat. We hebben hier immers te maken met een fijn etablissement. Over de gastronomische invulling en het wijnbeleid binnenkort meer in de rubriek Gegeten & Gedronken op deze site. We beperken ons nu tot de vaststelling dat Amsterdam er weer een prachtige eetgelegenheid in een monumentaal kader bij heeft.JJB denkt in de eerste plaats aan toeristen van de betere soort, maar het zou jammer zijn wanneer zijn publiek daartoe beperkt zou blijven en Amsterdammers het zouden laten afweten. De meeste aanwezigen namens de ‘pers’ hadden trouwens wel een tamelijk hoog binnen-de-Ring-gehalte. Als de lezeres begrijpt wat we bedoelen… Niettemin bleven we verschoond van zogeheten ‘foodblogsters’, die interessantdoenerige wichtjes die behalve met voedsel ook ‘iets’ met mode, parfum, reizen en lifestyle pretenderen te doen, doorgaans geen sjoege hebben van wat ze op hun bord hebben liggen, nepallergieën koesteren en uiteraard tegen foie gras zijn. Maar we dwalen nodeloos af.Het was een fijn partijtje, met JJB voorspelbaar nadrukkelijk in de presenterende hoofdrol en zijn partner Kim Veldman zoals gebruikelijk in een meer discrete rol. Maar dan wel met dat verrukkelijk intrigerende glimlachje van Mona Lisa… Laten we afsluiten met de vaststelling dat chef de cuisine Arturo Dalhuizen helmaal kookt in de lijn van zijn signature chef JJB en dat sommelière Isabel van Bueren ons, hoewel we niet over alle geschonken wijnen even enthousiast waren, toch onmiddellijk voor zich wist in te nemen door haar perfecte timing van bijschenken. Zou ze tevoren instructies dienaangaande hebben gekregen? Hoe dan ook, zo zien we het als Master of Lunch graag!