Het zijn drukke dagen voor de Master of Lunch. Er is immers alweer een veelbelovend nieuw restaurant bij in Rotterdam! Arbeiderisme wordt daar momenteel op voortvarende wijze ingeruild voor hedonisme. En dan niet met gehypete flauwekul, maar volgens het motto ‘niet lullen, maar vullen’.
Hip
Nog maar een paar weken geleden was de opening van Joelia, de nieuwe zaak met grootstedelijke allure in het Hilton hotel van Mario Ridder (foto). We hebben er door toeval al tweemaal een gratis warme middagmaaltijd gebruikt. Even wennen, want Joelia doet maar in weinig opzichten aan Mario’s oude Zwethheul denken. Hij wil zelf niets weten van een term als ‘nieuw concept’, maar in zijn hart moet hij toch beter weten. Niet alleen is de look and feel compleet veranderd, inclusief een wel zeer losse aankleding van sommelier Robin Overdreef en de rest van bediening, ook de klassieke menu-indeling is opgegeven ten gunste van vrijelijk te combineren gerechtjes. Alleen de prijzen in het tweede deel van Joelia’s wijnkaart zijn nog steeds op het niveau als dat van destijds in De Zwethheul…Daar staat dan wel tegenover dat champagne per glas, Laurent-Perrier van magnum, slechts 9,95 euro kost. Bravo, dat zouden meer restaurants moeten doen! We hadden het bij onze bezoeken net iets te druk met gewichtige besprekingen – met niemand minder dan de Hoofdredacteur van Perswijn – en orgiastisch drankgebruik – met de Examencommissie van de Wijnacademie – om tot een verantwoord oordeel over het gebodene op het bord te komen, dus dat houden we nog even voor later. Waar we trouwens wel weer helemaal verrukt van waren, was een ouderwetse klassieker in de vorm van foie gras met truffel in een korst van briochedeeg. Daar is niets aan veranderd.
Schoon volk
Een tweede nieuwkomer in de Maasstad die een naam heeft hoog te houden, is Danny Gonzalez (foto links), de man die er een paar jaar geleden als maître-sommelier mede aan heeft bijgedragen dat het restaurant van het Wereldmuseum een begrip werd in culinair Nederland. Om maar niet te zeggen een sensatie. Hij is nu van plan om hoge ogen te gooien met zijn eigen zaak Fitzgerald. Tijdens zijn openingspartijtje waren er als gasten louter mooi en succesvol ogende mensen. Nou ja, of die kwalificatie ook helemaal opgaat voor opperhoofd Ton de Zeeuw van Lekker, dat curieuze blad met zijn dubieuze ‘top 100’ en enige honderden restaurants ‘op de drempel van de top 100’ – dat wordt dus wel heel erg dringen – en verdacht veel aandacht voor supermarktwijnen? Dit echter terzijde.
Het openingspartijtje smaakte alvast naar meer, want nomen est omen. De naam Fitzgerald is ontleend aan die van de Amerikaanse schrijver die meende dat te veel van iets afkeurenswaardig is, behalve wanneer het om champagne gaat. Die observatie inzake drankliefhebber Fitzgerald werd ten minste genoemd door de gastspreker, schrijver Ernest van der Kwast (o.a. Mama Tandoori), een man die goed thuis lijkt in de wereld van dranklustige auteurs. Reken maar dat er daarom allesbehalve kinderachtig champagne geschonken werd, uiteraard met passende mondvermaakjes erbij. Het bleek champagne van J.L. Vergnon te zijn. Importeur daarvan is Hans Bijvoets (foto rechts) van Anfors, die in eigen persoon met voorbeeldig getrimde baard op het partijtje aanwezig was. Franse wijnen behoren weliswaar niet tot diens kernactiviteiten, maar voor champagne besloot hij toch een uitzondering te maken. Handel is handel.
Apart
Over wijnhandel gesproken, we liepen bij Fitzgerald ook Champagnist Mark Haasdijk tegen het lijf. Idem de immer goedlachse Alexander Renner (foto links) namens Karakter Wijnimport (ex-sommelier van Parkheuvel) en een jongedame van Oud Reuchlin & Boelen wier naam ons weer ontschoten is, maar die openlijk liet weten ‘geen verstand van wijn’ te hebben. Apart, maar ook bij ORB geldt kennelijk het adagium handel is handel.
Vanzelfsprekend waren er tal van welgeschapen jongedames te bewonderen, maar geef ons toch maar liever de wat rijpere dames met wie je een Goed Gesprek kunt voeren. Welnu, we werden op onze wenken bediend. Wat te denken bijvoorbeeld van Regina Meij van Imperial Wijnkoperij? Als 21e-eeuws restaurant gaat Fitzgerald natuurlijk veel Duitse en Oostenrijkse wijnen voeren, dus ja, dan kan het niet voorbij aan Regina. Genietend van bier aan de imposante bar signaleerden we Grande Dame Magda van der Rijst (foto rechts). Met wie we het vervolgens aan diezelfde bar behalve over bier ook even over het godsbegrip bij Plato hadden. Dat zien we bij trendy jonge wichtjes nog niet zo snel gebeuren. Een vrouw naar ons hart derhalve!
Fitzgerald wil zich overigens nadrukkelijk profileren als wijnbestemming. Niet verwon-derlijk, gelet op Danny’s ervaring in de sommellerie en de wijnimport. Niet minder dan 19 klimaatkasten bepalen het gezicht van zijn etablissement. Zo zien wij dat graag. Hij wordt voor de wijn bijgestaan door Marijn Smit (foto links), ex-sommelier van wijnbar Vyne in 020. Dat het Smit menens is met zijn nieuwe baan, blijkt wel dat hij om aanwezig te kunnen zijn bij het openingspartijtje het college mannelijke geslachtsziekten in het kader van zijn deeltijdstudie homeopathie bewust had laten schieten om zijn schenkvaardigheid te demonstreren. Prioriteiten stellen, heet dat. Ook over deze nieuwe ‘hotspot’ later meer in onze rubriek Gegeten & Gedronken.
Mannelijk, al te mannelijk
Wij hebben in deze kolommen al een paar maal kritische kanttekeningen geplaatst bij het fenomeen gezichtsbeharing bij mannen in Nederwijnland. Baarden schijnen, als we de leefstijlpagina’s in weekendbijlagen van zogeheten kwaliteitskranten mogen geloven, in de mode te zijn. Van de dragers horen we regelmatig als argument dat de partner er geen moeite mee zou hebben. Tja, wij blijven er toch moeite mee hebben. Niettemin constateren we enige verbetering. Het voorbeeld van onbewust stijlicoon Hans Bijvoets – strak trimmen – blijkt navolging te krijgen. Niet alleen bij restaurateur Danny Gonzalez, die ons liet weten een voorbeeld aan de wijnhandelaar nemen, maar ook bij Olaf Kerstens (Partners in Wijn, links op de foto) die we tegenkwamen tijdens een Portugalproeverij, samen met de eveneens bebaarde Cristiano Van Zeller (Quinta Vale D. Maria, rechts op de foto). Nu nog Xavier Kat (Okhuysen), op wie geen pijl te trekken valt. Want valt ons op? Wanneer Xavier zijn portret laat afdrukken in annonces bestemd voor leden van de NRC Wijnclub, staat hij daar steevast gladgeschoren op.
Happy end
Tot besluit nog enkele korte meldingen. In de categorie ‘toe aan nieuwe uitdagingen’ moet Albert de Jong genoemd worden. De kleurrijke Profeet inzake Duitse wijn verlaat Imperial Wijnkoperij, zo lazen we in de nieuwsbrief daarvan. De reeds genoemde Examencommissie van de Wijnacademie heeft afscheid genomen van oudgedienden Hans Soeterbroek en Gert Crum. Hoewel officiële bekendmaking nog even op zich laat wachten, worden zij opgevolgd door Claudia van Dongen (foto) die in haar eentje niet tegen twee, maar tegen wel tig manspersonen tegelijk opweegt. Tot slot nog een wetenswaardigheid van feestelijke aard. Sharon van Lokhorst, de hoofdredacteur van Winelife die, zoals we in onze vorige editie meldden, haar glazen tijdens de Bollingerlunch in Ciel Bleu niet aanraakte omdat ze tegen een rijexamen zat aan te hikken, liet ons weten voor dat bewuste rijexamen te zijn geslaagd. En dat dit voor haar reden was om de schade dubbel en dwars in te halen. Champagne!
