Begin jaren negentig was het altijd een belevenis. Je ging naar Parijs of Bordeaux om te jureren voor de Coupe des Crus Bourgeois. Om onnavolgbare redenen is deze knock-out-wedstrijd op een gegeven moment ter ziele gegaan. De laatste editie was in 1999. Tot dit jaar. Op initiatief van het Franse blad Le Point is de wedstrijd nieuw leven ingeblazen. Op naar Bordeaux om te oordelen over de Crus Bourgeois.
Begin jaren negentig was het altijd een belevenis. Je ging naar Parijs of Bordeaux om te jureren voor de Coupe des Crus Bourgeois. Om onnavolgbare redenen is deze knock-out-wedstrijd op een gegeven moment ter ziele gegaan. De laatste editie was in 1999. Tot dit jaar. Op initiatief van het Franse blad Le Point is de wedstrijd nieuw leven ingeblazen. Op naar Bordeaux om te oordelen over de Crus Bourgeois.
Enige nadeel van dit soort wedstrijden is natuurlijk dat de echte ‘grote namen’niet meedoen, uit angst niet te winnen. Maar dat moet nu een maal als een gegeven worden geaccepteerd. Je kunt moeilijk verwachten dat châteaux als Chasse-Spleen, Haut-Marbuzet of Sociando-Mallet hun reputatie op het spel zouden zetten.
De wedstrijd was opgezet als vanouds, met een knock-out systeem. Maar toch met één belangrijk verschil. Alles moet sneller tegenwoordig. Dus in plaats van drie jaargangen, werd nu één jaargang van elk château gepresenteerd. Dan moet je toch wat meer geluk hebben om te winnen. Maar een slechte winnaar rolt er ook nooit uit. Geproefd werd de jaargang 2008, een goed jaar, maar toch niet zo gemakkelijk, zodat er toch duidelijke kwaliteitsverschillen waren. In totaal waren er 164 châteaux uit de classificatie van de Crus Bourgeois die deelnamen aan deze competitie. Tien tafels met drie juryleden elk proefden in drie rondes steeds een koppel van twee wijnen, en in de derde ronde een serie van vier of vijf wijnen, om de tien finalisten te bepalen.
Zeker in de eerste ronde werd nog eens duidelijk hoe groot de verschillen in een jaar als 2008 tussen de Crus Bourgeois zijn. Rijp en rot, of liever gezegd onrijp, stonden door elkaar. Uiteindelijk moest de strijd worden beslist in de finale van tien. Daar rolde een verrassende winnaar uit: Château Dévise d’Ardilley, Haut-Médoc. Toch een beetje een outsider in een finale met fraaie wijnen als La Haye (Saint-Estèphe), Lamothe-Bergeron (Haut-Médoc) en Branas-Grand-Poujeaux (Moulis). Maar zeker een mooie wijn, krachtig en rijp, een mooie klassieke Médoc. Een mooie winnaar van een leuke wedstrijd, een goede manier om de Crus Bourgeois, die erg in de schaduw van de Grands Crus Classé’s staan, eens in het zonnetje te zetten.
Ronald de Groot
Foto: de winnaar, Jacques Philippe van Château Devise d’Ardilley
De negen eervolle vermeldingen (de overige finalisten)
La Haye (Saint-Estèphe)
Lamothe-Bergeron (Haut-Médoc)
Branas-Grand-Poujeaux (Moulis)
Fleur-Lamothe (Médoc)
D’Agassac (Haut-Médoc)
Tour-Séran (Médoc)
De Gironville (Haut-Médoc)
De Brande (Haut-Médoc)
Peyrat-Fourton (Haut-Médoc)
