Waarom gaat een beschaafd mens in vredesnaam naar een verdorven oord als Amsterdam? Alleen als er echt iets te doen iets dat de moeite waard is. Want hé, 020 heeft van tijd tot tijd ook best wel positieve kanten. Zoals die door de markante Nieuw-Vennepse wijnimporteur Jaap Kwast georganiseerde feestdag in l’Europe met als stralend middelpunt Gaia Gaja! Die uit Barbaresco dus.
Ajax was de dag tevoren voetbalkampioen van Nederland geworden. Kampioen van de armoede weliswaar, maar voor de bierdrinkende mannelijke medemens met benedengemiddeld IQ niettemin genoeg reden om zich te bezatten, in staat van opgefoktheid het Museumplein en naaste omgeving voor de zoveelste keer te verbouwen en de rest van Noord-Hollands grootste gemeente te veranderen in een treurig stemmende gribus. Eigenlijk te vies om te betreden, terwijl het ook nog eens motregende. Welkom in Emsterdem!
Woonachtig als wij tegenwoordig zijn in de enige echte Stad van Nederland waar alles als eerste gebeurt en grote projecten vol enthousiasme aan de lopende band geklaard worden, konden wij al wandelend van het Centraal Station naar de Munt met moeite een meewarige glimlach onderdrukken bij de vaststelling dat het met de aanleg van die ondergrondse paardentram anno 2011 steeds niet erg vlot. Ook zagen we dat de riolering in de Nieuwe Doelenstraat open ligt, ongetwijfeld voor onbepaalde tijd. We moesten namelijk in het aan die straat gelegen Hotel de l´Europe zijn voor een partijtje. En niet zomaar een partijtje. Nee, dit zou wel eens dé partij van het jaar geweest kunnen zijn!
M´as tu vu?
Waarom gaat een beschaafd mens in vredesnaam naar een verdorven oord als Amsterdam? Alleen als er echt iets te doen iets dat de moeite waard is. Want hé, 020 heeft van tijd tot tijd ook best wel positieve kanten. Zoals die door de markante Nieuw-Vennepse wijnimporteur Jaap Kwast georganiseerde feestdag in l´Europe met als stralend middelpunt Gaia Gaja! Die uit Barbaresco dus. De uitdrukking ‘dochter van’ is hier niet op z´n plaats; eerder moeten zeggen dat Angelo Gaja ‘vader van’ is.
Partijtjes organiseren kun je aan Jaap Kwast en zijn team wel overlaten. In dit geval het proeven van een indrukwekkende verticale serie Barbaresco van, inderdaad, Gaja: dé producent van Barbaresco. Tussen Kwast en de Gaja´s klikt het, want Angelo was destijds eregast bij het waarlijk zeer memorabele Heerendiner in het Overveense etablissement De Bokkedoorns (waar anders?!) ter gelegenheid van Jaaps 25-jarig jubileum als wijnkoper.
Jaap, voluit eigenlijk Jaap Jan, is een volbloed zakenman. Scherp, maar gelukkig wel een die ook van wat versiering in het leven houdt en met wie het altijd uitstekend lunchen is. Uitsluitend in zeer nette zaken, dat spreekt voor zich. Wij kunnen dit uit ruime eigen ervaring bevestigen. Verder houdt hij van media-aandacht en staat hij graag in het Stan Huygens Journaal van de ‘krant’ voor Wakker Nederland. Of de Henken en Ingrids die deze publicatie lezen iets met Barbaresco van Gaja hebben, is twijfelachtig. Doet er ook niet toe. Je naam dikgedrukt zien, daar gaat om. En zulks natuurlijk nog liever in een werkelijk invloedrijke rubriek als Wine Society.
Stijlvolle entree
Nadat wij na enig zoekwerk en omlopen vanwege de reeds genoemde rioleringswerken uiteindelijk de provisorische ingang van l´Europe hadden weten te bereiken, bleken wij een wereld van Stijl te hebben betreden. De ontwikkelde lezeres (m/v) weet natuurlijk dat we het hier over een Amsterdams instituut hebben. Een zeer nette zaak, om zo te zeggen. In verbouwing, dat wel. Vooral het gastronomisch restaurant was dringend aan een upgrade toe. Excelsior was immers afgebladderd tot een bedenkelijk niveau. Bord´Eau komt ervoor in de plaats. Daarover straks meer.
We werden na binnenkomst naar de bibliotheek begeleid, alwaar we opgewacht werden door een waarlijk super charmant duo, bestaande uit Elise Kwast en JJC´s andere steun en toeverlaat: Brigitte van der Windt. Yes! De dag kon al niet meer stuk. Eenmaal binnen een fijn kopje koffie met een koekje en een al even fijne conversatie met Johan Veenstra die namens het kennelijk nog steeds bestaande Wijnplein aanwezig was. Zijn hoofdredacteur is om redenen die wij graag aan de lezeres (m/v) overlaten niet meer zo welkom bij serieuze bijeenkomsten. Dit echter geheel en al terzijde.
Onder de aanwezigen…
Ter zake nu. Het was me het gezelschap wel zeg. Gaia Gaja was niet de enige leverancier van Kwast Wijnimport die zich liet opmerken. We signaleerden ook Giulio Bertrand, de Piemontese eigenaar van het magnifieke Kaapse wijn- en olijfoliegoed De Morgenster, Philip de Haseth Möller (vastgoedmagnaat en kasteelheer van Monestier La Tour in Bergerac en Vrai Canon Bouché in Fronsac) en Arnaud Longuent, exportmanager van Champagne Laurent-Perrier. Hoewel het aantal dames weer bedroevend dun gezaaid was, werd het gemis aan kwantiteit ruimschoots gecompenseerd door kwaliteit in de persoon van Nederlands enige echte wine socialite Janna Rijpma. Ach, Janna woont in het verkeerde land. Ze hoort thuis in Parijs, Londen of New York. Het was dat Gaia de show stal, want anders had zij dat gedaan. Ze droeg een kleurig toilet dat zelfs het druilerige Emsterdem in lentestemming bracht. En niemand die zo´n heerlijke nekmassage weet te geven. Misschien wat minder flamboyant, maar beslist niet minder van klasse, de hoofdstedelijke restaurateur en wijnkenner Floor van Eede. We kennen slechter gezelschap.
Wie we hier zeker ook moeten vermelden, is Patrick Uyttewaal, oudgediende bij Kwast en tevens nestor van het befaamde Perswijn proefpanel! Hij had de rol op zich genomen van ‘gewone man’ en speelde die met verve. Zo leerden wij dat hij thuis geen marmeren toilet hoeft zoals de gasten van l´Europe. Waarvan akte.
Gaia spreekt!
En toen was het de beurt aan Gaia! Net als haar vader is ze iemand met présence. On-Italiaans eenvoudig gekleed, zonder opzichtige sieraden, maar met volop persoonlijkheid. Super intelligent, innemend, geestig, wat eigenlijk niet? Ze spreekt vloeiend Engels, maar dan wel met een verrukkelijk sexy Italiaans accent. Ze noemt haar importeur bijgevolg Zjaape. En ze weet waarover ze heeft. Gezeten tussen vader Jaap en zoon Martijn Kwast, leidde ze haar aandachtige gehoor met veel verve langs een indrukwekkende serie Barbaresco´s, met als uitsmijter de 89-er. Tevoren had onze buurman Johan Kragtwijk, de vermaarde chef sommelier van Karel V in Utrecht, ons geattendeerd op de verleidelijke verteerbaarheid van de 2007. Maar dat hadden we zelf ook al ontdekt. Kortom, Barbaresco van Gaja is gewoon erg lekker. Om na de Piemontese tannines de mond op passende en smaakvolle wijze schoon te maken voor de lunch, mocht de meneer van Laurent-Perrier zijn Vintage 2002 laten serveren in de tijdelijke ruïne genaamd Freddy´s Bar. Zo zien wij dat graag. Die champagne dan.
Aan tafel
En dan nu de lunch. Die was een primeur voor Bord´Eau dat pas over een paar weken open gaat. Laten we maar even beginnen met onze waardering van ♥♥. Let wel: voor een restaurant dat officieel nog niet open is. Er wordt immers nog volop verbouwd. De naam Bord´Eau is tegelijk wel en niet origineel. In Gent is er bijvoorbeeld al een eetgelegenheid met die naam. Maar aan de andere kant, de ligging aan het water rechtvaardigt zo´n naam volledig. Chef Richard van Oostenbrugge gaf alvast een mooi visitekaartje af. Bord´Eau deed ons overigens even terugdenken aan een lunch (met verflucht) destijds bij Vossius. Dat uiteindelijk nooit officieel geopend is. Saillant detail: Rob Kranenborg is als adviseur betrokken bij Bord´Eau…
Samengevat: prima keuken en prima aansluitende wijnen van, drie keer raden, Gaja. Wederom hoogst verteerbaar. Een paar live gezongen aria´s van Verdi en Bellini zorgden voor een opperbeste stemming.
Aan de rosé…
Na afloop van de lunch hadden wij voor Perswijn een exclusief interview met Gaia. We zijn ten slotte niet zomaar sterreporter van dat onvolprezen prachtblad. Evenals voor een impressie van de proeverij nog wel even geduld oefenen tot nummer 5, want na een onderhoud met zo´n Vrouw is enige emotionele débourbage wel gewenst. Met het oog op objectiviteit en zo. Iemand die in dit verband wederom even genoemd moet worden, is Arnaud Longuent van Laurent-Perrier. Als galante Fransman begreep hij onmiddellijk ons fijnzinnige verzoek om ter omlijsting van ons gesprek geheel en al belangeloos een fles Champagne Rosé van zijn huis ter beschikking te stellen. Sterker nog, hij beschouwde dat als een grote eer. Een man naar ons hart derhalve. Hij zal het ongetwijfeld nog ver schoppen. Zeg nu zelf, wanneer je als heer met een dame rosé drinkt, komt daar uiteraard maar één versie voor in aanmerking. Overbodig te zeggen dat het een zeer geanimeerd gesprek werd. Of: hoe de zo deprimerend begonnen dag in majeur eindigde. Goed gedaan, Zjaape!
René van Heusden ML
Foto’s van boven naar beneden: Gaia Gaja, Angelo Gaja, Brigitte van der Windt en Elise Kwast, Jaap Kwast en Giulio Bertrand, Floor van Eede, Janna Rijpma en Philip de Haseth Möller, Patrick Uyttewaal, Jaap Kwast.
