Het begint al bij het verlaten van de parkeerplaats. In het grasveld staat een smetteloze bediende met een tafeltje. Of we, voordat we naar boven lopen, waar alles zich afspeelt, vast een glaasje water blieven? De meeste mensen lopen aan dit tafeltje voorbij, maar dat is heel sneu. We nemen een glaasje Perrier en spoeden ons naar het feest. 200 meter verderop, onder een boom,
Het begint al bij het verlaten van de parkeerplaats. In het grasveld staat een smetteloze bediende met een tafeltje. Of we, voordat we naar boven lopen, waar alles zich afspeelt, vast een glaasje water blieven? De meeste mensen lopen aan dit tafeltje voorbij, maar dat is heel sneu. We nemen een glaasje Perrier en spoeden ons naar het feest. 200 meter verderop, onder een boom, staat een tweede bediende klaar met een plateau om de lege glazen in ontvangst te nemen. We nemen onze kaart voor de tafelschikking in ontvangst, geven Baron Edmond een hand, en laten ons een glas Champagne ‘Barons de Rothschild’ inschenken. Het feest kan beginnen.
Het rumoer was nog niet verstomd. Het traditionele diner van de Union des Grands Crus Classés van de Médoc en Sauternes ter ere van de Internationale pers wordt elke twee jaar tijdens Vinexpo bij toerbeurt georganiseerd door een van de Premiers Grands Crus Classés. Dit jaar was Latour aan de beurt, maar dat liep niet helemaal zoals gepland. Latour stelde voor, zo hoorden wij aan tafel, om geen diner te organiseren, maar alleen een proeverij van de wijnen van de anderen, in combinatie met een cocktail. De woede over dit voorstel was groot. Dat bleek niet uit de uitnodiging die we kregen, natuurlijk. Daarin stond dat Lafite de gastheer zou zijn, omdat ‘Latour het feest niet kon organiseren.’ De Union had het voorstel van Latour beleefd geweigerd en Lafite bereid gevonden twee jaar eerder dan gepland de organisatie van ‘het diner’ op zich te nemen. Madame Barton, aan mijn zijde tijdens het diner, sprak er nog schande van. ‘We waren des duivels. Eigenaar
Pinault van Latour heeft net een megafeest van drie dagen georganiseerd in Venetië voor de bruiloft van zijn zoon. Weet je waarom hij dit voorstel heeft gedaan? Vanwege de vakbonden van de FNAC (ook van Pinault, RdG), die hem zwaar onder druk zetten. Maar dit konden we niet accepteren.’
Dus geen Latour dit jaar, en ook de afgevaardigden van dit château of hun flessen waren in geen velden of wegen te bekennen. Toch enigszins beledigd? Jammer toch, want het was een mooi feestje. Met de tafels voor het diner in de bijzondere ronde wijnkelder van Lafite, vrijwel alleen verlicht met kaarsen, was het een sfeervolle avond. En gelukkig niet te heet, zodat we niet uit onze smoking zweetten. Natuurlijk is het eten voor een paar honderd man nooit heel hoogstaand, maar met wat mooie flessen -Lafite 1978 van dubbele magnum- was het een zeer aangename avond. En natuurlijk een avond van ons kent ons en iedereen even een handje geven -je moet er gewoon bij zijn. Zo keerden we om halfeen weer tevreden terug naar ons hotel, verkwikt door de gepaste decadentie van Lafite-Rotschild.
