Al jaren wordt gezegd dat Argentijnse wijnen een grote belofte inhouden. Op de een of andere manier hebben ze moeite om deze belofte waar te maken. De vraag is hoe dat komt. Zijn Zuid-Afrikaanse wijnen populairder vanwege hun meer Hollands namen? Weten de Australiërs hun wijnen beter te verkopen? Of zijn de wijnen uit andere landen gewoon lekkerder dan die uit Argentinië? Vragen die lastig te beantwoorden zijn, maar waarschijnlijk is alles wel een beetje waar.
Een van de ‘problemen’ waar Argentinië mee worstelt is het vrij stevige karakter van zijn wijnen. Veel wijndrinkers die een wijn uit de Nieuwe Wereld kopen, denken dat er iets zacht en soepels in het glas komt. Dat is vaak zo bij een wijn uit Australië of Zuid-Afrika, maar niet uit Argentinië. Dat heeft veel te maken met de ligging van de wijngaarden in dit land. De belangrijkste vinden we in Mendoza, aan de voet van de Andes, ten westen van hoofdstad Buenos Aires. Dit gebied is heel gunstig voor de wijnbouw, met name door de hoge ligging van de wijngaarden. In bepaalde delen van Mendoza, zoals Alte Valle de Uco en Cafayate, liggen de wijngaarden zeer hoog, tot ruimschoots boven de 1000 meter. Dat wordt gezien als een sterk punt, omdat de druiven in deze hoge wijngaarden -ondanks het hete woestijnklimaat- langzaam rijpen en veel zuren en fruit hebben. In praktijk werkt het blijkbaar anders. Juist hierdoor krijgen de wijnen meer zuren en tannines, zodat ze soms meer weg hebben van een klassieke Europese wijn dan van een gemakkelijk exemplaar uit de Nieuwe Wereld. Even wennen dus. Maar wie houdt van een stevige, serieuze wijn, die is hier natuurlijk uitstekend mee af. Dat geldt ook voor deze Cabernet-sauvignon van Norton, een van de uitstekende wijnbedrijven van Mendoza. Inderdaad heeft hij een beetje een oude wereld stijl, met cassis, kruiden, sap, en kracht; het is een serieuze wijn, met duidelijke tannines en goed fruit; lekker. Voor de Kerstdagen is het een perfect glas rode wijn, die het uitstekend zal doen bij een mooi vleesgerecht.
Albert Heijn, € 4,99