René van Heusden wil niet trendy zijn. Noële Ruitenberg soms juist wél. En waarom? “Toch niet alles wat trendy is, is verwarrend en niet-intellectueel? Kom nou.” En waarom zijn mensen eigenlijk zo anti-trendy? Levert dat niet nog naarder gedrag op dan het gedrag van zogenaamde trendy types?
Op 26 augustus schreef René van Heusden ‘Waarom ik niet trendy wens te zijn’. Nu zijn – en insiders weten dat – René en ik graag in elkaars gezelschap en meestal vermaken wij ons dan met het uitpluizen van vraagstukken. Dit gepuzzel van ons verplaats ik nu graag naar het Perswijnpodium, waar ik me afvraag of veel types (niet hijzelf, daarvoor is hij te bijdehand) die niet-trendy willen zijn, niet wat al te makkelijk anti worden. En vindt hij anti dan niet minstens zo naar, nee nog veel naarderer dan trendy?
Waarom wil Miep of Klaas liever anti zijn dan trendy? Ik hoor vaak zeggen dat dat mensen het gevoel geeft dat ze ‘authentiek’ zijn. Door anti te zijn voorkom je dat je meegezogen wordt in de modderstroom van de massa. Dat gevoel dat ken ik. Na acht jaar inwoner te zijn geweest van het behoudende Friese dorp Lemmer belandde ik twee jaar geleden in Laren. Laren kent vele gezichten. Een daarvan is dat van uiterlijk vertoon en van shopping paradise. Van pure shock én antireactie kocht ik twee jaar lang nog geen ondergoed voor mezelf. Nou ja bij wijze van spreken, en dan weer wel een setje van Marlies. Mijn gedrag doet ook denken aan een vriendin die ooit drie weken bij familie in Canada verbleef. Sterk vermagerd kwam zij terug. Waarom? Omdat die familieleden veel te veel aten. Tja.
Is dat dan wijsheid en beter dan je mee te laten sleuren door de massa? Als ik zo terugkijk naar mijn eigen gedrag, dan concludeer ik dat ik het mezelf onnodig moeilijk heb gemaakt en dat het een ware kunst is het leven een beetje lichter te nemen. Als je anti bent, dan ga je ook zo naar ‘niet-erig’ en ‘tegen-erig’ praten. Ligt de waarheid dan in het midden? Nee, die ligt soms links en soms rechts. HAFMO van Mierlo zou begrijpen wat ik bedoel. En Désanne van Brederode. Die zei het een paar maanden geleden zo mooi in haar gesproken column in Buitenhof: ‘zonder pendulebeweging staan niet alleen klassieke klokken, maar ook moderne mensen stil’. Oewa, oewa, oewa. Met andere woorden: de waarheid proef je soms links en soms rechts.
Dát geluid wil ik vaker horen! Want toch niet alles wat trendy is, is verwarrend en niet-intellectueel? Kom nou. Ik hoor antitypes ook wel eens zeggen dat trends de werelds zo slecht maken en daardoor onze smaak vervlakt. Is dat zo? Wat dronken en aten tachtig procent van de mensen dertig jaar geleden dan? En zestig jaar geleden? De kwaliteit en variatie van eten en wijnen is er voor ‘het gewone volk’ nogal op voorruit gegaan. En natuurlijk bestaan er nog steeds nare struikrovers met slechte bedoelingen, maar in heel wat minder bosjes dan toen, en nog maar zelden met grote knuppels.
Een levenskunstenaar beproeft en besnuffelt dus de wijnen die über-trendy-types drinken en kijkt wat daarin een verbetering is. Zuivere wijnen, fruitige wijnen, in uitmonsteringen die mooi mogen zijn. Die aspecten smaken toch naar meer? Hij proeft ook wat het über-anti-volk nuttigt en wendt zich weer naar datgene wat goed is. Diepgang, lengte, levendigheid. Daarover wil ik lezen! Zelfs een beetje meer in jouw columns en teksten, beste René.
Noële Ruitenberg
Lees de column van René van Heusden: ‘Waarom ik niet ‘trendy’ wens te zijn.
