Een bijzondere proeverij in Parijs: Michel Rolland en zijn vrouw Dany lieten dertig oogsten Le Bon Pasteur proeven, om te vieren dat ze al dertig jaar wijn maken op het ouderlijk domein van de familie Rolland. In Perswijn nummer 4 staat een reportage, hier zijn de volledige proefnotities.
1978:
vrij diep tawny;
licht volatile, diepe aardse tonen (truffel, bosbodem), beetje zure kersen, pruimen nog, tik rozijnen, ook iets mineralig;
redelijk fruitig nog, droog, maar niet drogend, eigenlijk nog mooi fris, structuur nog overeind, redelijk lange afdronk. 14
1979:
dieper van kleur dan 1978, nog donker robijnrood met tawny achtergrond en rand;
komt in eerste instantie nog erg viraal en vitaal over, dicht en fris;
goed fris, een topexemplaar qua fles (optimaal bewaard), krachtig maar elegant, mooie grip, perfecte tannines geven structuur, frisse, sterke nahang, mooi bewaard. 14,5
1980:
iets helderder van kleur, donker fluwelig bordeauxrood met tawny rand;
behoorlijk ver ontwikkeld, typisch aardse en minerale tonen, bloed, truffel, toch ook nog fruit en frisheid, beetje krenten;
ook vrij ver ontwikkeld, wordt iets drogend, met vlezige rozijntjessmaak zonder het zoet daarvan, afdronk wat korter, maar lekkere warmte, niet verkeerd. 14
1981:
diep bordeaux, met tawny rand, dichte kleur;
rozijntjestoon springt er uit, toch vrij frisse geur, wat minder complex, wel ook wat vers fruit nog (framboos, braam);
wat minder inhoud, daardoor iets stroef al (licht drogend), de minste tot nog toe. 13
1982:
De eerste fles was licht onzuiver, mijn Deense tafelgenoot zei “kurk”, ik had vooral in de smaak wat onzuiverheid (toen ik er veel zuurstof bij ‘hapte’). Maar ik proefde er doorheen blijkbaar, zo goed is ’82.
De tweede fles:
zeer diep van kleur nog, een dicht hart van naar zwart neigend bordeauxrood, tawny rand;
fraaie eerste geur, direct intrigerend, nog fris en vitaal, ook nog mooi zwart fruit, bijna niets echt ontwikkelds, mooie houttoon levert iets geroosterds, ook wat minerale tonen;
wauw, nog erg vitaal, tannines mooi vlezig, veel grip, gelaagde smaak met veel zwart fruit, wat truffel, grote lengte. Prachtig. 18,5
1983:
weer meer ontwikkeld, qua kleur en ook qua geur;
minder intens en krachtig dan 1982, wel mooi ontwikkeld (bosbodem), wat pruimen, ook nog fris;
wat minder inhoud dan ’82, iets drogend, tik rozijnen en licht mineralig. 15
1984:
vrij licht en ontwikkeld van kleur;
zeer ontwikkeld qua geur, wat volatile, krenten, tabak, weinig levendig;
vrij lichte smaak, ontwikkeld, drogend, minder boeiend (teveel hout voor het jaar?). 13?
1985:
ook vrij licht en ontwikkeld, baksteenkleurige rand;
vrij licht, kleine geroosterde toon, ook bodemtonen, iets onrijps;
wel nog inhoud en frisheid toch, tikje drogend, wellicht ook door portie hout, want er is ook nog behoorlijk wat inhoud. 14,5?
1986:
vrij diep bordeauxrood naar tawny;
geroosterde tonen vallen op, wat kruidig ook, zwarte bessen, wat ceder;
vrij volle smaak, hout is nog proefbaar, maar aangenaam, warmere smaak door die geroosterde tonen, toch is er nog balans, door frisheid en fruit. 15
1987:
diep donker tawny;
behoorlijk ontwikkeld, duidelijke truffeltoon, aards en vrij krachtig, daar tussen door een haast florale frisse toon, die boeit;
smaak vlezig en nog goed fris, hout duidelijk (laten we zeggen, met de laatste wijnen wordt de huisstijl steeds duidelijker), wat pruimen, tabak, iets drogend, lange afdronk wel. Serieuze effort, kan dit niet ver afwaarderen. 14,5
1988:
zeer diep, donker bordeauxrood, kleine tawny rand;
zeer gebrand, met tonen van mokka en koffie, maar erg verleidelijk, krachtig en breed ook, donker bessenfruit, ceder, beetje truffel;
vol, veel inhoud, nog mooi redelijk vers zwart fruit, geroosterde houtsmaak, maar goed geïntegreerd, krachtige, warme Pomerol, zeer lange afdronk. 17,5
1989:
iets lichter dan ’88, bordeauxrood met verkleurde rand;
geur geeft zich wat minder, lijkt wat lichter en minder geroosterd, zwart kersen- en bessenfruit, ceder, iets truffel, beetje kaneel, goed fris;
mooi puur, ondanks het hout, wijn staat nog volledig overeind, door fruit, frisheid, goede zuren en gerijpte tannines, mooi typisch lijkt me. 16,5
1990:
niet heel diep, wel nog mooi vitaal bordeauxrood, kleine tawny rand;
erg boeiende geur, intens en mooi fris, lichte truffeltoon, erg verfijnd en vrij complex, zwart en rood fruit;
prachtig jeugdig en fris nog, intens en krachtig, met mooi fruit, keurig hout, mooie diepte van smaak, fruit, zuren, roast, rijpe tannines, echt een prachtwijn! 18
1992:
zeer donker, diep rozijnkleurig bordeauxrood, dicht;
vrij fors, geroosterd, veel extractie, maar niet heel elegant, vrij gesloten of neutraal;
zoetige rijpheid voorop, was ooit wat jammig denk ik, nu iets eendimensionaal, wel goed gemaakt en krachtig, maar niet meer zo levendig en wat drogend. 13
1993:
diep robijnrood, licht verkleurde tawny rand;
stevige geur, geroosterd en geconcentreerd, iets kruidig, ceder, komt iets aards doorheen;
smaak wat kort en minder rijp, drogend ook en lijkt iets onzuiver. 13
1994:
zeer diep bordeaux, licht ontwikkelde rand;
geur geeft zich niet heel erg, toch mooi fruit, wat toast, koffie en kruidigheid;
smaak is wat geknepen, er is wel goed fruit, maar niet echte elegantie en droogte van hout en minder rijpe tannines. Wel behoorlijke lengte weer (het is alsof je proeft dat Rolland er alles uit heeft proberen te halen, maar de natuur gaf gewoon niet meer). 14,5
1995:
diep robijn, nog vrij jong, weinig ontwikkeld;
een lichte animale toon eerst, kan ook iets reductie zijn, volle geur met zwart fruit (Johannisbeeren, bramen), wat geroosterde tonen, behoorlijk krachtig maar ook elegant;
nog krachtig en vitaal, wel tik overrijpe tonen en fors hout, vlezig, rijk, warm en krachtig, met genoeg frisheid voor goede lange finale. 15,5
1996:
zeer diep bordeaux, rand licht verkleurd;
geur is wat terughoudend;
smaak kent ronde zoetige fruitaanzet, voorop mooi, sappig haast en krachtig, midden viel wat weg, maar heeft tijd nodig, een vlammende finale van warme tonen, kruidigheid, roast, etc. Krachtige, lange finale, in Rollands stijl. 16
1997:
kleuren worden intenser, meer donker robijnrood, nauwelijks verkleuring;
licht liquoreux qua fruit (kersen, zwarte bessen op alcohol), nog licht confiture, daarnaast toch ook mooie andere tonen, houtgerelateerde geuren storen niet, beetje aards weer gelukkig (sous-bois);
heerlijk nu, nog heel vitaal en charmant, met mooi fruit, niet te zwaar, noch te jammig, noch te veel roast, aangename wijn, voldoende vlees, maar erg elegant, met een lange afdronk, waarin natuurlijke frisheid en kruidige warmte elkaar vinden. 16
1998:
ondoorzichtig zwart-robijn;
hier komen echte jammige geuren, veel extractie uit rijp fruit en fors houtgebruik, ook duidelijk spicy, (kan me hier een “Parkerized” kwalificatie bij voorstellen -gewoon mooi geconcentreerd en eigentijds kun je ook zeggen), espressokoffie;
vol, dik fruitig, mooi rijp en geconcentreerd, hout is fors, maar er is zoveel inhoud dat het niet té is, nu op het fruit indrukwekkend en aangenaam, maar laat het nog even liggen en je hebt ’90-achtige kwaliteit. Grote lengte, toch niet echt zwaar. Zeker 17,5+
1999:
ook ondoorzichtig zwart-robijn, heel iets ontwikkeling aan de rand;
moderne geur, stijlvol, mooie chique houttonen, zelfs wat mint en boordenvol rijp zwart fruit, doet haast internationaal aan, daarachter toch wel typische aardse tonen;
bijzonder stijlvol en expressief, zeer jong nog, nu is het toch vooral de stijl van Rolland en (nog) niet veel meer, heerlijk fruit, vlezigheid, grip, structuur, hout stoort niet, enorme lengte. Tja, ik vind dit gewoon super lekker, maar groots, dat is aan anderen en aan de tijd…17+
2000:
totaal ondoorzichtig, met nog zwarte kersenrand;
nog wat gesloten, krachtig, geconcentreerd, veel diepte, spicy van het hout, wat gebrand, diep donker zwart fruit, heel rijp, net niet overrijp;
prachtig fruit, smaak diep en gelaagd, maar niet overdone, gewoon nog erg jong, mooie tanninestructuur (fenolisch een wonderbaarlijke wijn, gezien kleur en tannines, O2?); erg jong en vol krachtig, maar dit heeft echt nog tijd nodig om zich te bewijzen, alles is er volgens mij, en ook elegantie, dat is er nu en blijft. Heel mooi. 18+
2001:
de kleur hoeft nauwelijks meer beschreven te worden, vanaf hier is alles op zijn minst ondoorzichtig robijn met rand variërend van zwarte kers tot violet;
rijp zwart fruit met chique nieuw hout, weer die mintige toon die Nieuwe Wereld-achtig aan doet, licht jammig, spicy en geroosterd, beetje bittere chocolade al;
vol, rond, krachtig, hout, minder elegant dan 2000, wel overtuigend qua stijl, wat gaat dit verder doen? Behoorlijk lang, hout wat drogend nu. 16+
2002:
ondoorzichtig, zie 2001;
nog erg gesloten, mooi fruit, lijkt wat minder rijp, licht geparfumeerd;
mooi fruitig en sappig, hout mooi gedoseerd, er is een bepaalde frisheid ook, wel lekker vlezig, smaakvol, grote lengte toch, erg knap. 16+
2003:
zeer ondoorzichtig;
vanille, warmte, terre brulée, geroosterde houttonen, gecorseerd, wat koffie en tik bittere chocolade;
heel rijp, maar ook zacht en breed, warme smaak met opvallend weinig droogte, maar wel duidelijke bitters, minder elegantie, maar erg knap voor het jaar. 16
2004:
ondoorzichtig;
minder warm en gestoofd dan 2003, frisheid komt aangenaam er uit, zwart maar ook rood fruit, minder hout gedomineerd ook;
aangenaam puur fruitig en verteerbaar, hout werkt nog ietsje drogend, maar er is genoeg vers fruit om dat te verduren, elegante, moderne, fruitige Pomerol. 15,5
2005:
ondoorzichtig, met licht paarse rand;
compacte geur, hoog concentraat, mooi rijp fruit, er is van alles, maar is nog erg gesloten, eerste impressie, grote wijn;
prachtig fruit, gelaagd, mooie roostertonen, rijpe jonge tannines, niet overdone, er is elegantie binnen de kracht, zeer grote lengte in afdronk, enorme toekomst, waarschijnlijk een topwijn. 18+
2006:
opvallend minder intens van kleur;
geur nog gesloten, lijkt in een moeilijke fase te zitten, lichter dan 2005;
veel lichter van smaak, minder rijp, rijk en gelaagd, haast easy to drink, ondanks jeugdige tannines. Wel wat minder goed. 15+
2007:
ondoorzichtig robijn-zwart, met purperen rand;
jong, fruitig, licht jammig (griotte- en kersenjam), mooi geconcentreerd en rijp;
heerlijk fruitig, rijpe tannines, goede inhoud, verder lastig te beoordelen. 16+
2008:
purper;
heel mooi fruit, lekker vers, goed rijp alles;
je proeft de malo, moeilijker te beoordelen, maar vrij vol en zeker elegant. Kan wel eens erg goed zijn. 17+ minimaal
De toppers van de proeverij: 1982, 1988, 1990, 1998, 2000, 2005, 2008.
De verrassingen: 1979, 1997, 2001, 2003.
Lars Daniëls MV.
