Marije Bockholts wil Master of Wine worden. Begin september is ze tot de opleiding toegelaten die als de zwaarste ter wereld geldt. Haar eerste kennismaking met wat haar de komende jaren te wachten staat, zit erop. Op de site van Perswijn zal Marije de komende tijd verslag uitbrengen van wat haar zo al overkomt tijdens haar studie. In deze eerste aflevering maken de lezers kennis met haar en vertelt zij over haar eerste bezoek aan Londen.
Een druk seminar in Rust
Het is half januari en ik ben in Rust aangekomen voor ‘het seminar’: het hart van elk lesjaar. Een vrij grote groep studenten volgt deze lesweek hier in Oostenrijk. Het wordt een drukke week, maar hopelijk ook een leerzame en gezellige.
Voorafgaand aan het seminar reisde ik met drie medestudenten naar Tokaj. We bezochten mooie wijnhuizen, ontmoetten bevlogen wijnmakers en konden al onze nerderige vragen stellen. Met z’n vieren zitten we dus al goed in de studiemodus. En even tussendoor, voor iedere wijnliefhebber die nog nooit in Tokaj is geweest, dit is zeker een aanrader! Wat een interessante regio met een traditie van zoete wijnen en de innovatie van de mooie droge Furmints.
Maar goed, Oostenrijk dus. Er staat mij een druk programma te wachten. Elke ochtend beginnen we met een blindproeverij van 12 wijnen. Deze wordt onder examencondities gehouden. Dat wil zeggen dat je twee uur en een kwartier hebt voor het proeven van de wijnen en het beantwoorden van een grote diversiteit aan vragen over herkomst, druivenrassen, stijl, commerciële mogelijkheden, vinificatie, enzovoort. De middagen worden deels gebruikt voor het bespreken van de vragen van de blindproeverijen. Verder krijgen we uitleg over het theoriedeel van het examen. Hier zal ik in een volgende blog wat meer over vertellen. Daarnaast is er ook nog een klein beetje ruimte in het programma voor interessante gastsprekers. Om te zorgen dat we ons na zo’n druk dagprogramma niet vervelen, is er in de avonduren geregeld een interessante proeverij. En hoe kan het ook anders, er staat veel Oostenrijkse wijn op het proefprogramma. Dat is meestal geen straf! Gelukkig blijft er nog wel wat tijd over om gewoon gezellig met medestudenten een glas wijn (of misschien toch maar een biertje) te drinken en te ouwehoeren over andere zaken dan wijn. Om dan de dag erna, na een iets te korte nacht, weer gewoon een 12-wijnen blindproeverij te doen. Wat een feest zo’n studie!
Omdat zo’n grote groep studenten voor dit seminar in Rust heeft gekozen (boven de alternatieven Adelaide en San Francisco), wordt de groep voor de meeste lessen in drieën opgesplitst. Er is een groot aantal MW’s aanwezig om alle lessen te geven. Ze rouleren tussen de klassen, waardoor iedere groep verschillende docenten heeft. En omdat de MW’s diverse achtergronden hebben, hebben ze elk een heel eigen verhaal en eigen tips. Het is duidelijk dat iedereen de studie op z’n eigen manier heeft gedaan. Wat betekent dat ik voor mezelf de tips eruit moet halen die voor mij het beste lijken. Om een deel van de les in de praktijk te brengen, hebben we een uitstapje. We gaan een dag helpen in de wijngaard. Na een uitleg over ‘gentle pruning’, mogen we in kleine groepen bij wijnmakers van de Pannobile groep snoeien in de wijngaard. Tijdens de uitleg lijkt het simpel. Maar eenmaal met een snoeischaar in je hand bij een wijnstok, blijkt het toch niet altijd even makkelijk. Wat mag wel, en wat mag niet gesnoeid worden? Dat blijkt voor een deel afhankelijk van of degene die vorig jaar gesnoeid heeft, z’n werk goed heeft gedaan. Gelukkig hoeven we niet de hele dag te snoeien, want het is best koud buiten. De rest van de dag bezoeken we producenten die ons op proeverijen van mooie Oostenrijkse wijnen trakteren.
Na een heel drukke week vertrek ik weer richting huis en ik neem mee: ontzettend veel tips en een nog grotere actielijst. Het advies van een van de MW’s was echter: eerst een week piña colada’s drinken en daarna hard aan de slag. Ik weet niet of ik dat ga doen. Ik heb vooral veel zin om hard te gaan studeren en dat is zeker nodig! (Wordt vervolgd.)
Marije Bockholts
