De primeurverkopen van Bordeaux worden al jarenlang doodverklaard. En toch worden de wijnen van de nieuwe oogst, op het moment dat ze nog op vat liggen, altijd nog aan klanten wereldwijd aangeboden. Je kunt zo’n geoliede machine ook niet zomaar stoppen en voor de châteaux blijft het aantrekkelijk om nu al vast cash te ontvangen voor wijnen die pas volgend jaar op fles worden gebracht. Maar het kan niet worden ontkend dat het steeds moeilijker gaat. Naar zeggen van Philippe Blanc, directeur van Château Beychevelle, was er bij de oogst van 2023 maar een handvol châteaux dat alles wist te verkopen wat op de markt kon worden gebracht.
Dus voor dit jaar had ik er toch wel een hard hoofd in, zeker na alle regen van vorig jaar, met als resultaat een valse start voor de nieuwe jaargang. Hij was van tevoren al zo’n beetje afgeschreven. Toch lijkt het allemaal wel mee te vallen. Het begon natuurlijk met de constatering, afgelopen maand, dat de jaargang helemaal niet zo slecht is. Sterker nog, we konden een aantal fijne, fruitige en elegante wijnen proeven, die opmerkelijk rijp waren. Wel zijn de wijnen lichter dan in de ‘grote’ jaren, maar voor de ongeduldigen onder ons is dat alleen maar een voordeel. Want de wijnen zullen al jong te genieten zijn.
De enige manier om deze wijnen voor wijndrinkers koopwaardig te maken, is een aantrekkelijke prijs. Daar mankeerde het in de primeurverkopen nogal eens aan. En je wilt geen wijn vroeg kopen om later te constateren dat de prijs niet hoger is geworden, of zelfs alleen maar lager. Dat zou het failliet van de primeursverkopen zijn.
De eerste châteaux die uitkwamen met hun prijs, zoals Lafite Rothschild en Angélus, hebben dat gelukkig begrepen. Ze kwamen met een prijs die zo’n 30% onder die van vorig jaar lag. Lafite-Rothschild zat ongeveer op het niveau van de 2014. Inflatie meegerekend, niet zo gek. Niet dat ik hem zou kopen, overigens. Ik zou zelf eerder kijken naar meer betaalbare, goede wijnen. Speculatie is mijn ding niet, al valt er met deze jaargang ook niet veel te speculeren.
David Bolomey (Bolomey Wijnimport), die erg actief is in deze handel, meldt dat de klanten geen haast hebben, en de kat een beetje uit de boom kijken. Gevoel van urgentie ontbreekt. Maar de verkopen beginnen wel te lopen, en hij verwacht toch wel een goed jaar, vanwege de aantrekkelijke prijzen en de toch ook zeer behoorlijke kwaliteit. Hij verkoopt graag zijn persoonlijke favorieten, wijnen waar hij helemaal achter staat, zoals Pavie-Macquin of Léoville-Barton. Inderdaad goede wijnen in 2024. Xavier Kat (Okhuysen) is in eerste instantie iets gereserveerder over de kwaliteit, maar ook hij ziet kansen. Hij richt zich bij voorkeur wel op wijnen die hun prijzen (duidelijk) hebben verlaagd. Sterker, de lage prijzen zijn voor hem aanleiding de eigen voorraden aan te vullen als zich koopjes aandienen. ‘De afgelopen jaren kochten we alleen wat we aan klanten direct konden doorverkopen. Dit jaar is echter interessant om zelf weg te leggen, zodat we het later aan onze klanten, zowel particulier als horeca, kunnen leveren.’
Château Giscours, eigendom van de Nederlandse familie Albada Jelgersma, komt vandaag op de markt – ook een geslaagde wijn voor de jaargang. Bij het schrijven van dit stukje, gisteren, was er nog geen bereidheid een tipje van de sluier op te lichten over de prijs(verlaging) die we kunnen verwachten. We zijn benieuwd of de wijn van dit château voldoet aan de selectiecriteria van Xavier Kat. We gaan het zien.
Op koopjesjacht? Onze notities van Bordeaux 2024 staan op PERSWIJN
Ronald de Groot
