Bij de periode rond kerst en oud en nieuw wordt niet voor niets gesproken van ‘de donkere dagen rond kerstmis’. Zeker met het grijze weer van de afgelopen periode voelt het soms of het bijna niet licht wordt. Niet zo aangenaam, en sommigen onder ons worden daar – niet onbegrijpelijk – zelfs licht depressief van. Voor mij is het een periode van gezelligheid en mooie flessen. Maar ook een fijn moment om rustig aan het nieuwe nummer van Perswijn te werken. Even geen volle mailbox, even niemand die iets van je wil. Even aandacht voor de rubriek Geselecteerd, waarin we de wijnen voor het voetlicht halen uit de proefnotities die er uit springen in prijs/kwaliteit. Dit jaar hebben we deze rubriek iets meer ruimte gegeven. Zo kunnen we ruim aandacht geven aan bijzondere, soms heel dure wijnen, maar ook aan de zo belangrijke betaalbare categorie.
Het zal toeval zijn geweest, maar op het moment dat ik bezig was met een stukje over een uitstekende, betaalbare Rioja van Albert Heijn, werd ik toch weer afgeleid door een berichtje via Whatsapp. Mij werd een citaat toegezonden uit de Mediacourant, een medium dat ik niet kende, maar dat, als ik het zo mag inschatten, niet vies is van een beetje opschudding. Ik citeer even: “Astrid Joosten zorgt voor woede met haar wijnsnobisme. De presentatrice kijkt neer op wijnen die in de Albert Heijn verkocht worden, maar dat zou ondankbaar zijn. “Elitaire pseudokenners!”” Het artikel deed verslag van een boze reactie op een eerder artikel in dezelfde Mediacourant. Daarbij werd commentaar gegeven op woorden van de bekende presentatrice in de Linda. Ik haal weer even de Mediacourant aan: “…de presentatrice moest laatst bijna huilen toen ze een slokje rode wijn nam. Het betrof een Pommard uit de Bourgogne (sic), gemaakt door de Belgische wijnmaakster Sofie Bohrmann. En zoiets kom je volgens haar niet tegen in de plaatselijke supermarkt. Een wijntje van de Albert Heijn? Dat zou Astrid dus echt nóóit kopen, benadrukt de NPO-miljonair. “Absoluut niet. Samen met Thérèse Boer heb ik al meer dan tien jaar een onlinewijnwinkel, dus ik drink mijn eigen wijn of ik koop een wijn waarvan ik zeker weet dat hij heerlijk is”, zegt ze in de LINDA.””
Hm, een bijzonder verhaal. Inderdaad maakt Sofie Bohrmann heel fraaie Pommard. Ik kan me voorstellen dat je bij het drinken van zo’n mooie Bourgogne geëmotioneerd kan worden. De boze reactie in de Mediacourant gaat daar -gelukkig- ook niet over. Wel over de uitspraak dat Astrid Joosten, goed voor een inkomen van een paar ton per jaar, absoluut geen wijn bij Albert Heijn wenst te kopen. Dat haar om die reden ‘wijnsnobisme’ wordt verweten, kan ik me heel goed voorstellen. Zeker Albert Heijn heeft een mooie keuze aan wijnen onder een tientje die uitstekend van kwaliteit zijn. In een andere tekst kom ik tegen dat ze het had over ‘goedkope’ wijnen van Albert Heijn, maar wat ‘goedkoop’ voor haar is, kan ik moeilijk inschatten.
Maar wellicht zijn er andere redenen voor deze uitspraak? Astrid Joosten heeft – zoals ze zelf ook zegt – naast haar werk als presentatrice een internetwinkeltje in wijn, samen met Thérèse Boer van restaurant Librije. Deze webwinkel, ‘Astrid & Thérèse’, verkoopt deels ook wijnen die oneerbiedig gezegd, ook bij Albert Heijn zouden kunnen staan. Zoals van het overigens uitstekende handelshuis Calmel & Joseph, waarvan de HEMA tegenwoordig trouwens ook wijnen in het schap heeft. Niets op tegen verder, maar blijkbaar is zij gewoon een concurrent van Albert Heijn. Sterker nog, Astrid en Thérèse vallen met logistiek en inkoop onder de paraplu van E-Luscious, zoals blijkt uit de algemene voorwaarden van de webwinkel. Dus het bedrijf van de website wijnvoordeel.nl. Een bedrijf dat in het recente verleden tv-reclames uitzond waarin supermarktwijnen belachelijk werden gemaakt als overbodige, ouderwetse producten. Aha. Dat is toch jammer. Deze twee petten passen de beroemde presentatrice niet, lijkt mij zo. Dat is nog iets heel anders dan gewoon ‘wijnsnobisme’.
Ronald de Groot
