Afgelopen week woonde ik een lunch bij met Miguel Torres sr. De inmiddels 81-jarige icoon van de Spaanse wijnbouw kwam naar Nederland om te vertellen over zijn initiatieven op het gebied van duurzaamheid. Maar daarover in een ander stukje. Als aperitief kregen we een mousserende wijn ingeschonken uit het brede Torres-assortiment. Achteraf pas werd ons verteld dat het om een wijn zonder alcohol ging. Torres vertelde met enige trots dat hij inmiddels had meegemaakt dat iemand tegen de bediening had gezegd dat hij niet wilde worden bijgeschonken, omdat hij nog moest rijden. Nu had ik eerlijk gezegd ook niet in de gaten dat het om een wijn zonder alcohol ging. Als je niet in dat frame zit, let je er ook niet op. Wel was ik snel tot de conclusie gekomen dat ik niet veel van deze bubbel ging drinken, domweg omdat hij maar weinig karakter had. Nu ben ik volledig verpest door het drinken van mooie champagnes, dus ben ik geen maatstaf. Ik kan me voorstellen dat er ook liefhebbers voor zijn, als je niet zo’n beladen wijngeschiedenis hebt als ik.
Zeker is dat de consumptie van alcoholvrije wijnen stijgt, en ook de kwaliteit verbetert. Dat sluit ook aan bij de discussie die over alcohol wordt gevoerd. Onlangs nog kwam ik iemand tegen die sterk het idee kreeg dat de overheid steeds meer de neiging kreeg alcohol en tabak ‘op één hoop te gooien.’ Soms krijg je inderdaad het idee, alhoewel tabak op dit moment toch wel meer bestreden wordt dan alcohol. Er zijn ook duidelijke verschillen. Tabak is eigenlijk altijd verslavend en eist zeer veel doden. Alcohol kan dat ook zijn, maar er is ook een grote groep ‘gelegenheidsdrinkers’, mensen die wel drinken maar die zeker niet verslaafd is. Voor deze groep is er hoop. De Lancet heeft de data die de basis vormden voor het advies om niet te drinken – zoals ook in Nederland is gegeven – nog eens goed tegen het licht gehouden. Daaruit komt naar voren dat dit advies nuancering verdient. Het blijkt dat – met enige mitsen en maren – bij veertigplussers de nadelen en de voordelen van het drinken van een à twee glazen in evenwicht houden. Er is altijd een licht verhoogd kankerrisico – met name voor borstkanker – maar het heeft een positief effect op de bloedvaten, met minder herseninfarcten en het leidt tot minder gevallen van suikerziekte. Onze grootouders hadden geen ongelijk, met hun borreltje voor het slapen gaan, integendeel.
Aan de keukentafel is dit een mooi gespreksonderwerp. Mijn geliefde vindt dat ik moet uitkijken met het verkondigen van de blijde boodschap. Uiteindelijk blijven er veel onzekerheden, en alcohol kent tegenwoordig ook zijn geharde tegenstanders. Toch ben ik blij met deze nieuwe uitleg. Anderen zijn dat wat minder. Die vragen zich af wat de schade is van hun wijnconsumptie van voor hun veertigste. Tja, dat valt niet meer terug te draaien, hoe dan ook. Ook niet door het nu rustig aan te doen. We willen graag jonge lezers, maar voor wie nog geen veertig is, is dit in feite geen goed nieuws. De Lancet stelt dat er voor deze groep ‘geen gezondheidsvoordelen’ zijn bij het gebruik van alcohol. Leuker kan ik het niet maken.
Hoe dan ook, ik weet goed wat de gevaren van alcohol zijn. En ik zal dan ook tegen niemand zeggen dat hij zou moeten gaan drinken. Tegelijk ben ik ook wijnliefhebber, die het product zo veel mogelijk promoot. In feite een lastige spagaat. Ik houd mezelf voor dat mijn aanbevelingen worden gelezen door mensen die toch al graag een mooi glas drinken. En die het doen voor hun plezier, en niet om zoveel mogelijk alcohol te scoren. Zelf sla ik in de praktijk geen dag over, ik houd te veel van een mooi glas. Maar als het er een keertje niet van komt, krijg ik geen trillende handen. Ook zonder glas wijn gaat het nog prima met me. Ik hoop dat dat geldt voor al mijn lezers.
Ronald de Groot
