Elke keer als ik mijn ‘overpeinzing’ schrijf, dan vraag ik me even af of het wel een echte overpeinzing is. Niet altijd, moet ik dan eerlijk bekennen. Vaak is het meer een column. Maakt ook niet uit, ik maak mijn eigen ‘format’. Maar soms is het toch wel een overpeinzing, zoals dit keer. Ik schrijf hem aan de vooravond van onze proeverij ‘Tour de Champagne’, in de Olofskapel in Amsterdam. Een proeverij die we in verband met de ‘zomerpiek’ al moesten uitstellen van begin september tot nu toe. Tja. Ongelukkiger had bijna niet gekund, met wederom een enorme besmettingspiek. We hebben er afgelopen week dan ook serieus over gesproken om het voor de tweede keer af te blazen. Maar niets is zwart-wit in dit leven, en ook zo’n beslissing niet. Er zijn allerlei argumenten vóor uitstel, maar ook tégen. Sommigen participanten – niet veel overigens – durfden het niet aan, en trokken zich terug. Een beslissing die we respecteren. Anderen waren juist enthousiast dat we onze nek wilden uitsteken, en de durf hadden het toch door te laten gaan. Tegelijk voel je toch de druk van de stijgende besmettingscijfers – die voor Amsterdam nog niet zo heel slecht zijn, overigens. Want het is natuurlijk ook niet zo dat alles wat mág, ook móet. Er valt van alles te zeggen over de genomen maatregelen, maar ze zijn er natuurlijk op gericht om het aantal besmettingen te verminderen. Niet meer en niet minder. Daar moeten we onze bijdrage aan leveren. Gelukkig schrijf ik over wijn en niet over politiek. Soms jeuken mijn handen, maar gelukkig kan ik me beheersen. Er zijn al veel te veel commentaren en meningen, en daar hoef ik de mijne niet aan toe te voegen.
Een van de overwegingen is dat we wellicht nog lang in de situatie blijven zitten en dat we dit soort evenementen op een andere manier moeten organiseren dan we gewend zijn. We vinden het verstandiger om ons aan te passen dan om het steeds af te blazen. Nu al wordt gesproken van een lockdown gedurende de hele winter. Niet bepaald een vrolijk stemmend vooruitzicht. Zeker niet als we bedenken dat we volgend voorjaar weer van alles op stapel hebben staan. En natuurlijk zijn er gasten die deze keer zullen overslaan. Iedereen maakt zijn eigen afweging, en gelukkig maar.
We hebben er verder alles aan gedaan om het evenement zo veilig mogelijk te organiseren, zoals u begrijpt. We werken met een QR-code voor iedereen die binnenkomt en er zijn stoelen neergezet om er een zittende proeverij van te maken, met voldoende afstand. Dat deden we ook, met succes, bij de proeverijen van Californië en Bordeaux enkele maanden geleden. Iedereen heeft een eigen glas en spuugbeker. We stoppen om zes uur, de officiële tijd dat het afgelopen moet zijn. En nu maar hopen dat iedereen zich ook verantwoordelijk gedraagt. Maar daar hebben we alle vertrouwen in. En het zal rustiger zijn dan gebruikelijk, en daarmee, paradoxaal genoeg, ook veiliger. Dus we hopen dat onze beslissing de juiste was. We hopen dat u het aandurft te komen, als u dat van plan was. Wij zijn er klaar voor.
Ronald de Groot
