Over smaak valt niet te twisten. Dat blijft ons motto, hoeveel wijnen we ook beoordelen. Ik moest hier aan denken naar aanleiding van de vraag van Lars Daniëls of we dit jaar weer een top 40 van ‘mooiste wijnen’ zouden gaan maken. Ja, dat doen we, was mijn antwoord. En tegelijk in het besef dat het hier om een subjectieve keuze gaat. Wat we ook duidelijk maken.
Bij de notities proberen we zo goed mogelijk een wijn te beschrijven, met al zijn karaktertrekken. Dan kan de lezer zelf bepalen of hij een wijn graag wil kopen of niet. De een houdt van een drogere wijn, de ander van een vleugje restsuiker. Allemaal goed, als de kwaliteit maar goed is, en het door ons goed opgeschreven staat. Een beetje hout, geen hout, veel hout. Een kwestie van goed opschrijven.
Voor deze top veertig ligt dat anders. Dat is meer subjectief. Iedereen draagt een aantal wijnen voor, die uitblinken door hun kwaliteit. Maar die ook passen bij ieders persoonlijke smaak. Een goed voorbeeld is de Extra Old, Extra Brut Champagne van Veuve Clicquot. Een prachtige champagne, die straks wellicht op onze shortlist staat. Maar toen ik deze laatst aan een schoonzoon schonk, was zijn reactie veelzeggend. ‘Ik vind deze champage niet zo lekker. Erg droog.’ En zo is het. Hij is heel gerijpt, en heel droog – de naam zegt het al. Ik schonk hem een zachte Blanc de blancs in. ‘Ha, dit vind ik lekker. Veel fijner.’ Mooi om te zien. Deze blanc de blancs was veel minder complex, maar ook veel minder moeilijk. Zo zie je maar. Een champagne die ik heel mooi vind, is dat niet voor iedereen. Het blijft goed om dit te beseffen. Over smaak valt niet te twisten.
Ronald de Groot
