“The best is still to be done, the best vintage must be the next one”
– Pablo Álvarez –
Wat doe je als je mag kiezen? Le Vin en direct organiseerde een Vega Sicilia-masterclass én luxe lunch op een dag. Dan gaan het kind in de snoepwinkel en rupsje nooit genoeg natuurlijk hand in hand. Toch was de keuze snel gemaakt. Want met zoveel snoepgoed moet je focus houden. Voor mij even geen culinaire omlijsting. De woorden van Pablo Álvarez Mezquiriz, Mister Vega Sicilia himself, zijn zalvend genoeg.
Wijnimporteur Le Vin en direct viert zijn zilveren bestaan. Na 25 jaar van schijnbaar moeiteloos binnenhalen van de groten der wijnaarde, vond oprichter Henk Maas het tijd voor een feestje. Een vieracter welteverstaan. Want vier van zijn wijnhuizen komen dit jaar naar Nederland om hun wijnen te laten proeven in het bijzijn van de meester zelf. Nu dus de indrukwekkende line-up van Ribera del Duero’s Bodegas Vega Sicilia, met onder andere zes jaargangen van Valbuena op een rij.
Vega Sicilia
Als een van de meest iconische wijndomeinen van Spanje heeft Vega Sicilia een naam hoog te houden. En met de 100 Parkerpunten op zak voor de Unico 1962 al helemaal. Maar dat lijkt de familie Álvarez nergens van te weerhouden. Sinds de overname in 1982 gaat de aandacht voor detail en precisie onverminderd door en is er een fundamentele ambitie om in harmonie met de natuur te werken. Daarnaast is ook hun expansiedrift ongekend. Ze hebben in relatief korte tijd een indrukwekkende lijst van beroemde (of veelbelovende) gebieden aan hun bezit toegevoegd. Dicht bij huis was dat Bodegas Liceo (nu de al net zo indrukwekkende Alion), verder het Hongaarse Tokaj-Oremus (1993) en Pintia in het Spaanse Toro (1997). Het meest recent is Mácan, een project dat Álvarez samen met Benjamin de Rothschild in de Rioja Alavesa en Rioja Alta is gestart.
Zes jaargangen Valbuena 5º op een rij
Bij de masterclass trappen we af met de Hongaarse Oremus Furmint Dry Mandolas 2012 (zacht, aangenaam en goed geprijsd). Om daarna met gezwinde spoed door te gaan naar de nieuwste telg van de Álvarez-jes: de Macán 2011. Dit is 100% tempranillo op 100% Frans eiken. De 2011 is pas hun derde oogstjaar. “Elk jaar zijn we nog bezig met verbetering”, aldus Álvarez. De smaak is er niet minder om. De neus is misschien nog wat ingetogen, maar de wijn is intens en zacht.
Geen tijd om er te lang bij stil te staan. De zes jaargangen van Valbuena wachten; van 2006 tot en met 2011. Hier en daar is er wat verschil in samenstelling, omdat in Valbuena – anders dan de Unico – naast tinto fino ook een beetje malbec, merlot en/of cabernet sauvignon mag worden gebruikt. Bovendien zijn ze vanaf 2010 begonnen met ‘plot differentiation’, om nog preciezer te werk te kunnen gaan. Het is desondanks knap hoe constant de kwaliteit door de verschillende jaren is. Termen als krachtig, weelderig, intens maar toch elegant passeren de revue. Dit is allang geen tweede wijn na Unico meer. De 5º (5 años) in de naam verwijst trouwens naar de vijf jaar van rijping op barriques en foeders (Frans en Amerikaans) en op fles. Een lang en complex proces, maar je hebt het daarna alleen nog over heel erg lekker, nog lekkerder en echt het allerlekkerst (en dat was voor mij de 2006).
Vineus orgasme
Als apotheose volgde het spektakelstuk de Unico Reserva Especial, release 2012. Deze jaartalloze wijn wordt in zeer kleine hoeveelheden geproduceerd en is een selectie van minstens drie topjaargangen Unico (waarvan de jongste tenminste tien jaar oud is). Met de wijn wil Álvarez een oud Spaans gebruik voortzetten. De 2012 is gemaakt van de beste barriques Unico uit de jaren ’91, ’94 en ’99 en is zwoel, enorm geconcentreerd en prachtig in balans. En hoe langer in het glas, hoe mooier. Het enige minpuntje is misschien zijn prijs (her en der voor zo’n € 400 te vinden), maar verder?
Ik heb geprobeerd om toch ook met een kritische blik naar de wijnen te kijken. Maar soms zit er gewoon niks anders op dan even loslaten en simpelweg genieten. Het zijn van die akelig magische momenten..
Met dank en felicitaties aan Le Vin en direct.
Romy Kooij
