Dat hadden we in onze stoutste dromen niet durven dromen: dat we binnen een paar weken tijd tweemaal plezier zouden beleven aan een partijtje met een hoofdrol voor rosé. Toch overkwam het ons recentelijk. Vanzelfsprekend had die appreciatie in niet geringe mate te maken met wat we gemakshalve maar de randvoorwaarden zullen noemen. Kortom, met partijtjes in stijl. Daar hadden we er trouwens nog een paar meer van.
Operatie Barbarossa
Laten we beginnen met nog een opzienbarende trendbreuk. Beach clubs – voor oudere lezers: strandtenten – zijn niet bepaald de natuurlijke habitat van Wine Society, laat staan de favoriete. Maar wanneer een illuster trio importeurs een proeverij in een dergelijke horecagelegenheid houdt die ook nog eens de intrigerende naam Barbarossa draagt, dan strijken we toch maar de hand over het hart, reizen we af naar Scheveningen en nemen we de geur van frietvet voor lief. Die drie importeurs in kwestie waren Regina Meij (Imperial), Hans Bijvoets (Anfors) en Olaf Kerstens (André Kerstens Partners in Wijn).
Hans was er niet bij wegens Vinitaly, maar Regina had haar kersverse junior partner Miranda Beems meegenomen, terwijl Olaf gesecondeerd werd door zijn vader, de onverwoestbare André ‘Dré’ Kerstens.
Fijne proeverij natuurlijk met veel nette mensen als bezoekers, zoals topsommelier Ruben Kwakman en de markante Rotterdamse wijnhandelaar Moritz Peeters die recentelijk zijn eigen madeira Eastwell op de markt gebracht heeft.
Suggestie voor een volgende editie: een buffet met fruits de mer à volonté, of op zijn minst een berg oesters. Kwestie van stijl in ene maritieme omgeving. Als dat niet verkoopbevorderend werkt, dan weten we het net meer.
World Malbec Day
Na Scheveningen nog even door naar Rotterdam Hillegersberg voor een Argentijns partijtje bij wijnbar Mendoza in het kader van de World Malbec Day. Alleen al het gegeven dat de Argentijnen er een ministerie op nahouden met de intrigerende naam Ministry of Foreign Affairs and Worship (!) of the Argentine Republic maakt nieuwgierig. Het studieuze wijngedeelte van de middag moesten we missen. Wat restte was een asado (barbecue), bereid in een soort food truck waar we volgens zelfbenoemde lifestyledeskundigen tegenwoordig allemaal zo opgewonden over moeten zijn. Geen bekenden uit wijnland gezien, alleen maar mensen die kennelijk wel iets met de Argentijnse ambassade hebben, maar weinig of niets met Malbec. Het vlees was trouwens best lekker en het uitzicht over de Bergse Plas mooi als altijd.
Ott
De meeste types in wijnland die zich bezighouden met promotie en ‘communicatie’ zijn geen mensen die opvallen door een overmaat aan intelligentie en/of mensenkennis. Een lichtende uitzondering op die regel vormt Ginger de Boer van Fourcroy. Waarom? Omdat zij de moeite had genomen zich eerst te verdiepen in onze voorkeuren alvorens ons uit te nodigen voor een déjeuner dégustatoire met wijnen van Domaines Ott. Dat bedrijf dankt zijn naam en faam eerst en vooral aan… rosé! “We weten dat u geen overmatig groot roséliefhebber bent, maar zouden we u toch mogen uitnodigen voor een lunchpartijtje met rosés en andere wijnen van Ott? Locatie: het u als Master of Lunch wellicht niet onbekende ** Ciel Bleu te 020.” Kijk, zo zien we het graag, want dat is een fijne zaak waar je als modale sterveling alleen niet zo gauw op eigen kosten gaat eten en al helemaal niet drinken. Antwoord derhalve: U mag op onze komst rekenen.
En we hebben er geen spijt van gehad, want van de eerste minuut af aan schonken sommeliers Noël Vanwittenbergh en Jop Ijspeert met gulle hand champagne van Deutz om er in te komen. Over de kookkunst van chef Onno Kokmeijer hadden we ook weinig te klagen, al had de eend bij de Bandol – Ott produceert namelijk ook echte wijnen – beter gekund. ML: ♥♥
Veel schoon en belangwekkend volk daar in Ciel Bleu. We signaleerden onder meer Ronald Opten (La Rive), NGS-voorzitter Edwin Raben, zakenman en wijngoedeigenaar Fons Aaldering en Perswijns geheime wapen in de persoon van va va Petri Houweling. We hebben het wel eens minder meegemaakt.
No release, please
Tijd voor een kleine vermaning aan onze vrienden bij de marketingafdeling van LFE te Maartensdijk. Dat ze daar de Chileense handel van Cono Sur aan AH hebben weten te slijten, is een mooie prestatie waar ze best trots op mogen zijn. Men meende dit nieuwtje te moeten communiceren in de vorm van niet een, maar twee tegelijk verstuurde mededelingen waarin producent en grootgrutter elkaar de hemel in prijzen. Een ‘persbericht in het Nederlands en een ‘press release’ in het Engels. Waarom in vredesnaam? Om toch vooral maar interessant over te komen? Houd het volgende keer alsjeblieft gewoon bij Nederlands.
Gastrovino bravo!
Nu een pluimpje, en wel voor Gastrovino. Een jaar of wat geleden hebben wij in deze veelgelezen rubriek een speldenprikje uitgedeeld richting die club. Dat ze daar nog wat werk te verrichten hadden wat betreft de invulling van hun assortiment. Daar was men destijds in Zevenhuizen een beetje verdrietig over, maar kennelijk heeft die aansporing wel gewerkt. Zo zeer dat we nu een compliment kunnen uitdelen. Concrete aanleiding: de opname van een serie prima wijnen van producent Tsouris uit Griekenland. Precies wat dat geplaagde land nodig heeft. Wie volgt?
Onder sommeliers
Vanzelfsprekend was Wine Society van de partij bij het EK voor sommeliers in Wenen. Met stijlvolle partijtjes waarbij dames en heren netjes in avondkleding verschijnen. On Nederlands dus, maar wel besteed aan Wine Society. Kandidaat voor Nederland was Ruben Kwakman, tegenwoordig werkzaam bij Zarzo in Eindhoven, maar in Wenen ondersteund door zijn grootste fan en voormalige patronne, Marieke Vennix van het Bossche Le Vin’x. Die twee zijn en blijven een paar apart. Ruben eindigde overigens in de middenmoot.
Spaanse charme
Dat moest ons als roséscepticus ook nog overkomen: of we even naar Madrid wilden komen voor het lanceringspartijtje van een bijzondere cuvée van deze pink drink. Om wat internationaal cachet aan het geheel te verlenen. Het betrof een rosé van het huis Chivite, ontwikkeld in samenwerking met vader Juan en dochter Elena Arzak van het zeer gunstig bekendstaande *** etablissement met hun naam in San Sebastián. Julian Chivite is daar kind aan huis, vandaar.
Locatie: het zonovergoten tuinterras van ** restaurant Ramón Freixa in ***** Hotel Unico in de trendy wijk Salamanca van de Spaanse hoofdstad. Een heel verantwoord gebeuren dus, met niet minder dan 16 waanzinnig mooie hapjes uit de keuken van chef Ramón Freixa bij een, toegegeven, alleraangenaamst smakende rosé (geen rosado, want bleek van kleur). Hier hopen we beslist nog eens terug te komen. ML: ♥♥♥.
Maar eerst naar San Sebastián. Want wat is die Elena Arzak, los van het gegeven dat ze lekker kan koken, een aantrekkelijke mevrouw. Om voor onze lezeressen alle opties open te houden, hanteren we doorgaans het principe ‘distinctie is distantie’, maar mocht zij nog iemand zoeken die thuis kan wassen, strijken, schoonmaken, stofzuigen en de kattenbak verversen…
René van Heusden ML