Het zal niemand in Nederwijnland ontgaan zijn: de WineProfessional is weer begonnen. De eerste dag, die iets rustiger leek dan voorgaande jaren, begon met een mooie proeverij van wijnen van Weingut Odinstal (Pfalz, Duitsland) met gerechten van Jef Schuur (Bij Jef*), Soenil Bahadoer (De Lindehof**) en Erik van Loo (Parkheuvel**).
Andreas Schumann, wijnmaker van Odinstal, lichtte zijn Weingut en zijn wijnen toe, afkomstig van een paar van de hoogst gelegen wijngaarden van de Pfalz (350 meter), bij Wachenheim in de Mittelhaardt. De wijnen zijn stuk voor stuk van onberispelijk niveau en zijn eerlijk getypeerd door hun jaargang. Mooier nog, soms kun je het effect van de bodems op de wijnen proeven, iets dat normaliter lastig duidelijk is te maken vanwege het feit dat bodem nauwelijks los kan worden gezien van klimaat en ligging. Maar in het geval van Odinstal verschillen vooral de bodems – klimaat en ligging/expositie variëren nauwelijks – en dus is het zeer aannemelijk dat (een deel van) de verschillen tussen Odinstal’s Rieslings van Buntsandstein, Muschelkalk en Basalt ook echt van die verschillende bodems stammen.
Het effect van de bodem
Aromatisch zijn de onderscheiden nog vrij gering, alhoewel Riesling Basalt 2014 duidelijk rokeriger overkomt dan Riesling Muschelkalk 2014. In de smaak is het effect (van de bodems) echter overduidelijk, vooral als je de zuren van de
Riesling Buntsandstein 2014 (pittig, rassig) afzet tegen die van de Riesling Muschelkalk 2014 (veel meer ingepakt, daardoor zachter). Interessant is ook dat Schumann, die biodynamisch werkt, durft te experimenteren qua vinificatie. De Riesling Nature (zonder toegevoegd SO₂) die hij op aandringen van zijn Deense importeur heeft gemaakt (die o.a. bij Noma levert), is zeker niet verkeerd. Maar wetende dat het Riesling is, mist zo’n wijn wel de aromatische precisie en smaakcomplexiteit die Riesling kán hebben.Meer toekomst zit wat mij betreft in het deels mee laten vergisten van hele trossen (inclusief steeltjes), zoals hij dat bij de Riesling Basalt 2014 heeft gedaan (20% hele trossen meevergist, 9 maanden lang). Want dat is een werkelijk prachtige wijn, met extra structuur, maar niets oxidatiefs, en goede precisie en lengte.
Wijnspijs
Wat betreft wijnspijs zat het behoorlijk goed. Jef had bij de Riesling Nature 2014 een fijn signatuurgerechtje van hem gemaakt van Waddenzeekokkels, buikspek van Texels varken en sap van gepofte knolselderij met citrusolie. De combinatie was heel puur en ook goed, tenminste als je niet stilstaat bij het feit dat je Riesling drinkt, maar gewoon de wijn in combinatie met het eten waardeert.De Auxerrois 350 NN 2014 die Soenil Bahadoer had uitgekozen, is een zeer verfijnde Auxerrois en ging daarom wat ten onder bij het overigens zalige,
maar ook kruidig-pittige gerecht van zeebaars, structuren van pompoen, vadouvangel, saus van appel en curry.Erik van Loo schonk bij de op de plancha gebakken wijngaardslakken met aardappel, aardpeer, gefermenteerde knoflook en walnoot de Weißburgunder Basalt 2014. Een voltreffer wat mij betreft, want de wijn kon mee met de crèmigheid van het gerecht, maar haalde ook frisheid naar boven.
Ambitie en kwaliteit
Het was al met al een zeer overtuigende introductie van een voor onze markt nieuw wijngoed, met goede, eigentijdse wijnen. Ze zijn serieus (of ambitieus) geprijsd maar hun kwaliteit is dat ook. Ze zijn te koop bij VineWine van Nadine Mögling (Bij Jef).
