Nederburg: geen opsmuk, geen flauwekul, maar in balans

Kerst 2002. Mijn is vader naar de slijter gegaan en heeft de duurst beschikbare Zuid-Afrikaanse wijn gekocht: Nederburg Cabernet Sauvignon. Ik ben net een dag terug uit Swaziland, een klein koningsstaatje tussen Zuid Afrika en Mozambique. Terwijl het leven voor mijn ouders en broertjes zich in het Brabantse Vught heeft afgespeeld, heb ik de laatste twee jaar van de middelbare school op het United World College of Southern Africa doorgebracht.

Apartheid was nog geen tien jaar ervoor afgeschaft en de export van wijn kwam beetje bij beetje van de grond, vooral voor de supermarkten. Van Vergelegen, Tokara of Rust en Vrede had niemand nog gehoord. Om mij op mijn gemak te laten voelen en een beetje van Afrika naar de eettafel te brengen, drinken we dus Nederburg. Wat we van de wijn vonden weet ik niet meer, maar ondanks mijn twee jaar durend verblijf op het zuidelijk halfrond was dit mijn eerste echte ontmoeting met wat toen goede Zuid-Afrikaanse wijn was.

Sympathiek en nietsverhullend

Ongeveer tien jaar later ging ik terug. Dit keer met veel meer wijnervaring op zak, onder andere van Zuid-Afrikaanse wijn. Zoals Nederburg mijn vertrek begeleide, zo begeleide het ook mijn terugkomst. Het eerste bezoek in een bomvolle tweeweekse wijnreis was bij dit enorme bedrijf in Paarl. Het was niet het indrukwekkendste bezoek, maar ik kan me nog goed herinneren dat we erg te spreken waren over de edelzoete wijn die er gemaakt werd. Ik zal Nederburg geen ‘guilty pleasure’ noemen, maar het roept wel altijd een zekere empathie en melancholie op bij mij.Toen ik vorige week werd uitgenodigd voor de lancering van de nieuwe lijn topwijnen van Nederburg, onder begeleiding van wijnmaakster Andrea Freeborough, nam ik deze dan ook met beide handen aan. Dit was de wijnmaakster die verantwoordelijk was voor die edelzoete wijn die jaren geleden zo beviel.In een klein gezelschap tijdens de lunch bij Daalder, aan de Amsterdamse Lindengracht, zijn we in gesprek met de sympathieke keldermeester. De informatieverstrekking over de wijnen is prettig Zuid-Afrikaans: open, eerlijk, nietsverhullend. Ze presenteert uitgebreide factsheets, waarin bijvoorbeeld valt te lezen dat de Manor House Cabernet Sauvignon meer dan 6 gram restsuiker per liter bevat. Tja, dan ben je wel een beetje op je hoede voor wat gaat komen, maar dat bleek onnodig.

Fatsoenlijke wijn

Andrea heeft net de functie van keldermeester overgenomen en op de vraag wat voor vernieuwends ze in gaat brengen en wat haar signatuur is, geeft ze aan de wijnen te maken zoals ze zelf is: rustig, stabiel, goed in balans. Ook al heeft ze nog weinig hand in de wijnen gehad die op dit moment op de markt zijn, haar beeld omschrijft wel goed wat de wijnen uitstralen, zowel qua etiket als in het glas: stabiele wijnen met een redelijke balans. Zelfs de wat zoetere cabernet. Geen opsmuk, geen flauwekul, gewoon een fatsoenlijk glas wijn.Nederburg is onderdeel van de gigant Distell Wine Group en in zulk een megabedrijf past niet de wens een ommetje buiten de gebaande paden te maken. Men brandt zich niet aan de experimenten van Swartland om irrigatieloos en vrijwel sulfietvrij wijn te maken. Het meest revolutionaire is het ‘Earthbound’-merk dat biologische Fair Trade wijnen maakt gericht op de Britse markt. Je kunt zeggen dat ze niet met de tijd mee gaan, maar binnen de schaal waarop hier wijn gemaakt wordt is het niet voor elk bedrijf weggelegd om een voortrekkersrol te spelen. Dan kun je beter vasthouden aan dat waarvan je weet dat je er goed in bent.

Ambitieus

We beginnen met de Manor House-serie die via Oud Reuchlin & Boelen reeds verkrijgbaar is in meerdere restaurants. Verkoopprijzen werden niet gegeven, maar we moesten rekenen op zo’n 25 euro voor een fles in het restaurant. De Manor House lijn zijn recht-voor-zijn-raap-wijnen. Zoals ook gezegd over Andrea en Nederburg in het algemeen: correct en duidelijk wat je van een wijn met deze productieomvang (50.000 flessen van elke wijn) verwacht.Na de Manor House serie volgde de nieuwe Heritage Heroes-lijn, elk met een naam die refereert aan iemand die belangrijk is geweest voor de geschiedenis van Nederburg. De wijnen komen binnenkort op de Nederlandse markt en zullen in eerste instantie alleen in de horeca worden verkocht, met een uiteindelijke prijs van ongeveer 50 euro in het restaurant. De wijnen zijn duidelijk veel serieuzer, met meer intensiteit, precisie en balans. Het zoet is duidelijk ook minder aanwezig. De prijs is wellicht wat aan de ambitieuze kant en ze zijn niet allemaal weggelegd voor een groot publiek zoals de gewürtztraminer, maar het niveau is er. Met Kerst 2016 op tafel?

The Manor Sauvignon Blanc 2015 – *** 1/4

Gemiddelde expressie in de neus met nadruk op het fruit maar prettige ondertoon van paprika. Fruit en groen goed in balans. De paar gram restsuiker zijn licht merkbaar, maar zeker niet storend. In de afdronk wel iets drogend en warm. Technische correcte wijn en in deze serie de beste witte.

The Manor Chenin Blanc 2014 – net ***

Iets weeïg steen- en citrusfruit in de neus. Meer body dan de sauvignon, maar komt wat eenvoudig gemaakt over. Mondgevoel aan balans en spanning is redelijk, maar ook snoeperig en drogend. Acceptabel. Misschien nu al te oud?

The Manor Chardonnay 2015 – ***

Fermentatie en rijping voor 6 maanden op oud en nieuw eiken. Vol, romig, hout aanwezig, maar niet overheersend. Rijp fruit, peer, banaan, iets citrus, wat je verwacht van een eenvoudige chardonnay. Niet spannend, wel prima.

The Manor Shiraz 2013 – ***

Komt wat lactisch over en een soort prettige Zuid-Afrikaherkenning door licht gebrande, maar niet onprettige toets. Zwoel, karamel, zoet fruit. Ietsje rauwe tannines. Toegankelijk.

The Manor Cabernet Sauvignon 2014 – net ***

Donker bessenfruit. Ietwat eenvoudige wijn met rauwe randjes van tannins en zuren, die gek genoeg door de bite zorgen dat het zoet niet echt opvalt ondanks 6,5 gram restsuiker per liter. Correct gemaakt.

Airhawk Sauvignon Blanc 2012 – ***(*)

Door leeftijd en stijl een a-typisch glas sauvignon blanc. Vol, machtig, rijp, geel fruit, maar niet heel duidelijke definitie. Zeker niet het groene dat je wel in Zuid-Afrika kunt vinden. Wordt beter bij zuurstof en wat hogere temperatuur (12 graden en groot glas aanbevolen). Goede lengte.

The Anchorman Chenin Blanc 2014 – ****

Opvallend is leeftijdverschil met de Airhawk. Bij navraag daarover geen eenduidig antwoord. ‘Een serie als deze introduceren gaat niet van een op andere dag, hier zijn we al langer mee bezig’. De chenin is duidelijk meer op het fruit. Ook deze is vol, en rijp. Fruit ingekapseld in randje vet. Ook typisch chenin. Misschien wat technisch te noemen, maar zeker niet eenvoudig. Beste witte wijn.

The Beautiful Lady Gewürtztraminer 2014 – ***(*)

Een glas rozenwater. Ontzettend bloemig, geurig, kruidig en muskaatdruiven fruit. Ook randje dierlijke toets (reductie?). Door restzoet moeilijk te plaatsen. Schijnt in het Verenigd Koninkrijk heel goed te lopen, maar lastig voor de Nederlandse markt. Te zoet voor gewoon en te droog om bij dessert te plaatsen en overdaad aan geur. Wel zuiver. Moeilijk te plaatsen, wel goed gemaakt.

Motorcycle Marvel G/S/M/C 2013 – ****

In de stijl van de Manor House Shiraz: Zwoel, smooth, karamel, rijp fruit in de neus. Tikje serieuzer dan de rest. Qua mondgevoel wat strenger dan neus doet vermoeden. Bite. Goed glas

Brew Master ‘Bordeaux Blend’ 2011 – ****

Persoonlijke favoriet. Aardse Bordeauxrandjes, doet zelfs wat aan Pauillac denken, maar door zwoel, zoet fruit duidelijk nieuwe wereld. Nog wat onstuimig door spel tussen aardse rauwe tonen en donker bessenfruit en toch het zwoele rijpe zoetige. Veel mokka en specerijen. Iets warmte in de afdronk, maar wel goede lengte. Prettig ingezet bij gebakken vlees met geconcentreerde jus. www.orbwijn.nl