Vinexpo Bordeaux had jarenlang een onaantastbare positie onder de internationale beurzen. Maar sinds de opkomst van Prowein is er toch het een en ander veranderd. Duitse efficiëntie en Gründlichkeit hebben het Franse feestje danig verstoord.
Vernieuwingen
Een nieuwe directeur, Guillaume Deglise, kreeg de opdracht Vinexpo te vernieuwen, en zo hier en daar zijn ook veranderingen merkbaar. Zo zijn er, net als op Prowein, aparte proefruimtes gekomen, waar thematisch wijn kan worden geproefd buiten de stands om. Een mooi concept, goed uitgevoerd, met wijn in Enomatics, die een mooie kleine proefhoeveelheid afgeven.Wel zou het assortiment geproefde wijnen een stuk uitgebreider mogen. Bij de mousserende wijnen – een van de drie thema’s, naast rosé en zoet – is er een vrij beperkt aanbod van champagnes, cava’s, prosecco en andere mousserende wijnen, en van elk dan ook niet heel veel. Dat kan en moet veel beter.In dat opzicht is het de Franse mentaliteit die remmend werkt, zo stellen ingewijden. Een groots opgezette proeverij buiten de reguliere stands wordt door de Fransen gauw als bedreigend ervaren. Hiervoor moet je meer praktisch ingesteld zijn, en meer open-minded. Zoals Duitsers. Maar dat horen Fransen niet graag. Ze lopen al zo aan de leiband van het grote Duitsland.
Fris en schoon
Positief is ook dat er nu een tramverbinding is, die je snel en efficiënt naar hartje Bordeaux brengt. Ideaal voor degenen die in Bordeaux verblijven, maar ook om snel even naar de stad te gaan vanuit Vinexpo zonder meteen in het gebruikelijke verkeersinfarct te belanden. In en rond de beurs is het frisser en schoner dan voorheen, en dat is natuurlijk ook een aangenaam pluspunt. De nieuwe paviljoens onder de formule ‘les terrasses’, voor de helft binnen en voor de helft buiten, zien er mooi uit. Deze worden uiteraard gehuurd door de ‘grote spelers’, bedrijven als Concha Y Toro, Baron Philippe de Rothschild, Champagne Lanson, Champagne Thiénot.
Eigen formule bewaken
Maar uiteindelijk blijft Vinexpo een beurs waarop je geen zaken doet, maar waarop je vooral je relaties ontmoet en spreekt. En omdat het nu allemaal wat minder druk is, heb je daar ook meer tijd en ruimte voor.
Exposanten ervaren het ook zo. “Het is rustiger dan voorheen. Je staat niet meer een uur in de file voor je op de beurs bent, en je hebt echt even tijd voor je contacten om te praten en te proeven, zonder dat je steeds wordt gestoord. Dat is zonder meer prettig.”Tegelijkertijd hoor je ook de vrees uitspreken dat het dezelfde kant op kan gaan als de London Wine Trade Fair, die steeds verder is weggegleden en inmiddels niet veel meer is dan een lokale beurs. Het probleem lijkt vooral dat de veranderingen die zijn ingezet te laat zijn gekomen en te defensief van karakter zijn. Reageren op anderen, met name Prowein, lijkt een gevaarlijke weg, omdat het er vooral om moet gaan de eigen formule te bewaken en te verbeteren. Dat zou de focus moeten zijn.
Smoking
Een sterk punt zijn de avonden, die in Bordeaux natuurlijk veel meer allure hebben dan in Düsseldorf – het blijven Duitsers. Zeker voor de pers zijn er bijzondere avonden op topchâteaux, waar je niet graag ontbreekt. Het is daar zien en gezien worden, en aan mooie wijnen ontbreekt het uiteraard niet. Je moet je – heel ouderwets – af en toe nog steeds in een smoking hijsen, maar dat heb je er nog wel voor over.
En heel Frans is ook de nodige rivaliteit tussen de streken en diners. Een van de meest gewilde diners is altijd op de zondag, waar de Union des Grands Crus Classés de internationale journalisten ontvangt op een van de Premiers Crus, dit jaar Château Margaux. Als je aan een goede tafel zit, krijg je een paar fantastische wijnen te drinken. Ik mocht bij Palmer aanschuiven, met in het glas een prachtige Palmer 2006 en een fraai gerijpte, ietsje lichte ‘89er. Voor iedereen is er ter afsluiting een prachtig glas Margaux ‘85 en bij het dessert de fraaie Yquem ‘88. Zeer de moeite waard.
Naijver en rivaliteit
Maar, in de kantlijn hebben de Grands Crus van Classés van de Graves hun diner op zaterdag tot het ‘officiële openingsdiner’ weten te maken. Eerst was dit een informeel partijtje, nu eveneens een chic diner waar je in smoking mag (lees: moet) komen opdraven. Zo wordt het avondje op Margaux een beetje naar de kroon gestoken, ook door de aanwezigheid van allerlei hoogwaardigheidsbekleders – goede contacten zijn in Frankrijk goud waard.En ook daar mooie wijnen, zoals een wonderbaarlijk mooie witte Domaine de Chevalier 2003 en voor iedereen een heerlijk glas Haut-Brion ’99, afgesloten met een wijn van het huis, een Smith-Haut-Lafitte 1998. Dat leidde uiteraard weer tot gefronste wenkbrauwen, want de hiërarchie zegt dat de Premier Grand Cru Classé als laatste moet worden geschonken. Maar eigenaresse Florence Cathiard is typisch de persoon die zich daar niets van aantrekt, want ze vindt haar eigen wijn gewoon belangrijker en natuurlijk minstens zo goed. Tja. Ook dat is Bordeaux, de streek van naijver en rivaliteit. Maar tegelijk moet gezegd dat ze in Pessac-Léognan wel weten hoe ze gezamenlijk een partijtje moeten organiseren.
De avonden
En dat maakt Vinexpo ook weer aantrekkelijk en uniek. We gaan zien wat de toekomst hier gaat brengen. Het zou ook weer jammer zijn als Prowein als enige grote beurs overblijft. Dat is voor niemand goed. En de avonden, met het Franse savoir vivre, zullen we node missen. De smoking hebben we nu toch…
