Na een jarenlange samenwerking kwam in 2006 abrupt een einde aan de relatie tussen de familie Symington en de eigenaar van Quita de Roriz, João van Zeller. Bankier Van Zeller was niet tevreden met de resultaten. Hij verweet de Symington dat Quinta de Roriz ondersneeuwde in het grote aantal ports van dit familiebedrijf en besloot de marketing en verkoop zelf ter hand te nemen, met zijn neef Cristiano van Zeller als manager. Dat was blijkbaar geen succes, want João Van Zeller heeft nu besloten de wijngaard te verkopen aan de familie Symington. Niet tot genoegen van neef Cristiano.
Na een jarenlange samenwerking kwam er in 2006 abrupt een einde aan de relatie tussen de familie Symington en de eigenaar van Quita de Roriz, João van Zeller. Bankier Van Zeller was niet tevreden met de resultaten. Hij verweet de Symington dat Quinta de Roriz ondersneeuwde in het grote aantal ports van dit familiebedrijf en besloot de marketing en verkoop zelf ter hand te nemen, met zijn neef Cristiano van Zeller als manager. Dat was blijkbaar geen succes, want João Van Zeller heeft nu besloten de wijngaard te verkopen aan de familie Symington. Niet tot genoegen van neef Cristiano, overigens.
Het verhaal van Quinta do Roriz is een echte Douro-dal-soap. Met twee families in de hoofdrol: een Engelse portfamilie, Symington, en een Portugese, Van Zeller. Symington is de grootste eigenaar van kwaliteitswijngaarden in het Dourodal en maakt merken als Dow’s, Warre’s, Graham’s en vele andere. Van Zeller was ooit eigenaar van Quinta do Noval, maar was gedwongen deze wijngaard te verkopen aan AXA millésimes, destijds zeer tot ongenoegen van Cristiano Van Zeller, die een mislukte poging ondernam het in de familie te houden. Dat maakt het verhaal van Roriz weer extra wrang.
Bankier João Van Zeller was persoonlijk eigenaar van Quinta do Roriz, en naar verluidt is hij een wispelturige persoon die niet goed wist welke kant hij op moest met deze mooie quinta. Hij liet hem een aantal jaren beheren door de familie Symington, in de hoop dat de wijn zo beter zou worden verkocht. Symington nam hem ook consequent mee in alle presentaties. Maar João was ontevreden over het resultaat en besloot alleen verder te gaan, en de samenwerking met Symington werd verbroken. Zijn neef Cristiano, zelf eigenaar van Quinta do Vale D. Maria, mocht het project gaan managen. Het moest een toeristische trekpleister worden met een hotel. Weer een hotel, in een regio met veel van deze plannen. Het heeft niet lang geduurd. Een aparte quinta op de markt zetten is in deze tijd geen sinecure. En als je dan ook nog geen geduld hebt, dan is het snel gedaan. Het heeft zo’n anderhalf jaar geduurd totdat hij het weer te koop aanbood, aan Symington. De familie Symington kocht de wijngaard privé en is uiteraard zeer tevreden. Tijdens hun eerdere periode van management werd de wijngaard drastisch verbeterd en de kelder volledig gemoderniseerd. De frustratie van toen is de zoete wraak van nu, want de vruchten van deze arbeid kunnen alsnog worden geplukt. Net als Quinta do Vesuvio zal de wijn als een ‘single estate’ op de markt komen, met port en droge rode Douro. En wel bijzondere rode Douro, want de familie heeft besloten dat de wijn die met veel succes samen met Bruno Prats wordt gemaakt, Chryseia, op Roriz zal worden gemaakt en ook deels op basis van druiven van de quinta zal worden gemaakt. Daarmee heeft Chryseia ook een echte thuisbasis gekregen. Zo slaat de machtigste portfamilie vele vliegen in één klap, iets waar ze toch al goed in waren.
Ronald de Groot
Op de foto, van boven naar beneden: Quinta do Roriz, Cristiano van Zeller.
