Een poosje geleden heb ik van Nederlands wijnvrouw nummer 1 (Wie? Wie?? Wie???) een mooie term geleerd: ‘wild denken’. Dat is vrijuit je gedachten laten gaan zonder beperkende handrem van mitsen en maren erop. Of om het nog anders te zeggen: fantaseren op basis van feiten, mogelijkheden en wensen. In mijn geval betekent dat dat ik een aantal mensen en clubs het succes, de passende waardering of fijne onderscheidingen gun die ze verdienen. Of die broodnodige innerlijke groei naar volwassenheid. Kortom, louter positieve wensen voor 2009!
Een poosje geleden heb ik van Nederlands wijnvrouw nummer 1 (Wie? Wie?? Wie???) een mooie term geleerd: ‘wild denken’. Dat is vrijuit je gedachten laten gaan zonder beperkende handrem van mitsen en maren erop. Of om het nog anders te zeggen: fantaseren op basis van feiten, mogelijkheden en wensen. In mijn geval betekent dat dat ik een aantal mensen en clubs het succes, de passende waardering of fijne onderscheidingen gun die ze verdienen. Of die broodnodige innerlijke groei naar volwassenheid. Kortom, louter positieve wensen voor 2009! Daar gaat ‘ie:
J(u)an Rook wordt in zijn nieuwe vaderland verkozen tot president van Vinos de Chile. In Zuid-Amerika wordt hij namelijk wel op zijn juiste waarde geschat. Muy bien! En ja, zijn ‘assistente’ verwacht haar eerste kind. Honi soit qui mal y pense?
De zelfverklaard toonaangevende restaurantclubs van Nederland besluiten hun ‘gasten’ – in goed Nederlands: dik betalende klanten – voortaan geen convenience champagne van die heel grote producent in Epernay met dat gigantische sponsorbudget meer op te dringen, maar gaan aantonen behalve van plat calculeren ook anderszins verstand te hebben van wijn.
Uitgevers gaan inzien dat vrouwen noch jongeren randdebielen zijn als het om wijn gaat. Potentiële recesenten van hun uitgaven al evenmin. We blijven zodoende voortaan verlost van boekskes waarin de auteur (m/v) wel tig keer poseert en waarin hoofdzakelijk platitudes gedebiteerd worden. Bij voorbaat dank!
Voor marketinggoeroes geldt exact hetzelfde. Ze zullen geen kletspraatjes meer verkopen. Ook al denkt men in bepaalde kringen dat marketing nu ineens het toverwoord is om wijn mee aan de man, vrouw of jeugdige te brengen. Wijndrink(st)ers dienen serieus genomen te worden, niet dom gehouden. En al helemaal niet belazerd.
Over zelfenscenering van ‘rolmodellen’ gesproken, volksheld Ilja G. blijkt alive and kicking! Hij vindt een nieuwe levenspartner, doet net of zijn duur verzekerde neus bloedt, vangt lekker van de Londense verzekering en koopt Château Latour te Pauillac. Huidig eigenaar Pinault schijnt daar immers van af te moeten. Cash upfront, geen gezeik, aldus G. Om er vervolgens nog meer van die overheerlijke rosé La Tulipe te gaan produceren. Volgens ‘kenners’ immers de beste! De Majesteit zal hem hiervoor belonen met een fijne medaille en bijbehorend lintje. Wel op uitdrukkelijke voorwaarde dat hij voortaan geen tenenkrommende boeken meer schrijft.
John Bindels, de Don Quixotte van Ulicoten en omstreken, heeft al enige Koninklijke lintjes wegens zijn enorme verdiensten voor de samenleving. Hij krijgt daarom tijdens Wine Professional de in 2009 nieuw ingestelde Emsterdem Diamond Literature Award uitgereikt van de Wine and Food Association, zowel voor zijn ragfijne essayistisch werk als zijn gevoelige doch hermetische emopoëzie, zoals zijn bundel ‘Als ik je minnaar blijf’! Niet dat veel mensen daar van weten of iemand er iets van begrijpt, maar daarom niet getreurd. Het bevestigt alleen maar zijn genialiteit. De prijs? Een heel jaar lang gratis sake!
Nederlandse wijngaardeniers gaan hun futiele onderlinge richtingenstrijd bijleggen. Het lijken wel de wereldvreemde gereformeerden die zich in 1944 bezighielden met de taalvaardigheid van de slang in Genesis! Dat kan en moet anders.
2009 wordt zo’n mooi oogstjaar dat de spindokters in Bordeaux voor één keer niets te doen hebben
Crisis? Niks daar van, we gaan een opwindend 2009 tegemoet!
René van Heusden
