De Bordelais hebben besloten dat het tijd werd om iets aan hun imago te gaan doen. Kort samengevat komt dat neer op ‘jeugdig maar stijlvol’. Geen plat puberaal gedoe dus zoals bij Rosé d’Anjou. Posters en covers van proefboekjes laten tegenwoordig goed uitziende tweeverdienende hetero dertigers zien, die dankzij het nuttigen van een fijne Bordeaux uit een passend model glas een zichtbare opstoot van amoureuze gevoelens krijgen. Emotie, zogezegd. In het puriteinse Frankrijk van tegenwoordig schijnt dat allemaal niet vertoond te mogen worden, maar in de rest van de wereld gelukkig wel.
De Bordelais hebben besloten dat het tijd werd om iets aan hun imago te gaan doen. Kort samengevat komt dat neer op ‘jeugdig maar stijlvol’. Geen plat puberaal gedoe dus zoals bij Rosé d’Anjou. Posters en covers van proefboekjes laten tegenwoordig goed uitziende tweeverdienende hetero dertigers zien, die dankzij het nuttigen van een fijne Bordeaux uit een passend model glas een zichtbare opstoot van amoureuze gevoelens krijgen. Emotie, zogezegd. In het puriteinse Frankrijk van tegenwoordig schijnt dat allemaal niet vertoond te mogen worden, maar in de rest van de wereld gelukkig wel.
Maar over wat voor Bordeaux gaat het hier? Niet de flessen van 4 of 500 euro per stuk in de voorverkoop, maar over ‘gewone’ wijnen die de essentie van Bordeaux uitmaken en die in prijs zo tussen 5 en 15 euro liggen. Sinds een paar jaar laat de brancheorganisatie CIVB in belangrijke markten selecties van zulke wijnen maken die dan vervolgens gepresenteerd worden onder de noemer ‘Bordeaux op z’n best’. In Nederland gebeurde dat in 2008 voor de derde keer. Door een jury die in overgrote meerderheid (80%) uit mannen bestond. Zoals we bij Bordeaux verwachten? Niet helemaal, want CIVB en Sopexa richten zich dit jaar juist op een specifieke vrouwelijke doelgroep, de lezeressen van ELLE Eten. De zelfbewuste jonge vrouwen die weten wat ze willen en vooral veel wijn drinken. En voor wie Bordeaux wellicht gebukt gaat onder dat imago van ‘stoffige oudemannenwijn’. Een gemiste kans dan om niet meer vrouwelijke proevers uit te nodigen.
Van de in totaal 363 door importeurs ingezonden wijnen zijn er uiteindelijk 94 geselecteerd als zijnde van bovengemiddelde kwaliteit. Inderdaad, dat geeft ernstig te denken. De 2 rosés, 14 witte en 78 rode wijnen zijn verdeeld over de prijscategorieën t/m € 6,99, t/m € 9,99 en t/m € 15. Bordeaux is dus rood. Hoewel er ook nu weer de nodige kritische kanttekeningen te maken zijn bij enkele zwakke broeders in het veld – zitten die er soms om ‘politieke redenen’ in? – , ligt het gemiddelde niveau van selectie beduidend hoger dan vorig jaar. Zondermeer een verheugend gegeven. Een en ander ligt waarschijnlijk mede aan het grote aandeel ingezonden wijnen van het voortreffelijke oogstjaar 2005.
Sopexa organiseerde twee proeverijen met ‘Bordeaux op z’n best 2008’. Hoewel van tevoren gesteld was dat geïnteresseerd vakpubliek ook welkom zou zijn, waren de evenementen primair bedoeld voor liefhebsters. Vandaar dat men besloten had de wijnen niet systematisch per categorie te laten proeven, maar per importeur. Zoals dat ook gebeurt bij de salons van de Vignerons Indépendents. Direct vergelijken wordt zodoende vrijwel onmogelijk. Jammer.
Weinig verrassend was dan weer dat Bordeaux aan de absolute onderkant van de markt weinig te zoeken heeft. Pas boven de 7 euro en bij de gespecialiseerde vakhandel begint het interessant te worden. En voor nog een paar euro meer krijg je gewoon prachtige wijnen. Dergelijke Bordeaux, op basis van rijp fruit en gevinifieerd volgens moderne inzichten, is en blijft een uniek type wijn. Niet te imiteren.
Het in de inleiding lichtjes overdreven als ‘kek’ getypeerde boekje met daarin alle gegevens over de wijnen en hun importeurs is aan te vragen bij Sopexa, tel. 070-3306600.
René van Heusden
