Es muss nicht immer Kaviar sein. Een fijne bitterbal gaan we ook niet uit de weg. Geen maand leent zich beter voor het nuttigen van deze oer-Hollandse versnapering dan januari, de maand van de Nieuwjaarsbijeenkomsten. Wine Society was bij twee van zulke partijtjes te gast om de actuele stemming te peilen in Nederwijnland.
Theatrum vinorum
Het openingsevenement van 2015 was natuurlijk Wine Professional, dit jaar al weer de 12e editie. The Greatest Wine Show on Earth is het misschien nog net niet, maar inmiddels wel incontournable. Ook al denkt een enkele knorrige twitteraar hier misschien anders over. Toegegeven, al valt er onbedoeld veel te glimlachen om het ronkende begeleidend proza en de theatrale ‘wijnspijsproeverijen’ – kan iemand ons een keer uitleggen wat je daar als professional in de praktijk mee kunt? –, het is en blijft wel een prestatie om u tegen te zeggen. Een welgemeend compliment derhalve aan vader Jan van Lissum (foto rechts) en diens voorbeeldig geklede zoon Jan Sebastian, zoals het een organisator van een serieus wijnevenement betaamt.Voor ons als Geliefde Wijnschrijver is een bezoek aan Wine Professional altijd een warm bad. Uiteraard gaan we er niet heen om te proeven, maar om, heel eigentijds, te netwerken. Onder werkelijk ideale randvoorwaarden. Attente standhouders – te veel om op te noemen, maar niet onopgemerkt gebleven – trekken immers stante pede hun mooiste flessen open, terwijl de fine fleur van Nederlandse wijnvrouwen in rijen aanschuift – we noemen slechts Jose Cretier van TOT PR (foto linksonder) en Alicia Martinez Rolland van Vinos de España – om door ons op gevoelige doch niet bedreigende wijze omhelsd te worden. Daar kan geen therapie of antidepressivum tegenop.
Nieuwe toiletten
Wine Professional is een ‘strategische samenwerking’ aangegaan met Vinexpo. Welnu, dat hebben we te weten gekregen! Terwijl we op de Duitse stand van Alain en Gisela Jacobs stonden te proeven, werden we aangeschoten door een meneer van Promosalons. Of we ons even wilden laten bijpraten over de zegeningen die Vinexpo onder een vooruitstrevend nieuw bewind nu ineens te bieden heeft? Hoewel we daar eigenlijk weinig trek in hadden, besloten we in de zin van de tijdgeest toch 
maar strategisch te handelen. We liepen er immers namens Perswijn. Op de Vinexpostand stuitten we op een vertegenwoordiger van een Champagnehuis, Bruno Paillard om precies te zijn. Zoals je dat van Vinexpo verwacht. De brave man had echter a) geen drank bij de hand om ons te schenken, en b) spoorde ons aan hem toch vooral op zijn stand bij Prowein in Düsseldorf met een bezoek te vereren. Dat noemen wij nu nog eens een French paradox. Listig bedacht of gewoon toeval, we kregen een glas Duitse Riesling ingeschonken! Van Robert Weil en met een verantwoord vishapje erbij.
En wat kregen we als blijde boodschap te horen? Dat de nieuwe leiding van Vinexpo de aanzwellende kritiek van de afgelopen jaren serieus genomen heeft en dat er echt iets moest gebeuren wilde Bordeaux nog blijven meetellen. Wie net zoals de meneer van Paillard wel eens naar Prowein gaat, weet wat we hiermee bedoelen. We vernamen dat er nu een tram van het centrum naar het beursterrein rijdt, de airconditioning het doet, exposanten van buiten Frankrijk niet meer afscheept worden met een derderangs plaatsje, dat je op Vinexpo terecht kunt voor heel veel Franse wijnen, dat Bordeaux Frans is en dus aantrekkelijk (?), dat er ‘s avonds ontspannen netwerkpartijtjes komen voor wie als loser geen uitnodiging voor andere partijtjes heeft ontvangen en dat er ook een eenvoudige snelle hap geserveerd zal worden. Of dat laatste nu een pluspunt is? Als Vinexpo nu een ding voor had op Prowein, dan was het wel het superieure restaurantaanbod. Op dat punt moeten ze zich juist in Duitsland diep schamen. Soit. Het meest sensationele teken van de frisse wind is toch wel dat de sanitaire inrichtingen van het beursgebouw volledig vernieuwd zijn. Ta, ta! Dat mag nog eens een unique selling point heten! Nu alleen nog een nieuw beursgebouw met een iets handiger vorm.
Biertje!
De reden dat wij specifiek op dinsdagmiddag de WP bezochten, had natuurlijk alles te maken met het gegeven dat de Nieuwjaarsborrel van dat weergaloze prachtblad Perswijn op de vroege dinsdagavond plaatsvond. Als partijtje in het kader van diezelfde WP, net zoals je in Bordeaux allerhande partijtjes hebt in het kader van Vinexpo. Zie dat maar als een conceptueel verantwoorde vorm van onschuldig parasitisme. Moet kunnen dus. Zoals onder de hand te doen gebruikelijk was de plaats van handeling de Jetty Bar op, ja wel, de Zuidpool achter de RAI. Een kruising tussen een strandtent en een skihut. Apart, zullen we maar zeggen. De gesponsorde wijnen waren eveneens zoals te doen gebruikelijk niet opwindend, maar de biertap bood weer eens uitkomst. Dit jaar meer dan ooit, zo was onze indruk. Daarbij een ietwat zuinig bemeten hoeveelheid hartelijke hapjes van het type bitterbal, vlammetje en iets anders gefrituurd dat zich lastig laat definiëren. Maar kom aan, het was natuurlijk wel gezellig volle bak met louter mooie, trendzettende & succesvolle mensen. De wereld van Perswijn ten voeten uit!
Haagse kringen
En dan was er ook nog de Nieuwjaarsbijeenkomst van de KVNW. In het Haagse perscentrum Nieuwpoort, pal naast de Tweede Kamer, in het centrum van de macht. Niet toevallig, want de KVNW is tegenwoordig een activistische lobbyclub die parlementariërs en staatssecretarissen van financiën danig op de huid zit. Regelmatig krijgen we ten minste persberichten onder ogen waarin ferme taal wordt uitgeslagen.
Veel effect lijkt dat vooralsnog alleen niet te hebben, want de accijnzen blijven ongezond hoog. Dit echter terzijde. Het programma van deze in menig opzicht unieke club, waarvan zo ongeveer de helft van de leden een bestuursfunctie heeft (!), vermeldde onder meer ‘ontvangst met een glas champagne’ en een ‘netwerkbijeenkomst met een glas wijn’. Daar moesten we bij zijn!‘Een glas’ bleek voor een ruime uitleg vatbaar, en zo hoort het natuurlijk ook. Voorzitter Peter van Houtert (midden op de foto) was als geboren spreekstalmeester in zijn element, terwijl de met de nieuw bedachte functie ‘directeur’ in plaats van ‘secretaris’ Hans Burghoorn zoals altijd de discretie zelve bleek. Voor de meiskes van Winelife is dat alleen nog geen reden om hem steevast over het hoofd te zien als Meest Invloedrijke Wijnpersoonlijkheid van Nederland. Voor volksschrijver Harold Hamersma (links op de foto), meester in zelfenscenering, ligt dat anders. Hij kreeg de KVNW Wijnrank als blijk van waardering voor de ‘positionering van wijn als cultuurgoed van de samenleving’. Dik verdiend trouwens. Volgens de voorzitter van de Stichting Wijncommunicatie, Esther Ophoff- Blom (rechts op de foto), zou hij in ‘gewone mensen taal’ (sic!) over wijn schrijven. Niet dus, want zijn stijl is die van de jofele Amsterdamse reclamemaker en niet die van ‘gewone’ mensen, maar daar doen we verder niet moeilijk over. In zijn dankwoord ging de prijswinnaar in op ‘verantwoord’ wijngebruik als bron van geluk. Niet toevallig.
Wim
We citeren even uit het persbericht: “De Nieuwjaarsbijeenkomst van de KVNW stond verder in het teken van ‘Wine in Moderation’. De KVNW werkt aan de Nederlandse versie van dit Europese programma. Het programma benadrukt dat alleen een matige, verantwoorde consumptie van wijn een rijke ervaring oplevert. De sector zal wijndrinkers activeren en stimuleren tot verantwoorde consumptie van wijn.” Tja, wat moeten we daar nu weer mee? Na een sceptisch commentaar op dit soort betuttelende flauwekul – ook al wil de campagne niet belerend, maar ‘stimulerend’ zijn! – werd ons door diverse KVNW-coryfeeën op het hart gedrukt vooral toch mild te zijn. Omdat het initiatief eventuele nare maatregelen van de overheid, kampioen in betutteling, voor wil zijn. Et cetera.Nu lunchen wij wel eens met zulke coryfeeën, Xavier Kat van Okhuysen en Joris Snelten van Delta Wines bijvoorbeeld. Wees ervan overtuigd dat woorden als matiging en zelfregulering dan nooit vallen, laat staan dat ze in praktijk gebracht worden. Die ‘moderation’ is dan ook bedoeld voor ‘gewone mensen’. Die mogen zich gaan spiegelen aan de figuur Wim (hebben we ‘m door?), een dertiger die naar de sportschool gaat en onvermijdelijk allerhande lifestyle dingen met ‘vrienden’ doet. Help, het idee alleen al. Dit gezegd hebbende, de champagne in Nieuwspoort was alleszins decent, terwijl de wijnen afgestemd leken op een type als Wim, d.w.z. met een nogal beperkte doordrinkfactor. De bitterballen waren dan weer verrassend goed.
